Μετά από πολλά χρόνια επενδύσεων στην Έρευνα και Ανάπτυξη, η βιομηχανία καφέ έχει υιοθετήσει καινοτόμες μεθόδους για να μειώσει το αποτύπωμα άνθρακα, από την αντικατάσταση χημικών λιπασμάτων με οργανικά απόβλητα έως τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την τροφοδοσία του εξοπλισμού. Όμως η μεταφορά του δια θαλάσσης παραμένει ένα αδύναμο σημείο. Η μεταφορά κόκκων καφέ με πλοία μπορεί να είναι λιγότερο επιβλαβής για το περιβάλλον σε σχέση με την αερομεταφορά αλλά οι σημερινοί κινητήρες των φορτηγών πλοίων κινούνται με πετρελαϊκά προϊόντα.
Μέχρι στιγμής, προμηθευτές και επιχειρήσεις προτιμούν τα συμβατικά φορτηγά, τα οποία χωρούν χιλιάδες τόνους εμπορευμάτων και είναι πολύ πιο οικονομικά σε σχέση με ένα παλιό ξύλινο πειρατικό πλοίο, ή ακόμα και ένα ιστιοφόρο 1.000 τόνων. Ωστόσο, αυτό δεν εμποδίζει ορισμένους εισαγωγείς καφέ και κατασκευαστές ιστιοπλοϊκών σκαφών να προσπαθούν να ανατρέψουν την ηγεμονία των βαρέων πλοίων στην ανοιχτή θάλασσα.
Τα μεγάλα ιστιοπλοϊκά έχουν κινητήρες ως εφεδρεία, αλλά η κύρια πηγή ενέργειας τους είναι ο άνεμος χωρίς εκπομπές ρύπων, ο οποίος τους δίνει το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι έχουν ως επί το πλείστον ανοσία στις ασταθείς τιμές του πετρελαίου.
Κάποιοι οραματιστές Ευρωπαίοι επιχειρηματίες επιδιώκουν να αξιοποιήσουν τα πλεονεκτήματα της αιολικής ενέργειας στις μεταφορές και να μειώσουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα της δραστηριότητας και των προϊόντων τους, ακόμη και εάν αυτά καταλήγουν να πωληθούν σε τριπλάσια τιμή ως premium προϊόντα που μεταφέρονται με μεθόδους περιορισμένων εκπομπών.
Έτσι, ένας μικρός αριθμός εταιρειών φρύξης και διανομής καφέ στην Ευρώπη διαθέτουν στους πελάτες τους κόκκους που έχουν μεταφερθεί από τη Νότια Αμερική σε μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια με …ιστιοφόρα. Πρόκειται για premium προϊόντα, τα οποία δεν αξιοποιούν τις οικονομίες κλίμακος μιας κλασικής εφοδιαστικής αλυσίδας και για αυτό πωλούνται ακριβότερα ενώ μεταφέρονται σε ειδικές σακούλες οι οποίες διαφέρουν από τα μεγάλα εμπορευματοκιβώτια που έχει συνηθίσει ο κλάδος.
Πρόκειται για ένα ταξίδι που ξεκινά από τις φυτείες σε χώρες όπως η Κολομβία όπου οι κόκκοι αποθηκεύονται και εν συνεχεία φορτώνονται σε ιστιοφόρα που κατευθύνονται προς ευρωπαϊκά λιμάνια όπως είναι η Χάβρη. Το ταξίδι διαρκεί συνήθως έξι εβδομάδες ενώ στη συνέχεια, οι κόκκοι αποστέλλονται με ταχυμεταφορές σε συγκεκριμένες εταιρείες φρύξης προτού ….σερβιριστούν στα τραπέζια των καταναλωτών.
Φυσικά, τα προϊόντα απευθύνονται σε ένα συγκεκριμένο, περιβαλλοντικά ευαίσθητο κοινό, το οποίο πληρώνει ευχαρίστως για ένα premium προϊόν όταν αισθάνεται ότι υπάρχει αξία, όπως εκτιμά ο Ρίτσαρντ Μπλέικ, ιδρυτής της Yallah Coffee, η οποία έχει έδρα στην Κορνουάλη και πουλά κόκκους καφέ που έχουν αποπλεύσει από την Κολομβία. Η σακούλα καφέ 1 κιλού Las Brisas της Yallah Coffee κοστίζει 50 λίρες (62 ευρώ), ενώ το κόστος του πιο ακριβού καφέ αντίστοιχης ποσότητας που πωλείται στο σούπερ μαρκετ Tesco στο Ηνωμένο Βασίλειο κοστίζει 13,75 λίρες (17 ευρώ).
