Στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν είναι μυστικό, ότι αντιμετωπίζουν την τρίτη αξιολόγηση ως το πιο αποφασιστικό ίσως βήμα στην κατεύθυνση της ολοκλήρωσης του προγράμματος, η οποία είναι κεντρική για το αφήγημα του κυβερνώντος κόμματος. Και, με δεδομένο πως διαφορετικό αφήγημα δεν υφίσταται, το εγχείρημα καθίσταται υπαρξιακής σημασίας.
Παράλληλα, η τρίτη αξιολόγηση είναι ιδιαίτερα σημαντική και για μια σειρά ακόμα λόγους. Η έγκαιρη και επιτυχής ολοκλήρωσή της θα σημάνει την ολοκλήρωση, έστω και σε νομοθετικό επίπεδο, ενός σημαντικού κύκλου μεταρρυθμίσεων, τη διαμόρφωση ενός μαξιλαριού ρευστότητας, τη βελτίωση των όρων πρόσβασης στις χρηματαγορές, αλλά και τη δρομολόγηση των αποφάσεων για το χρέος.
Η αλήθεια είναι πως με την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης θα ξεκινήσει ουσιαστικά η συζήτηση για το τι μέλλει γενέσθαι μετά το τέλος του προγράμματος. Ήδη, στα πολιτικά κέντρα αποφάσεων της Ευρώπης γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει κανένα περιθώριο το τρίτο πρόγραμμα να το διαδεχθεί ένα τέταρτο, με τη δομή τουλάχιστον του υπάρχοντος. Επιτροπεία, εποπτεία και ίσως χρηματοδότηση, αναμφίβολα, θα υπάρξουν. Όσο για την χρηματοδότηση, θα είναι μια από τις κεντρικές συζητήσεις των επόμενων μηνών, με δεδομένο πως είναι άδηλο, αν η χώρα θα έχει ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις χρηματαγορές στο τέλος του προγράμματος. Ήδη, σε κοινοτικούς κύκλους όμως συζητείται το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν αδιάθετα κεφάλαια από το τρέχον ελληνικό πρόγραμμα, σε περίπτωση αδυναμίας κάλυψης όλων των αναγκών της χώρας από τις κεφαλαιαγορές, κάτι που δεν θα απαιτεί εκ νέου έγκριση επί της αρχής από συγκεκριμένα εθνικά κοινοβούλια.
Φυσικά, επίδικο για το Μαξίμου είναι και το χρέος. Άποψη κοινοτικών, αλλά και έμπειρων πολιτικών παραγόντων, είναι πως στο τέλος «κάτι θα υπάρξει για το χρέος», το οποίο θα μπορεί η κυβέρνηση να αξιοποιήσει ως πολιτικό εργαλείο για τη στρατηγική της. Ο πρόεδρος του Eurogroup, πάντως, έσπευσε να υπενθυμίσει χθες πως οι αποφάσεις για το χρέος θα παρθούν στο τέλος του προγράμματος και όχι ίσως στις αρχές της άνοιξης, όπως ίσως θα επιδίωκε το Μέγαρο Μαξίμου, ώστε να «κουμπώσει» με την κατάρτιση της πρώτης αξιολόγησης από μέρους ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα. Σε παρόμοια γραμμή, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι και πολιτικοί και από το Βερολίνο, ενώ έγκυρη γερμανική πηγή έλεγε στο Insider.gr πως θα είναι εξαιρετικά απίθανο μια νέα γερμανική κυβέρνηση, με όλες τις δυσκολίες που υπάρχουν για την κατάρτισή της, να ασχοληθεί άμα τη αναλήψει των καθηκόντων με το ελληνικό χρέος. Συνεπώς, οιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση πριν το τέλος του προγράμματος θα πρέπει να θεωρείται έκπληξη.
Όπως και να έχει, το Μέγαρο Μαξίμου έχει ποντάρει πολλά στην ολοκλήρωση της τρέχουσας αξιολόγησης, προκειμένου να μην μπει η χώρα σε νέα περίοδο αστάθειας, η οποία θα τορπιλίσει ολοκληρωτικά το αφήγημα που έχει διαμορφώσει το κυβερνών κόμμα από το τέλος της άνοιξης και τη δρομολόγηση της δεύτερης αξιολόγησης και μετά. Σε αυτό το εγχείρημα, φαίνεται πως δεν υπάρχουν ουσιαστικές αντιθέσεις εκ μέρους των θεσμών ή κρατών-μελών, λόγω της ρευστής περιόδου, αν και μόνο η στάση του ΔΝΤ μπορεί να αποτελέσει καταλύτη εξελίξεων. Πλην όμως, διαφαίνεται ήδη πως στο πίσω μέρος του μυαλού αρμόδιων παραγόντων βρίσκεται και η επόμενη μέρα και το πώς θα γίνει το πέρασμα στη μεταμνημονιακή φάση, μετά από οχτώ χρόνια «καραντίνας».
