Η καταγγελία της Interpol, ο Ηρακλής ΙΙ και τα ρυθμισμένα δάνεια

Υποδέχθηκα τον κ. Χ στο σπίτι την Κυριακή το απόγευμα, καθώς οι άλλοι δύο της παρέας είχαν αποκλείσει το ενδεχόμενο να βρεθούμε «μέσα στην ζέστη…».

Και τον κ. Χ τον ενοχλούσε η ζέστη, αλλά όχι λιγότερο από την... έλλειψη της κουβέντας μας. Για να τον αποζημιώσω για την επιλογή του είχα προμηθευτεί μπύρα χωρίς αλκοόλ – εντολή των γιατρών μας μετά τις τελευταίες ιατρικές εξετάσεις – είχα βάλει στο ψυγείο ντοματίνια, ανθότυρο και ντάκο με ελιές πράσινες γεμιστές με πιπεριά. Όταν τα είδε χαμογέλασε με ικανοποίηση και διάλεξε την πολυθρόνα που θα κάτσει.

Δεν είπαμε κουβέντα για τους δύο... λιποτάκτες και δώσαμε υπόσχεση ότι ακόμα και αν τελειώσουν οι παγωμένες – χωρίς αλκοόλ μπύρες – δεν θα αγγίξουμε τη ρακή που και οι δύο ξέραμε ότι βρίσκεται στην κατάψυξη.

Μείναμε συνεπείς στις δεσμεύσεις μας με την κουβέντα να ξεπερνά πολύ γρήγορα την εκλογική θεματολογία και με τον κ. Χ να επιμένει ότι «εκτός σοβαρού ατυχήματος» δεν περιμένει εκλογές πριν από την άνοιξη του 2023.

Εγώ δεν ήμουνα τόσο σίγουρος και ομολόγησα ότι αυτό το ενδεχόμενο ταιριάζει περισσότερο με τις ενδόμυχες επιθυμίες μου, παρά με τις πραγματικές πιθανότητες που έδινε για το χρονοδιάγραμμα των εκλογών...

«Λοιπόν ξέρεις ότι παρακολουθώ με πολύ ενδιαφέρον και έξω από τα επίσημα κανάλια πληροφόρησης ή παραπληροφόρησης, όπως θέλεις πες το, το τι γίνεται στον πόλεμο στην Ουκρανία. Με έκπληξη βέβαια ομολογώ ότι δεν είχα πάρει... χαμπάρι, την υπόθεση της Λουντμίλα Ντενισόβα που σου έστειλε και δημοσίευσες προχθές η Ελένη. Εκπληκτικό αλλά όχι παράδοξο θα έλεγα» σχολίασε σε κάποια στιγμή ο κ. Χ, για να συνεχίσει.

«Θα σου μεταφέρω ένα άλλο γεγονός που επίσης δεν έχεις εντοπίσει, ούτε εσύ ούτε η φίλη μας η Ελένη.

Προχθές βγήκε με δημόσια δήλωσή του ο κ. επικεφαλής της Interpol για να καταγγείλει το όργιο παράνομου εμπορίου όπλων στην Ουκρανία. Στην καταγγελία του, περισσότερο προειδοποίηση θα έλεγα, υποστηρίζει ότι τα πεδία μάχης στην Ουκρανία, αλλά και η τεράστια κυκλοφορία όπλων, έχουν μετατρέψει την χώρα σε ένα ανοικτό Σούπερ Μάρκετ, όπου μέσω του σκοτεινού διαδικτύου (σ.σ. dark web) μπορείς να βρεις ακόμα και φορητούς εκτοξευτήρες πυραύλων με 30 χιλιάδες δολάρια. Ακόμα και τανκς από αυτά που βλέπουμε στις οθόνες της TV πωλούνται. Το χειρότερο όμως σύμφωνα με τον επικεφαλής της Interpol είναι ότι τα πεδία των συγκρούσεων είναι γεμάτα με φορητό οπλισμό που λόγω της μεγάλης φτώχειας που αφήνει πίσω του ο πόλεμος στους ντόπιους πληθυσμούς μετατρέπεται σε τοπικό εμπόριο… Βέβαια αναγνωρίζει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος αφορά στις διάφορες μαφίες που καταφέρνουν να βάλουν χέρι σε μεγάλες παρτίδες όπλων που δεν φτάνουν ποτέ στον προορισμό τους ή φτάνουν σε ελλιπείς ποσότητες…Σύμφωνα με τα στοιχεία τους οι ποσότητες που διακινούνται είναι συγκρίσιμες με αυτές που διακινούνταν, πριν από την αποχώρηση των Αμερικάνων, στο Αφγανιστάν και στη Συρία…».

Τον διέκοψα για να παρατηρήσω ότι από τις τρεις διαφορετικές μάρκες μη αλκοολούχου μπύρας, προτιμούσα μία συγκεκριμένη με πιο έντονη γεύση και του την πρότεινα να δοκιμάσει. Ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησή μου διακόπτοντας την παρουσίαση της καταγγελίας της Interpol.

Τότε του θύμισα ότι η Ουκρανία πριν από τον πόλεμο που ξέσπασε τον Φεβρουάριο και σύμφωνα με τα διεθνή ρεπορτάζ, ήταν από το 2014 – 2015 η χώρα με το πλέον εκτεταμένο παράνομο εμπόριο όπλων σ’ ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο...

«Οπότε η καταγγελία της Interpol», όπως παρατήρησα «δεν με ξαφνιάζει και πολύ, άλλωστε σου θυμίζω ότι και η πρώτη παρτίδα με καλάσνικοφ που έστειλε η ελληνική κυβέρνηση βοήθεια στο Κίεβο, δεν ήταν παρά το παράνομο φορτίο που είχε κατασχεθεί στο Αιγαίο πριν από λίγο καιρό και προοριζόταν για Ουκρανία, το ξέχασες φίλε μου;…».

Ο κ. Χ είχε δοκιμάσει την μπύρα που του πρότεινα και κούνησε το κεφάλι του καταφατικά, αλλά δεν κατάλαβα αν αυτό ήταν σήμα ότι συμφωνεί για την μπύρα ή για το «φορτίο».

Δεν σχολίασα περισσότερο και γύρισα την κουβέντα στην τακτική που έχει υιοθετήσει ο ΟΔΔΗΧ τελευταία όσο τα spreads αρχίζουν να τσιμπάνε.

«Νομίζω ότι καλά το πάει» είπα, σημειώνοντας ότι «τελικά θα μαζέψει όλα τα χρήματα που είχε βάλει σαν στόχο χωρίς να πάρουν οι αγορές χαμπάρι το πότε και πως έγινε, πριν η Λαγκάρντ αρχίσει να ακριβαίνει τα επιτόκια…».

Ο κ. Χ κούνησε πάλι καταφατικά το κεφάλι καθώς δοκίμαζε τις γεμιστές ελιές με μικρά κομμάτια ανθότυρο ραντισμένο με αγουρέλαιο και ρίγανη από το Όροπέδιο. «Τελικά νομίζω ότι μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αλάτι…» σχολίασε δείχνοντας το τραπεζάκι από το οποίο έλειπε για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό το αλάτι και το αλκοόλ...

«Ναι δίκιο έχεις, νομίζω ότι σιωπηρά και επίμονα έχει γίνει αυτό που έπρεπε. Βέβαια το πρόβλημα το έχουν οι Ιταλοί και αν θέλεις την γνώμη μου μετά τον Ιούλιο η ΕΚΤ θα χρειασθεί να μας πει που εννοεί ότι είναι η κόκκινη γραμμή για τον περιβόητο κατακερματισμό της αγοράς. Εδώ δεν θα χρειασθούν πολλά περισσότερα λεφτά, αλλά οι Ιταλοί έχουν να μαζέψουν ακόμα ένα βουνό λεφτά για να εξυπηρετήσουν το χρέος τους. Αυτό το καλοκαίρι θα έχει ενδιαφέρον», πρόσθεσε.

«Και είναι και κάτι άλλο», είπε σηκώνοντας μία ελιά με μία οδοντογλυφίδα. Την κοίταξε καθώς την κρατούσε στον αέρα και στη συνέχεια την έβαλε στο στόμα. Μια αίσθηση ικανοποίησης πέρασε μέσα από το χαμόγελο που ακολούθησε…

«Νομίζω ότι το δικό μας το πρόβλημα είναι αλλού. Λέω δικό μας αλλά στην πραγματικότητα είναι των τραπεζών και του δημοσίου.

Η κατάσταση αλλάζει γρήγορα, το χρήμα ακριβαίνει, ο πληθωρισμός επιμένει, οι μισθοί χάνουν ταχύτατα αγοραστική αξία και ένας νέος κύκλος μείωσης της απασχόλησης είναι προ των πυλών.

Όλα αυτά λένε ότι οι τράπεζες, ανεξάρτητα από το τι λένε, θα έχουν πρόβλημα με τα δάνεια, τόσο τα ρυθμισμένα όσο και τα καινούργια. Κυρίως όμως τα ρυθμισμένα.

Αυτό ξέρεις τις σημαίνει; Ότι αν δεν προλάβουν να τα πακετάρουν και να τα δώσουν μέσω του Ηρακλή ΙΙ, οι ισολογισμοί του 2022 θα πάθουν ζημιά… Και αυτό οι αγορές το ξέρουν, που σημαίνει ότι τα επόμενα πακέτα τιτλοποιήσεων θα βρουν δυσκολίες στις αγορές. Θα χρειασθούν ίσως μεγαλύτερες εγγυήσεις από το δημόσιο. Και το δημόσιο θα πρέπει να αρχίσει να κάνει από τώρα τους λογαριασμούς του για το τι θα γίνει... τότε.

Αλλά νομίζω ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε πολύ... λεφτά υπάρχουν, έτσι δεν είναι; Γι’ αυτό τα έχουμε τα "μαξιλάρια" και τα κρατάμε σαν κόρη οφθαλμού στην πάντα…».

Και ξαφνικά άρχισε να γελάει με ένα τρόπο που μου φάνηκε πολύ παράξενος. Εγώ δεν έβρισκα τίποτα το αστείο σ’ αυτό που μόλις τώρα είχε υπονοήσει, αλλά δεν είπα τίποτα. Σηκώθηκα και πήγα να πάρω δύο ακόμα μπύρες. Από μέσα τον άκουγα ακόμα να γελάει και πραγματικά δεν καταλάβαινα...

Γ. Αγγέλης