Το «ρομπότ» έγινε καγκελάριος. Ο αυστηρός Ολαφ Σολτς, το «αποπαίδι» του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος , διαδέχεται την Αγγελα Μέρκελ στην ηγεσία της Γερμανίας χάρη στην πολιτική του εμπειρία ως υπουργού και τοπικού άρχοντα και μία άμεμπτη προεκλογική εκστρατεία που έκλεισε χωρίς ούτε ένα στραβοπάτημα.
Στα 63 του χρόνια, ο υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Μέρκελ εξελέγη σήμερα από την Μπούντεσταγκ καγκελάριος της πρώτης οικονομίας της Ευρώπης στην κορύφωση μίας απρόσμενης και θεαματικής πορείας ανόδου.
Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα χαρακτηριζόταν μέχρι πρόσφατα ετοιμοθάνατο. Ωστόσο, όχι μόνο νίκησε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, αλλά κατόρθωσε να συγκροτήσει έναν κυβερνητικό συνασπισμό με τους Πράσινους και τους Ελεύθερους Δημοκράτες για πρώτη φορά στα γερμανικά χρονικά. Και όλα αυτά, χωρίς να ανοίξει μύτη!
Στο εγχείρημα αυτό, ο Ολαφ Σολτς έχει ως έμπνευση το στιλ Μέρκελ, αυτόν τον τρόπο που είχε η καγκελάριος για να στρογγυλεύει τις γωνίες. Και αυτό μέχρι μιμητισμού της κινησιολογίας και μέχρι τέτοιου σημείου που η εφημερίδα Taz τον χαρακτήρισε «μετάλλαξη» της καγκελαρίου.
Αν και έχει χρηματίσει δήμαρχος του Αμβούργου, της δεύτερης πόλης της Γερμανίας, και πολλές φορές υπουργός, ο Ολαφ Σολτς δεν είναι πολύ γνωστός στους Γερμανούς. Η πρώτη του βιογραφία δεν κυκλοφόρησε παρά την Δευτέρα στην χώρα του.
«Πλήξη»
Ο Ολαφ Σολτς , τον οποίο το περιοδικό Spiegel περιγράφει ως «ενσάρκωση της πολιτικής πλήξης», ανέβηκε όλα τα κλιμάκια της δημόσιας ζωής από την δεκαετία του 1970.
Γεννημένος στο Οσναμπρουκ στις 14 Ιουνίου 1958 από πατέρα εμπορικό αντιπρόσωπο και μητέρα νοικοκυρά, εντάχθηκε ήδη από το 1975 στην πανίσχυρη νεολαία του SPD, τους Jusos.
Τότε είχε μακριά μαλλιά, φορούσε μάλλινα πουλόβερ και συμμετείχε σε διαδηλώσεις για την Ειρήνη.
Ο Ολαφ Σολτς κάνει παράλληλα νομικές σπουδές και το 1985, φαλακρός πλέον, ανοίγει δικηγορικό γραφείο ειδικευμένο σε εργασιακά θέματα.
Υπερασπίζεται κυρίως, μετά την γερμανική ενοποίηση το 1990, εργαζόμενους από τις ιδιωτικοποιήσεις και την διάλυση των επιχειρήσεων της ανατολικής Γερμανίας.
Η καριέρα του απογειώνεται με την άφιξη του Γκέρχαρντ Σρέντερ στην καγκελαρία. Εκλέγεται βουλευτής το 1998 και γίνεται γενικός γραμματέας του SPD το 2002.
«Scholzomat»
Στο μονότονο στιλ του οφείλει το παρατσούκλι «Scholzomat», που καθόλου δεν του αρέσει. «Μου έκαναν πάντα τις ίδιες ερωτήσεις και έδινα πάντα τις ίδιες απαντήσεις», δικαιολογείται και βεβαιώνει ότι «γελάει συχνότερα από ό,τι πιστεύουν οι άνθρωποι».
«Είμαι σοβαρός, ρεαλιστής και αποφασιστικός. Αλλά αυτό που με ώθησε στην πολιτική είναι τα συναισθήματα», δήλωσε πρόσφατα στην Die Zeit, μιλώντας για μία «δίκαη κοινωνία», όπου «κάθε ένας και κάθε μία θα έχουν καλές προοπτικές στην ζωή τους».
Η φιλελευθεροποίηση της αγοράς εργασίας σε μία χώρα που θεωρείται τότε «ο ασθενής της Ευρώπης» θα διχάσει την γερμανική αριστερά και θα φέρει την ήττα του Σρέντερ απέναντι στην Αγγελα Μέρκελ το 2005.
Το 2007, ο Ολαφ Σολτς αναλαμβάνει το υπουργείο Εργασίας, ενώ το 2011, αυτός ο βουλιμικός της πολιτικής γίνεται δήμαρχος του Αμβούργου.
Ως δήμαρχος, ο Σολτς ασκεί φιλόδοξη πολιτική για την κοινωνική στέγη και την φροντίδα των παιδιών προσχολικής ηλικίας, αλλά αποδεικνύεται πολύ ανοιχτοχέρης με τους δημόσιους πόρους
Μπαζούκα
Σε ομοσπονδιακό επίπεδο, αντίθετα, παραμένει προσκολλημένος στο σύνθημα: «Δεν ξοδεύουμε παρά μόνο ό,τι έχουμε». Και το εφαρμόζει και όταν διαδέχεται τον εκπρόσωπο της οικονομικής ορθοδοξίας χριστιανοδημοκράτη Βόλφγκανγκ Σόιμπλε συνεχίζοντας απαρέγκλιτα την άκαμπτη οικονομική του διαχείριση.
Η κεντρώα τοποθέτησή του συμβάλλει στην περιθωριοποίησή του στο εσωτερικό του κόμματός του, μέχρι του σημείου τα μέλη να τον αποκλείουν από την προεδρία, το 2019.
Από την μονοτονία θα τον βγάλει η πανδημία. Οταν δεν θα διστάσει να σπάσει την δημοσιονομική ορθοδοξία και να βγάλει το μπαζούκα των δημοσίων δαπανών. Οταν το SPD θα τον επιλέξει επικεφαλής της λίστας του, θα αρχίσει η πορεία του προς την καγκελαρία.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
