Μεγάλες επιφυλάξεις σε σχέση με τη δυνατότητα επιτυχίας της ουκρανικής αντεπίθεσης εκφράζονται στον γερμανικό Τύπο την επαύριον της επίσκεψης του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν στο Κίεβο, η οποία «έφερε» νέα στήριξη από τις ΗΠΑ ύψους 1 δισ. ευρώ στην Ουκρανία, αλλά και την υπόσχεση αποστολής πυρομαχικών απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Ενδεικτικό είναι το δημοσίευμα της Handelsblatt, σύμφωνα με το οποίο οι αναφορές για την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία δεν θα μπορούσαν να είναι πιο αντιφατικές. Αυτό δεν ισχύει λιγότερο για τις εκτιμήσεις σχετικά με τις πιθανότητες επιτυχίας της ουκρανικής αντεπίθεσης. Αφού δεν υπήρχε σχεδόν καμία κίνηση στο μέτωπο για κάποιο χρονικό διάστημα, πολλές αμφιβολίες αυξάνονταν ως προς το αν αυτός ο πόλεμος θα μπορούσε να κερδηθεί για την Ουκρανία.
Μετά από εβδομάδες ακινησίας, ωστόσο, υπήρξαν τώρα οι πρώτες αναφορές για επιτυχία. Οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις κατάφεραν να προελάσουν στα νότια και να καταλάβουν τη μικρή πόλη Ρομποτίνε, νότια της πόλης Ορισίφ.
Η Ουκρανία πέτυχε έτσι μια σημαντική μερική νίκη στην αντεπίθεσή της: για πρώτη φορά, ένα τμήμα της ρωσικής αμυντικής γραμμής μήκους 800 χιλιομέτρων στο νότο διασχίστηκε μόνιμα.
Υπήρξε επίσης κίνηση και αλλού, λίγα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά προς το χωριό Βερμπόβε. Σύμφωνα με αναφορές που αναφέρονται σε βίντεο με γεωεντοπισμό, ο ουκρανικός στρατός κατάφερε προσωρινά να διασπάσει την κύρια ρωσική αμυντική γραμμή βόρεια του Βερμπόβε.
Και αυτή τη Δευτέρα, η αναπληρώτρια υπουργός Άμυνας της Ουκρανίας Χάνα Μαλγιάρ δήλωσε στην κρατική τηλεόραση ότι ο ουκρανικός στρατός είχε σημειώσει περαιτέρω επιτυχίες κατά των ρωσικών δυνάμεων κατά μήκος του νότιου μετώπου κοντά στη Νοβοντανίλιφκα και τη Νοβοπροκοπίβκα.
Επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά της Ρωσίας
Η Ουκρανία στηρίζεται πλέον όλο και περισσότερο και σε επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο ρωσικό έδαφος. Την περασμένη εβδομάδα, για παράδειγμα, έγιναν επιθέσεις στο ρωσικό στρατιωτικό αεροδρόμιο του Πσκοφ. Καταστράφηκαν δύο μεταγωγικά αεροσκάφη και τουλάχιστον άλλα οκτώ υπέστησαν ζημιές, όπως έγινε γνωστό.
Από την άλλη πλευρά, το μέγεθος της αμυντικής γραμμής μήκους 800 χιλιομέτρων καθιστά σαφές πόσο δύσκολο θα είναι να ανακαταληφθούν όλα τα κατεχόμενα από τη Ρωσία εδάφη στη νοτιοανατολική Ουκρανία.
Επιπλέον, υπάρχουν τα τεράστια ναρκοπέδια μπροστά από τη γραμμή του μετώπου και η σαφής υπεροχή της Ρωσίας στον αέρα, ενώ, για παράδειγμα, τα μαχητικά αεροσκάφη F16 για την Ουκρανία από τη Δύση δεν αναμένεται να είναι επιχειρησιακά μέχρι την επόμενη άνοιξη, σύμφωνα με τη δήλωση του πρόσφατα καθαιρεθέντος Ουκρανού υπουργού Άμυνας Ολέξι Ρεσίνκοφ. Πού πάμε λοιπόν από εδώ και πέρα; Τι μπορεί να κάνει η Δύση για να βοηθήσει αποτελεσματικά την Ουκρανία;
Ένας μακρύς πόλεμος
Ο Αυστραλός πρώην στρατηγός Μάικ Ράιαν, ο οποίος διδάσκει στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών, γράφει σε πρόσφατο άρθρο του στο περιοδικό Foreign Affairs ότι η Δύση πρέπει να αποδεχθεί ότι ο πόλεμος θα τραβήξει πολύ καιρό.
Ενώ οι Ρώσοι έκαναν στρατηγικά λάθη κατά τη διάρκεια του πολέμου, λέει, από τότε έμαθαν. «Το Κίεβο θα χρειαστεί πολλούς μήνες για να τους νικήσει και να τους εκδιώξει από το περίπου 18% του ουκρανικού εδάφους που κατέχουν παράνομα», γράφει.
Ο ίδιος καλεί τη Δύση να θέσει ρητά τον στόχο μιας ουκρανικής νίκης μέσω μιας ρωσικής ήττας. Δεσμευόμενη να υποστηρίξει την Ουκρανία κατά τη διάρκεια του πολέμου, η Δύση θα μπορούσε να υπονομεύσει την πολεμική προσπάθεια του Πούτιν, λέει. Επιπλέον, μια τέτοια δέσμευση θα παρείχε επίσης ασφάλεια για τις χώρες-χορηγούς που μπορούν, για παράδειγμα, να παράσχουν τις απαραίτητες εργασίες έρευνας και ανάπτυξης για την άμυνα της Ουκρανίας με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και νάρκες.
Απευθυνόμενος στο ΝΑΤΟ, ο στρατιωτικός αναλυτής συνιστά την επανεκτίμηση του στρατιωτικού του δόγματος. Είναι πλέον απαραίτητο να αναπτυχθεί μια στρατηγική για την Ουκρανία ώστε να χρησιμοποιεί διάφορα όπλα -είτε από τον αέρα είτε από το έδαφος- μόνο πολύ φειδωλά και σποραδικά. "Αυτό σημαίνει ότι τα δυτικά κράτη πρέπει να συνεργαστούν για να βρουν έναν τρόπο να διεξάγουν χερσαίες μάχες σε ένα περιβάλλον όπου οι αεροπορικές επιδρομές είναι συχνές", γράφει.
Το πρόβλημα των ρωσικών ναρκοπεδίων
Ο Ράιαν ασχολείται επίσης με το πρόβλημα των ρωσικών ναρκοπεδίων. Κάνει λόγο για αποτυχία του δυτικού στρατιωτικού δόγματος, διότι τέτοια «πυκνά ναρκοπέδια» σε πολέμους δεν είναι νέο φαινόμενο. Χρειάζονται νέες μέθοδοι για τον γρήγορο εντοπισμό και την εκκαθάριση των ναρκών.
Ο ίδιος στρατιωτικός αναλυτής πιστεύει ότι χρειάζεται ένα νέο "σχέδιο Μανχάταν" για τη διερεύνηση αυτού του θέματος. Εξάλλου, μετά την απελευθέρωση των κατεχόμενων σήμερα περιοχών της Ουκρανίας, θα πρέπει να καθαριστούν μεγάλες περιοχές από νάρκες και μη εκραγμένα πυρομαχικά.
Θεωρεί επίσης σημαντικό να εφοδιαστεί η Ουκρανία με τυποποιημένα όπλα και εξοπλισμό. Ακόμη και σε καιρό ειρήνης, λέει, το κόστος εκπαίδευσης και το κόστος εφοδιασμού που συνδέεται με την ύπαρξη πολλών παρόμοιων οπλικών συστημάτων είναι υψηλό. Σε περιόδους πολέμου, αυτό θα γίνει δυσβάσταχτο για την Ουκρανία με την αύξηση της διάρκειας, σύμφωνα με τον Ράιαν.
Ταυτόχρονα, η Δύση πρέπει να εκπαιδεύσει το στρατιωτικό προσωπικό της Ουκρανίας πιο ολοκληρωμένα και να παράσχει πρόσθετη υποστήριξη. Δεν αρκεί η εκπαίδευση του στρατού μόνο στη χρήση των παραδοτέων οπλικών συστημάτων. Αυτό που χρειάζεται είναι η συλλογική εκπαίδευση του στρατού. Μόνο τότε ο ουκρανικός στρατός θα είναι σε θέση να οργανώσει μεγαλύτερες επιχειρήσεις σε χρόνο και χώρο, πιστεύει.
Με μια τέτοια στρατηγική, συνεχίζει, η Δύση θα μπορούσε να παράσχει στο Κίεβο υποστήριξη ταχύτερα. Διότι η βραδύτητα των παραδόσεων ήταν ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ουκρανίας μέχρι σήμερα. Στο παρελθόν, η Δύση χρειάστηκε επανειλημμένα μήνες για να αποφασίσει να παραδώσει άρματα μάχης, συστήματα αεράμυνας και πολεμικά αεροσκάφη στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ο ουκρανικός στρατός έχει αποδείξει ξανά και ξανά πόσο γρήγορα και καινοτόμα μπορεί να αντιμετωπίσει νέα οπλικά συστήματα. Η Ουκρανία χρειάζεται τώρα τη βεβαιότητα ότι η Δύση είναι σε θέση να την υποστηρίξει μακροπρόθεσμα.καταλήγει το ίδιο δημοσίευμα.
