Η σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup, αν μη τι άλλο, θα είναι εμβληματική, μιας και θα απουσιάζει για πρώτη φορά από το 2009 ο άνθρωπος που το χαρακτήρισε όσο κανείς άλλος σε αυτά τα ταραγμένα χρόνια της ευρωκρίσης: ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Και αν για την Ελλαδα δεν υπάρχει άμεσο ενδιαφέρον, πέραν της ενημέρωσης που θα κάνουν οι εκπρόσωποι των θεσμών για τον πρώτο γύρω συζητήσεων που έλαβαν χώρα τις προηγούμενες ημέρες στην Αθήνα, αν μη τι άλλο το πολιτικό παρασκήνιο οργιάζει για τον διάδοχο του Γερούν Ντάισελμπλουμ, του οποίου η θητεία ολοκληρώνεται σε λίγους μήνες. Και, φυσικά, αυτή η συζήτηση αφορά άμεσα και τη χώρα μας, τόσο στο πλαίσιο της ευρύτερης συζήτησης για το μέλλον της Ευρώπης, όσο και της πιο ειδικής που αφορά την επόμενη μέρα, μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Insider.gr από ευρωπαϊκούς διπλωματικούς κύκλους, το επόμενο διάστημα θα παιχτεί σκληρό πόκερ για τον διάδοχο του κ. Ντάισελμπλουμ, μιας και η κυβέρνηση Μακρόν επιθυμεί να την αναβάθμιση του Γάλλου υπουργού Οικονομικών Μπρουνό Λε Μερ. Μάλιστα, κατά τις πληφορορίες, ο κ. Λε Μερ θα βρεθεί μεσοβδόμαδα στο Βερολίνο, προκειμένου να συναντηθεί με τον Γερμανό υπηρεσιακό ομόλογό του Πέτερ Αλτμάιερ, ο οποίος είναι από τους πιο κοντινούς ανθρώπους την Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ. Ακόμα, ο κ. Λε Μερ θα δει τον πρόεδρο των Φιλελευθέρων Κρίστιαν Λίντνερ και τον επικεφαλής των Πρασίνων Τσεμ Εζντεμίρ, οι οποίοι αμφότεροι συμμετέχουν στις διεργασίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης.
Η απόφαση του κ. Μακρόν να αποφασίσει να διεκδικήσει η Γαλλία την προεδρία του Eurogroup έχει αναμφίβολα ιδιαίτερο συμβολισμό, μετά και την ουσιαστική παρέμβαση-μανιφέστο του για το μέλλον της Ευρώπης, δείχνοντας πως οι μέρες που η Γαλλία έμενε στη σκιά της Γερμανίας έχουν παρέλθει. Φυσικά, χάριν των ισορροπιών στον γαλλογερμανικό άξονα, δεν θα ακολουθηθεί η γραμμή της σύγκρουσης, με αποτέλεσμα Παρίσι και Βερολίνο να επιδιώκουν την προσυνεννόηση. Σύμφωνα με πληροφορίες, το πολιτικό Βερολίνο δεν είναι αρνητικό για την περίπτωση του κ. Λε Μερ, αλλά υπάρχουν ακόμα δύο ονόματα που «παίζουν»: του Σλοβάκου Πέτερ Κάζιμιρ, ο οποίος εδώ και καιρό έχει εκφράσει σε ευρωπαϊκούς κύκλους την επιθυμία του να διεκδικήσει την προεδρία του Eurogroup, αλλά και του Λουξεμβούργιου υπουργού Οικονομικών Πιερ Γκραμένια. Ο κ. Κάζιμιρ ήταν εκ των αγαπημένων υπουργών του κ. Σόιμπλε, ο οποίος διατηρούσε καλές σχέσεις και με τον κ. Γκραμένια, ενώ είναι σαφές πως η θετική άποψη της Γερμανίας γι’ αμφότερους καταδεικνύει την πρόθεση του Βερολίνου να συνεχίζει να επηρεάζει τις καταστάσεις «πίσω από τις κουρτίνες».
Όσον αφορά τη στάση της Ελλάδας, αυτή δεν είναι δημοσίως εκπεφρασμένη, γιατί επισήμως η συζήτηση δεν έχει ξεκινήσει στα αρμόδια όργανα. Είναι, όμως, σαφές πως οι αγαστές σχέσεις Μαξίμου-Ελιζέ, αλλά και ο καλός δίαυλος επικοινωνίας Τσακαλώτου-Λε Μερ δεν αφήνουν πολλά ερωτηματικά αναφορικά με τις προθέσεις της κυβέρνησης. Άλλωστε, η περίπτωση του κ. Κάζιμιρ, επί παραδείγματι, δεν συγκεντρώνει πολλές συμπάθειες στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, εξαιτίας της πολύ σκληρής του στάσης απέναντι στη χώρα μας. Υπάρχει, όμως, ευρύτερα, αναμονή ενόψει της διαμόρφωσης των ισορροπιών κυρίως στον γαλλογερμανικό άξονα επί του θέματος.
Να σημειωθεί, τέλος, ότι ευρωπαϊκές διπλωματικές πηγές έλεγαν στο Insider.gr πως η συζήτηση για τον επόμενο πρόεδρο του Eurogroup θα πρέπει να αξιολογείται συνδυαστικά και με την ανάδειξη του διαδόχου του Ευρωπαίου κεντρικού τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι. Ο Γερμανός πρόεδρος της Bundesbank Γιενς Βάιντμαν θα ήθελε να διαδεχθεί τον Ιταλό, κάτι που θα σημάνει ριζική αλλαγή και της νομισματική πολιτικής, μιας και ο κ. Βάιντμαν είναι φίλος του «ορθόδοξου» δόγματος που πρέσβευε και ο κ. Σόιμπλε. Είναι, συνεπώς, σαφές πως, αν η Γαλλία «πάρει» την προεδρία του Eurogroup, τα περιθώρια διαφωνίας με τη Γερμανία για την ΕΚΤ θα είναι περιορισμένα.
