Μέχρι σήμερα το φυσικό αέριο είχε θεωρηθεί ως το «καύσιμο-γέφυρα» προς την πράσινη οικονομία ενώ σε περιόδους έντονων οικολογικών ανησυχιών λέξεις όπως «φυσικό αέριο», «πετρέλαιο» και «ορυκτά καύσιμα» αποτελούσαν αρνητικά φορτισμένες έννοιες οι οποίες μάλιστα, συχνά, απουσίαζαν από τα διεθνή φόρα ή από τη φρασεολογία των εκάστοτε πολιτικών και κυβερνήσεων. Πιο πρόσφατα, ακτιβιστές για το κλίμα προσπάθησαν να τονίσουν ότι το αέριο ρυπαίνει επίσης, αφαιρώντας τη λέξη «φυσικό» από το όνομά του και αποκαλώντας το «αέριο» ορυκτών ή μεθανίου.
Η τάση αυτή όμως δείχνει να αναστρέφεται, τουλάχιστον όσον αφορά στο φυσικό αέριο. Απόδειξη αποτελούν, μεταξύ άλλων και η χαλάρωση του πλαισίου από την πλευρά της ΕΕ για τη χρηματοδότηση τέτοιων έργων (που θα εξυπηρετούν ταυτόχρονα πιο πράσινα καύσιμα όπως είναι το υδρογόνο που θα περνά μέσω αγωγών φυσικού αερίου) αλλά και οι υποστηρικτές ενέργειες από την πλευρά των κυβερνήσεων όπως είναι κάθε είδους επιδοτήσεις ακόμη και της χρήσης πετρελαίου για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης πριν από λίγους μήνες.
Παράγοντες της διεθνούς αγοράς, σε πρόσφατο διεθνές συνέδριο στο Χιούστον (CERAWeek), ανέφεραν ότι η χρυσή εποχή για το φυσικό αέριο ίσως να μην έχει φθάσει στο τέλος της. Οι επιχειρήσεις του κλάδου θα μπορούσαν να εξακολουθήσουν να το παράγουν και να το εμπορεύονται αρκεί να το «περάσουν» ως ένα «καθαρό» καύσιμο το οποίο εξακολουθούν να έχουν ανάγκη οι αναπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες.
«Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε να υποτιμάμε την αξία του φυσικού αερίου», δήλωσε ο Οκτάβιο Σιμόες, διευθύνων σύμβουλος της Tellurian, η οποία προωθεί σχέδια πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για εξαγωγή υγροποιημένου φυσικού αερίου ή LNG. «Ήρθε η ώρα να πούμε ότι είναι ένα απίστευτο καύσιμο και δεν φοβόμαστε να το κάψουμε στις κουζίνες μας», πρόσθεσε.
Ο Τόμπι Ράις, επικεφαλής της EQT, μιλώντας στο ίδιο πάνελ, αποκάλεσε το προϊόν της εταιρείας του την «πιο καθαρή ενέργεια στον κόσμο», παρά το γεγονός ότι το αέριο εκπέμπει το 20% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Βέβαια, η υποστήριξη του φυσικού αερίου από αμερικανικές εταιρείες είναι αναμενόμενη καθώς στρατηγική των ΗΠΑ είναι η τόνωση των εξαγωγών εν μέσω των κυρώσεων κατά της αγοράς ρωσικού αερίου και πετρελαίου.
Σε μια έκθεση του Ιανουαρίου, ο Paul Bledsoe, στρατηγικός σύμβουλος στο Progressive Policy Institute και μέλος του συμβουλευτικού συμβουλίου του PAGE Coalition, υποστήριξε, ότι με βάσει συγκεκριμένο σενάριο, απαιτείται ο διπλασιασμός των εξαγωγών φυσικού αερίου και την επέκταση της παραγωγής κατά 10%. Η έκθεση υποστήριξε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να περιορίσουν τις διαρροές φυσικού αερίου σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού, επισημαίνοντας τους νέους κανονισμούς από την κυβέρνηση Μπάιντεν ως πρώτο βήμα, αλλά επίσης ζήτησε την επιτάχυνση της έγκρισης νέων αγωγών και τερματικών εξαγωγής φυσικού αερίου.
«Ο λόγος που πρέπει να παράγουμε περισσότερα είναι ότι πρέπει να απωθήσουμε τη Ρωσία από την αγορά όσο καλύτερα μπορούμε, με βάση τις χαμηλότερες εκπομπές ρύπων», είπε ο Bledsoe σε συνέντευξή του στο περιθώριο του συνεδρίου. «Πιστεύω ότι αυτό θα συμβεί τα επόμενα πέντε χρόνια εάν το κάνουμε σωστά».
Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου εμπορικής κλίμακας εφοδιασμένοι με τεχνολογία δέσμευσης άνθρακα, η οποία έχει αποτύχει παρά τις δεκαετίες επενδύσεων και έρευνας. Κατά κάποιο τρόπο, οι εταιρείες φυσικού αερίου κερδίζουν τη μάχη τους. Πέρυσι , στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, σημειώθηκε η υψηλότερη εγχώρια χρήση φυσικού αερίου ποτέ, αν και η κατανάλωση μειώθηκε παγκοσμίως μετά τη μείωση των αποστολών από τη Ρωσία προς την Ευρώπη.
«Πραγματικά πιστεύω ότι είναι η χρυσή εποχή αυτή τη στιγμή για το φυσικό αέριο», είπε ο Άλαν Άρμστρονγκ, διευθύνων σύμβουλος της Williams, η οποία προμηθεύει περίπου το ένα τρίτο του φυσικού αερίου της χώρας. Κάποιοι διεθνείς αναλυτές, ωστόσο, επισημαίνουν ότι τα σχόλια των στελεχών θα μπορούσαν επίσης να διαβαστούν περισσότερο ως μια τελευταία άμυνα παρά ως μια σίγουρη επίθεση.
Οικονομολόγοι και ειδικοί σε θέματα πολιτικής προβλέπουν ότι ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, με τις επιδοτήσεις για καθαρή ενέργεια, θα μπορούσε γρήγορα να οδηγήσει σε πτώση της ζήτησης φυσικού αερίου. Ένας αυξανόμενος αριθμός πόλεων και πολιτειών υιοθετούν επίσης πολιτικές για τη σταδιακή κατάργηση του φυσικού αερίου για χρήση στη θέρμανση και το μαγείρεμα σε κτίρια, μειώνοντας μια άλλη πηγή ζήτησης. Υπό αυτό το πρίσμα, οι διευρυμένες εξαγωγές γίνονται αναγκαιότητα για το μέλλον του κλάδου.
Αλλά τα στελέχη έχουν πει ότι θα μπορούσαν να δυσκολευτούν να πραγματοποιήσουν τον στόχο τους για αύξηση των εξαγωγών, εκτός εάν καταφέρουν να κατασκευάσουν γρήγορα νέους αγωγούς. Από την άλλη πλευρά, μια έκθεση του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας το 2021, ανέφερε ότι κανένα νέο κοίτασμα φυσικού αερίου δεν ήταν συμβατό με τον στόχο των 1,5 βαθμών.
Την ίδια χρονιά, μια έκθεση του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι η χρήση φυσικού αερίου έπρεπε να αρχίσει αμέσως να μειώνεται (ο περιορισμός της θέρμανσης στους 2 βαθμούς, ένας λιγότερο φιλόδοξος στόχος που σχετίζεται με πιο επικίνδυνα ακραία καιρικά φαινόμενα και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, θα επέτρεπε περισσότερη χρήση αερίου, με κορύφωση γύρω στο 2030, ανέφερε η έκθεση).
