Οι επενδύσεις σε περιουσιακά στοιχεία που σχετίζονται με τους υδάτινους πόρους και τις σχετικές τεχνολογίες είναι σε έλλειψη ενώ, από την άλλη πλευρά, τα funds «διψούν» για αντίστοιχα επιχειρηματικά μοντέλα τα οποία αδιαμφισβήτητα συνδέονται με το ESG και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι ότι το νερό ως πόρος εξαντλείται και στα πλούσια κράτη και τείνει να γίνει όλο και πιο δυσεύρετος και πολύτιμος ενώ από την άλλη οι συγχωνεύσεις που παρατηρούνται στην αγορά δεν αφήνουν πολλές επιλογές για ελιγμούς.
Από το 1970, ο κόσμος έχει δει μια μείωση της βιοποικιλότητας των γλυκών υδάτων κατά 84%, με 2,3 δισεκατομμύρια ανθρώπους να ζουν σε περιοχές με υδάτινη πίεση, δήλωσε νωρίτερα φέτος η CDP, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση που επικεντρώνεται στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Ζήτησε από τις κυβερνήσεις να παρέμβουν «επειγόντως» και να δράσουν καθώς η ασφάλεια των υδάτων αναδεικνύεται ως «σημαντικός οικονομικός κίνδυνος για την παγκόσμια οικονομία».
Νωρίτερα αυτό το μήνα, μια startup εξειδικευμένη στη βιομηχανική επεξεργασία νερού που ονομάζεται Gradiant αποτιμήθηκε 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων ενώ οι μεγαλύτερες εταιρείες των οποίων η δραστηριότητα συνδέεται με το νερό ενοποιούνται, αφήνοντας ακόμη λιγότερα περιουσιακά στοιχεία στους επενδυτές για να επιλέξουν. Τον Ιανουάριο, η Xylem συμφώνησε να αγοράσει την Evoqua Water Technologies έναντι 7,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Οι μετοχές της εταιρείας βρίσκονται στα χέρια κάποιων από τους μεγαλύτερους διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της BlackRock.
Συνολικά, ο κλάδος των αμοιβαίων κεφαλαίων έχει αυξήσει την έκθεσή του σε υδάτινα περιουσιακά στοιχεία κατά περισσότερο από 170% από την αρχή του 2019 και η στρατηγική αριθμεί τώρα 58 ταμεία που επιβλέπουν συνολικά περισσότερα από 39 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με στοιχεία που παρέχονται από την Morningstar.
Οι τιμές στα υδάτινα περιουσιακά στοιχεία τείνουν να αυξηθούν
Η Hannah Lee, επικεφαλής έρευνας στο κομμάτι ESG της JPMorgan για την περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού, εκτιμά ότι οι τιμές γύρω από τα υδάτινα περιουσιακά στοιχεία είναι πιο πιθανό να αυξηθούν παρά να πέσουν καθώς όπως σημείωσε, το νερό θεωρείται υποεκτιμημένο. Αυτό εν μέρει οφείλεται στο ότι η παροχή νερού ανατίθεται συχνά σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, όπου δεν υπάρχει απαραίτητα η δυνατότητα μετακύλισης της τιμής.
Αλλά δεδομένου του κεντρικού ρόλου που παίζει το νερό σε όλους τους τομείς, «η εσωτερική τιμολόγηση του νερού θα μπορούσε να αυξηθεί. Αυτό συμβαίνει επειδή ως περιουσιακό στοιχείο, είναι απαραίτητο για βιομηχανίες που καλύπτουν τα πάντα, από την κατασκευή ημιαγωγών έως τη γεωργία. Έτσι, το νερό «γίνεται πιο κρίσιμη εισροή σε διαφορετικούς επιχειρηματικούς τομείς», σύμφωνα με την Lee.
