Στην ελληνική έννομη τάξη το ζήτημα της ισότητας, της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων στον εργασιακό χώρο ρυθμίζεται από τους νόμους 4443/2016 (εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης), 3896/2010 (ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών) και το νόμο 4808/2021 για την απαγόρευση της παρενόχλησης και της βίας στον χώρο εργασίας.
Στην πράξη, ωστόσο, τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Τα δεδομένα μιλούν για έμφυλες ανισότητες στην εργασία, για μισθολογικό χάσμα, για λιγότερες ευκαιρίες των γυναικών σε ηγετικές θέσεις. Η ΜΚΟ διοτίμα αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «ο έμφυλος διαχωρισμός δεν μπορεί να αποτραπεί εάν δεν υπάρξει απαγκίστρωση από τις προκαταλήψεις που θέλουν την γυναίκα να έχει έναν ρόλο επικουρικό στην αγορά εργασίας. Αναγκαία συνθήκη είναι η αλλαγή της κουλτούρας της κοινωνίας ώστε να αντιμετωπισθούν οι μηχανισμοί που αναπαράγουν την ανισότητα σε βάρος των γυναικών. Δυστυχώς, η αντίληψη της κοινωνίας παραμένει προσκολλημένη στο δίπολο άντρας εργαζόμενου – "κουβαλητής" και γυναίκα επιφορτισμένη κυρίως με τη φροντίδα της οικογένειας».
Μιλήσαμε με την Σοφία Παπαδημητρίου (Dr. jur. München), δικηγόρο και Συντονίστρια της Ομάδας Δικαιοσύνης του ICC Women Hellas, για την τρέχουσα κατάσταση εργασιακής ανισότητας στην Ελλάδα και όσα θα μπορούσαν να αλλάξουν το τοπίο.
