Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα Νερού, η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 22 Μαρτίου, είναι αφιερωμένη στη διατήρηση των παγετώνων και στη συμβολή τους στην αντιμετώπιση της λειψυδρίας όπως αυτή εκδηλώνεται εν μέσω της κλιματικής κρίσης.
Οι παγετώνες χρησιμεύουν ως φυσικές δεξαμενές γλυκού νερού, απελευθερώνοντας νερό από την τήξη και παρέχουν σημαντικά οφέλη, όπως ρύθμιση του κλίματος και προστασία από φυσικούς κινδύνους.
Η διατήρηση των παγετώνων είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία των ατόμων και των κοινοτήτων παγκοσμίως. Μέσω της εφαρμογής βιώσιμων πρακτικών διαχείρισης και παρακολούθησης των παγετώνων, η ανθρωπότητα μπορεί να προστατεύσει αυτές τις παγωμένες δεξαμενές που εξακολουθούν να συγκρατούν περίπου το 70% του γλυκού νερού της Γης. Η εφαρμογή πρακτικών βιώσιμης διαχείρισης και η προώθηση της διεθνούς επιστημονικής συνεργασίας αποτελούν ζωτικά βήματα για τη διατήρηση αυτών των κρίσιμων πηγών νερού, τη διασφάλιση μακροπρόθεσμης ευημερίας και την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης.
Σύμφωνα με τη Μετεωρολογική Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών, οι παγετώνες διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στον παγκόσμιο κύκλο του νερού αποθηκεύοντας σχεδόν τα δύο τρίτα του συνόλου του γλυκού νερού στη Γη. Αποτελούν τα φυσικά αποθέματα νερού που αποθηκεύουν σχεδόν το 70% του γλυκού νερού του κόσμου και συντηρούν δισεκατομμύρια ανθρώπους και βιομηχανίες.
Η οικονομική διάσταση της απώλειας των παγετώνων
Η απώλεια παγετώνων δεν αποτελεί απλώς μια περιβαλλοντική κρίση αλλά σύμφωνα με τους διεθνείς αναλυτές θεωρείται και μια οικονομική κρίση. Καθώς οι παγετώνες λιώνουν με επιταχυνόμενο ρυθμό λόγω της κλιματικής αλλαγής, οι οικονομικές επιπτώσεις αυξάνονται.
Η απώλεια των αποθεμάτων γλυκού νερού που τροφοδοτούνται από παγετώνες θα μπορούσε να αφαιρέσει 4 τρισεκατομμύρια δολάρια από το παγκόσμιο ΑΕΠ, επηρεάζοντας σημαντικά το γεωργικό τομέα, την παραγωγή ενέργειας και τα αστικά αποθέματα νερού.
Η λειψυδρία θα μπορούσε να μειώσει την οικονομική παραγωγικότητα έως και 6% του ΑΕΠ σε ορισμένες περιοχές, αυξάνοντας το κόστος για τις βιομηχανίες. Ταυτόχρονα οι υποδομές και τα ακίνητα αξίας δισεκατομμυρίων εκτίθενται ολοένα και περισσότερο σε κινδύνους που σχετίζονται με τους παγετώνες, όπως πλημμύρες, κατολισθήσεις και άνοδος της στάθμης της θάλασσας.
Περιοχές που εξαρτώνται από το νερό των παγετώνων, συμπεριλαμβανομένου του Περού, του Πακιστάν και των τμημάτων των Ευρωπαϊκών Άλπεων, αντιμετωπίζουν αυξημένους κινδύνους για την ασφάλεια των υδάτων.
Στη Νότια Ασία, η απώλεια παγετώνων απειλεί τη γεωργία, επιδεινώνοντας δυνητικά την παγκόσμια αστάθεια των τιμών των τροφίμων. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η μείωση του χιονιού στη λεκάνη του ποταμού Κολούμπια θα μπορούσε να μειώσει την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Εν τω μεταξύ, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με έκθεση σε έργα αστικών υποδομών, χιονοδρομικού τουρισμού και υδροηλεκτρικής ενέργειας πρέπει να αξιολογήσουν τις επιπτώσεις της μείωσης των υδάτων που προκύπτουν από την τήξη των παγετώνων. Μέχρι το 2050, μόνο ο τομέας του χειμερινού τουρισμού θα μπορούσε να έχει απώλειες άνω των 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων λόγω της μείωσης της χιονοκάλυψης.
Ασφάλεια νερού και υποδομές
Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες ενσωματώνουν μετρήσεις υδατικής πίεσης στις εκτιμήσεις κινδύνου, βοηθώντας τις επιχειρήσεις να προσαρμοστούν στη μεταβαλλόμενη διαθεσιμότητα νερού. Οι επενδύσεις στη διαχείριση των υδάτων, όπως η παρακολούθηση των παγετώνων και τα συστήματα έγκαιρης προειδοποίησης, μπορούν να μειώσουν την έκθεση σε κινδύνους που σχετίζονται με τους παγετώνες.
Οι τεχνολογίες βιώσιμης αφαλάτωσης και ανακύκλωσης νερού αναμένεται να αναπτυχθούν σε μια αγορά 30 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2030, προσφέροντας νέες επενδυτικές ευκαιρίες.
Η υδροηλεκτρική ενέργεια παρέχει πάνω από το 60% της ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές σε πολλές περιοχές που τροφοδοτούνται από παγετώνες, αλλά αντιμετωπίζει αυξανόμενη αστάθεια. Ο εκσυγχρονισμός του δικτύου και οι προσαρμοστικές επενδύσεις υδροηλεκτρικής ενέργειας μπορούν να βελτιώσουν την ανθεκτικότητα.
Η αποκατάσταση των ορεινών οικοσυστημάτων και η αναδάσωση των λεκανών απορροής παγετώνων μπορεί να επιβραδύνει την απώλεια πάγου ενώ παράγει πιστώσεις άνθρακα, δημιουργώντας οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη.
Στο ίδιο πλαίσιο, τα πράσινα και μπλε ομόλογα αναδεικνύονται ως χρηματοοικονομικά εργαλεία για τη χρηματοδότηση έργων διατήρησης παγετώνων, ασφάλειας των υδάτων και ανθεκτικότητας των ακτών.
