Μία πρόταση από τον Λέτα με μεγάλο ενδιαφέρον. Αρκεί να συζητηθεί

Η αλήθεια είναι ότι η περίφημη έκθεση Λέτα πράγματι έκανε τον θόρυβο που πολλοί ανέμεναν. Ωστόσο, ο θόρυβος από την ουσία συχνά απέχουν. Και τα συμπεράσματα της τελευταίας συνόδου κορυφής δε φαίνεται να περιλαμβάνουν κάποια ουσιαστική δέσμευση αναφορικά με την τύχη των προτάσεων του πρώην Ιταλού πρωθυπουργού.

Μία εξ αυτών πάντως κίνησε το ενδιαφέρον μας. Ο Λέτα προτείνει να θεσπιστεί ένας μηχανισμός κρατικών ενισχύσεων μέσω του οποίου τα κράτη μέλη θα διαθέτουν ένα μέρος της εθνικής τους χρηματοδότησης στη χρηματοδότηση ευρωπαϊκών επενδύσεων.

Τα τελευταία χρόνια, με αφορμή κυρίως την πανδημία, η άρση των κανόνων των κρατικών ενισχύσεων έγινε τελικά ο ίδιος ο κανόνας. Αυτό πρακτικά βοήθησε τους πλουσιότερους να διευρύνουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα, την ώρα που στις χώρες με περιορισμένες δημοσιονομικές δυνατότητες, τα κονδύλια για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα μετατρέπονταν σε επιδόματα. Δικαιολογημένα σε κάποιες περιπτώσεις. Αλλά σίγουρα από λάθος κανάλι δαπάνης.

Θα έχει λοιπόν ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε αν και για χάρη ποιων ευρωπαϊκών επενδύσεων οι net contributors της Ένωσης θα θυσίαζαν όχι μόνο μέρος του πλεονεκτήματός τους σε ανταγωνιστικότητα αλλά και εθνικούς τους πόρους. Σε άλλες εποχές αυτό θα ήταν έως και αδιανόητο. Σήμερα, όμως η ίδια η Ενιαία Αγορά καλείται να λειτουργήσει υπό συνθήκες που στο παρελθόν θα μπορούσαν να θεωρηθούν επίσης αδιανόητες.