«Φρένο» σε γενναίες αυξήσεις μισθών που ξεπερνούν το άθροισμα του πληθωρισμού και του ρυθμού αύξησης της παραγωγικότητας, βάζουν η Τράπεζα της Ελλάδος και το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή.
«Κυβέρνηση και κοινωνικοί εταίροι έχουν την ευθύνη για θεσμοθέτηση λελογισμένων μισθολογικών αυξήσεων το 2024» τονίζει στην Έκθεσή της για τον κατώτατο μισθό η ΤτΕ, ενώ το ΓΠΚΒ λέει «όχι» στις υπερβάλλουσες αυξήσεις μισθών, καθώς «είναι πιθανό να αποβούν σε βάρος της αγοραστικής δύναμης του εισοδήματος των εργαζομένων, διαμορφώνοντας τις συνθήκες για τη δημιουργία ενός σπιράλ αυξήσεων μισθών-τιμών».
Υπενθυμίζεται πως κατά την περίοδο 2019-2024, ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα έχει αυξηθεί σωρευτικά κατά 39,5% και συγκεκριμένα 11,1% το 2019, 2% και 7,5% το 2022, 9,4% το 2023, ενώ φέτος η αύξηση που ανακοινώθηκε ήταν της τάξης του 6,4%.
Οι δύο φορείς κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, προκειμένου οι όποιες αυξήσεις μισθών με κριτήριο τον πληθωρισμό να μην είναι υπερβολικές, καθώς μπορεί να οδηγήσουν σε ανατροφοδότηση του πληθωρισμού.
Μάλιστα, η αύξηση των ονομαστικών μισθών επιφέρει σημαντική αρνητική επίπτωση στη μεσοπρόθεσμη τάση του ΑΕΠ, σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού. Η αύξηση του πληθωρισμού κατά περίπου 1 ποσοστιαία μονάδα το 2024 θα επιφέρει μείωση του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ στο 2,1% το 2024, δηλαδή 0,4 ποσοστιαίες μονάδες κάτω από τη βασική πρόβλεψη για φέτος.
«Σε ό,τι αφορά την αύξηση του κατώτατου μισθού οι εργοδότες ήθελαν πολύ χαμηλότερη από αυτή που δώσαμε. Εμείς προχωρήσαμε σε αύξηση 6,4% του κατώτατου μισθού, λαμβάνοντας υπόψιν πόσο μπορεί να αντέξει και η εργοδοσία, αλλά και η οικονομία. Τηρήσαμε δηλαδή μια ισορροπία έτσι ώστε από τη μία να ενισχύσουμε το νοικοκυριό κι από την άλλη το νοικοκυριό να μείνει στη θέση εργασίας του. Και όλα αυτά χωρίς να δημιουργηθούν πληθωριστικές πιέσεις και πληθωριστικές προσδοκίες» δήλωσε η υπουργός Εργασίας, Δόμνα Μιχαηλίδου.
Εύλογα η κυβέρνηση τάσσεται υπέρ των μισθολογικών αυξήσεων, εν όψει και των Ευρωεκλογών του Ιουνίου. «Συνεχίζουμε την ίδια επιτυχημένη οικονομική πολιτική, η οποία, μέσα από την αύξηση της απασχόλησης και την αύξηση των μισθών, οδηγεί σε βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ελληνίδων και των Ελλήνων και ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής» τονίζεται σε κοινή ανακοίνωση των υπουργείων Εθνικής Οικονομίας και Εργασίας.
«Οριακά μέσα στις δυνατότητες της οικονομίας η αύξηση»
Πάντως το Γραφείο Προϋπολογισμού, στην πρόσφατη Έκθεσή του, θεωρεί ότι χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε όποιες υπέρμετρες αυξήσεις ονομαστικών μισθών. Ειδικότερα οι αυξήσεις θα πρέπει να είναι ανάλογες των δυνατοτήτων της οικονομίας, ώστε να μην υπονομεύουν την ανταγωνιστικότητα της.
«Η πρόσφατη αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 6,4% βρίσκεται οριακά μέσα στις δυνατότητες της οικονομίας, αν δεν τις ξεπερνάει. Αυτό θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο η οικονομία επιτύχει έναν ισχυρό ρυθμό ανάπτυξης μέσα στο 2024. Διαφορετικά είναι υπαρκτός ο κίνδυνος να εμποδίσει την αποκλιμάκωση του πληθωρισμού.
Η επίδραση του στην απασχόληση θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο θα ενισχύσει την προσφορά εργασίας προς κλάδους με ελλείψεις εργαζομένων, όπως ο τουρισμός. Για τον πληθωρισμό, η επίδρασή του θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο η αύξηση του μισθολογικού κόστους που συνεπάγεται μπορεί να απορροφηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις επιχειρήσεις, καθώς και από το εάν η αύξηση αυτή θα συνδυαστεί με αύξηση της παραγωγικότητας εργασίας σε μακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα» επισημαίνεται χαρακτηριστικά.
«Δεδομένης της δυσμενούς συγκυρίας για το διεθνές εμπόριο αλλά και της πρόσφατης υποχώρησης της σχετικής θέσης της Ελλάδος σε δείκτες διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, η διαφύλαξη και προστασία της σχετικής θέσης της ως προς τη διεθνή ανταγωνιστικότητα τιμών και μισθών καθίσταται ακόμη πιο επιτακτικά αναγκαία» τονίζει η Τράπεζα της Ελλάδος.
«Κυβέρνηση και κοινωνικοί εταίροι έχουν την ευθύνη για θεσμοθέτηση λελογισμένων μισθολογικών αυξήσεων το 2024, τέτοιων που δεν θα θέσουν σε κίνδυνο τα προηγούμενα κέρδη σε όρους εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας της οικονομίας τα οποία με κόπο έχουν επιτευχθεί» αναφέρεται.
Το ΙΟΒΕ από την πλευρά του, υποστηρίζει πως ενώ οι μεταβολές στον κατώτατο μισθό τα τελευταία έτη έχουν καλύψει τις αυξήσεις στο γενικό επίπεδο των τιμών, δεν παρατηρείται το ίδιο και για τους μέσους μισθούς στην οικονομία.
Ενδεικτικά, ο πραγματικός μέσος μισθός, σε συνέχεια σωρευτικής ανόδου κατά 25% την περίοδο 2000-2009, κατέγραψε συστηματική υποχώρηση την περίοδο 2010-2022, σωρευτικά κατά 30%, με αποτέλεσμα το 2022 να παραμένει σε πραγματικούς όρους 18% χαμηλότερος από το 2000. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, σε πραγματικούς όρους, ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα να συγκλίνει ολοένα και περισσότερο στον μέσο μισθό τα τελευταία χρόνια.
