Ροή
Εμπειρίες κι επιστροφή στη φύση είναι δύο από τις πιο διαδεδομένες τάσεις στον τουριστικό κλάδο παγκοσμίως και παρότι η Ελλάδα δεν έχει επενδύσει αισθητά σε εναλλακτικές μορφές τουρισμού, υπάρχουν μέρη που συνδυάζουν αυτά τα δύο trend με τον πιο ευφάνταστο κι αρμονικό τρόπο. Αν δε σε αυτά προστεθεί και η φιλοξενία πέντε αστέρων, η απόδραση έχει την τιμητική της.
Τρανό ελληνικό παράδειγμα στον παραπάνω κανόνα το Kinsterna, το πεντάστερο κατάλυμα της Μονεμβασιάς που υπόσχεται να συνοδεύσει τον επισκέπτη σε ένα μοναδικό ταξίδι ιστορίας, παράδοσης, χαλάρωσης και πολυτέλειας.
Το βυζαντινό αρχοντικό - γιατί για αρχοντικό πρόκειται - το οποίο έχει αποκατασταθεί με απόλυτο σεβασμό στην ιστορική του διαδρομή αποτελεί έναν ολόκληρο οικισμό ο οποίος θα κάνει τον επισκέπτη να χαρεί όλα τα χρώματα κι αρώματα της φύσης
Οι αρχιτεκτονικές ρίζες του κτηρίου τοποθετούνται στην εποχή των Βυζαντινών, των Βενετών και των Τούρκων, κάτι που προδίδουν τα οθωμανικού τύπου πτυχωτά, πώρινα πλαίσια των ανοιγμάτων, τα τζάκια, οι καμινάδες, τα κογχάρια καθώς και η εξωτερική επιφάνεια των τοίχων με το σαρδελωτό επίχρισμα ασβεστοκονιάματος. Την ίδια στιγμή, ο οχυρωματικός του χαρακτήρας, οι πολεμοθύρες και οι μικρές, κοντές πόρτες που βοηθούσαν να αποκρούονται πιο εύκολα οι εχθροί αφού αναγκάζονταν να μπουν σκυφτοί, μεταφέρουν τον επισκέπτη σε μια άλλη εποχή.
Κρυμμένο στην καταπράσινη πλαγιά του Πάρνωνα, ανάμεσα σε αμπέλια και ελαιώνες της λακωνικής γης, το ξενοδοχείο βρίσκεται μερικά μόλις χιλιόμετρα από τον βράχο της Μονεμβασιάς τον οποίο και ατενίζει σε όλη του τη χάρη από τον λόφο του Αγίου Στεφάνου. Την ιδιαιτερότητά του επισφραγίζουν και τα μοναδικά δωμάτια και σουίτες που διαθέτει, το καθένα εκ των οποίων έχει ξεχωριστή ταυτότητα αλλά και την δική του μικρή ή μεγάλη ιστορία να διηγηθεί.
Όσοι βέβαια επιθυμούν μια πιο prive διαμονή, μπορούν να επιλέξουν μια από τις αυτόνομες κατοικίες ή και τις 2 καταπληκτικές βίλες που σμίγουν μαγικά με τους αμπελώνες, τους υπεραιωνόβιους ελαιώνες και πορτοκαλεώνες, τους επιβλητικούς ευκαλύπτους και τα αγέρωχα κυπαρίσσια, μέσα σε ένα κτήμα έκτασης 90 στρεμμάτων.
Το σίγουρο είναι ότι τόσο τα δωμάτια όσο και ολόκληρο το αρχοντικό διαπνέονται από μια κοινή αισθητική που ωθεί τον επισκέπτη να απολαύσει την απομόνωσή του. Άλλωστε, ακόμα και γεμάτο να είναι το ξενοδοχείο , χάρη στην διάρθρωσή του και την τοποθεσία του - μακριά από την βοή της Μονεμβασιάς αλλά και κοντά για να έχετε πρόσβαση όποτε το επιθυμείτε - ποτέ δεν θα νιώσετε την αφόρητη αίσθηση της πολυκοσμίας.
Επιστροφή στη φύση
Η εμπειρία όμως στην περίπτωση του Kinsterna δεν τελειώνει στην άρτια αρχιτεκτονική του ή στην απόλαυση της λιτής κι απέρριτης πολυτέλειας των δωματίων και των κοινόχρηστων χώρων του.
Το στοιχείο που το διαφοροποιεί από πανομοιότυπες προσπάθειες στον χώρο της φιλοξενίας είναι η αναβίωση πολυάριθμων δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνταν στο παρελθόν και οι οποίες βοηθούν τον επισκέπτη να έρθει ακόμα πιο κοντά στη φύση και τις ρίζες του.
Από το ζύμωμα ψωμιού, την παραγωγή λαδιού στο λιοτρίβι μέχρι την παρασκευή τσίπουρου, κρασιού και σαπουνιού, θα σας κάνει να θυμηθείτε πως αυτή η γη μπορεί να παράξει όλα όσα χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι πλήρης.
Αν πάλι οι επισκέπτες θέλουν να ξεφύγουν από τα όρια του ξενοδοχείου - κάτι που συνήθως περιλαμβάνεται στα αρχικά τους σχέδια αλλά εξαιρείται όταν βιώσουν την θαλπωρή του Kinsterna -μπορούν να επιλέξουν μεταξύ της πεζοπορίας, την βόλτα με το σκάφος του αρχοντικού στο βράχο της μεσαιωνικής καστροπολιτείας και σε κοντινές απομονωμένες παραλίες ή ακόμα και το ψάρεμα.
Όλα τα παραπάνω παντρεύονται και με τις σύγχρονες ανέσεις όπως το ατμοσφαιρικό Kinsterna Spa με τους έμπειρους θεραπευτές και τις signature θεραπείες που ενισχύουν την εμπειρία διαμονής και δικαιολογούν απόλυτα τη διάκριση του Kinsterna Hotel στην Hot List 2011 του Conde Nast Traveler, ως ένα από τα 65 καλύτερα ξενοδοχεία στον κόσμο.
Η γεύση έχει την τιμητική της
Από το μενού της εμπειρίας δεν θα μπορούσε φυσικά να απουσιάζει η γεύση, η οποία στην περίπτωση του Kinsterna απογειώνεται χάρη στις παραδοσιακές συνταγές της Ελληνικής μεσογειακής κουζίνας που εκτελούνται αποκλειστικά με εκλεκτά τοπικά προϊόντα από το εύφορο κτήμα του αρχοντικού.
Μην ξεχάσετε να δοκιμάστε το ζυμωτό προζυμένιο ψωμί από τον ξυλόφουρνο - αν δεν το φτιάξετε με τα χεράκια σας - τις αγριελιές πέντε ειδών που έρχοναι απευθείας από το κτήμα, του χειροποίητους βολβούς και την πρασόπιτα με σύγκλινο και κατσικίσιο τυρί.
Aπαράβατο must taste, είναι οι παραδοσιακές γκόκλες - χαρακτηριστικό ζυμαρικό της περιοχής - με μυζήθρα και ντομάτα confit αλλά και το κατσικάκι από τον Πάρνωνα με χοντρές χωριάτικες πατάτες αρωματικά κι εσπεριδοειδή που λιώνει στο στόμα.
Όσο για τις προτεινόμενες εμπειρίες, εμείς λατρέψαμε την παραγωγή σαπουνιού και το ζύμωμα του ψωμιού, ολοκληρώσαμε την εμπειρία μας με την ιστορική αναδρομή του αρχοντικού κατά την οποία περιηγήθηκαμε στα πλακόστρωτα καλντερίμια του κτήματος, κι υποσχεθήκαμε να το επισκεφτούμε ξανά για να μάθουμε τα πάντα για την παραγωγή τσίπουρου.
Μια σταγόνα ιστορία
Κατά την ιστορική αναδρομή της ευρύτερης περιοχής θα ταξιδέψετε στο λόφο «Καστράκι» και την αυλή του ναού της Αγίας Θέκλας, όπου εντοπίζονται αρχιτεκτονικά μέλη που ίσως ανήκουν στο ιερό της Λιμνάτιδος Αρτέμιδος που αναφέρει ο Παυσανίας (170 μ.Χ.), θα περάσετε στην ίδρυση της Μονεμβασιάς το 583 μ.Χ., θα βρεθείτε στην κατάκτηση των Φράγκων και με την παράδοση της περιοχής στον Πάπα και στη συνέχεια στους Βενετούς για να καταλήξετε στην πολιορκία και κατάκτηση της πόλης από τους Οθωμανούς οι οποίοι με την σειρά τους παραδίδουν το κάστρο τον Ιούλιο του 1821 στον πρίγκιπα Αλέξανδρο Κατακουζηνό.
Παράλληλα βέβαια θα μάθετε τα πάντα για την μοναδικότητα αυτού του κτηρίου, την οποία μαρτυρά τόσο η πλούσια ζωή του Κάστρου όσο και η ιδιότυπη οχυρωματική, σε σχήμα Π, διάταξη του με την μεγάλη στέρνα που δεσπόζει στην εσωτερική αυλή, στην οποία οφείλει και το όνομά του.
Η τοπική παράδοση λέει ότι το συγκεκριμένο κτήριο υπήρξε σπίτι «Καδή» (δικαστή) της Μονεμβασίας, κάτι που επιβεβαιώνει εν μέρει ο χώρος με τους μικρούς φωταγωγούς και χωρίς είσοδο που ανακαλύφθηκε και εκτιμάται ότι χρησιμοποιήθηκε ως «Μπουντρούμι» δηλαδή φυλακή. Ο χώρος αυτός σήμερα αποτελεί τμήμα ενός εντυπωσιακού πεντάθολου δωματίου.
Ο παλαιότερος γνωστός ιδιοκτήτης ήταν ο Ιμπραήμ Μπέης, πιθανόν ένας από τους μπέηδες που υπέγραψαν την παράδοση της Μονεμβάσιας το 1821. Στη συνέχεια περιήλθε στο ελληνικό κράτος και το 1858 παραχωρήθηκε στους αδελφούς Πικουλάκη, αξιωματικούς της Βασιλικής Φάλαγγας. Το 1870 το κτήμα αγοράστηκε από την οικογένεια Καπιτσίνη, μια από τις κυρίαρχες οικογένειες της περιοχής , αντίστοιχη της οικογένειας Ρίτσου. Τελευταία «αρχόντισσα» του κτηρίου αλλά και της Μονεμβασίας ήταν η Λίνα Καπιτσίνη, η οποία κατοίκησε το κτήριο μέχρι και την δεκαετία του 70. Όπως διηγείται ο συνθέτης κ. Μίμης Πλέσσας την δεκαετία του ΄70 ο εορτασμός του Πάσχα στο αρχοντικό της Λίνας, η οποία μιλούσε επτά γλώσσες, ήταν μοναδικός.
Μετά το 1980 το κτηριακό συγκρότημα εγκαταλήφθηκε και μέρος του εξοπλισμού του καταστράφηκε μέχρι που το 2002 αγοράσθηκε το κτήμα, η φύση είχε αρχίσει να κυριαρχεί και να καταστρέφει το κτήριο. Στον όροφο του κτηρίου Α είχε φυτρώσει πεύκο 5μ. και σκίνος 2μ., επειδή οι θόλοι στις παλαιές καμάρες είχαν συμπληρωθεί με χώμα και κοπριές. Η στέρνα συγκρατούσε λίγο νερό, υπήρχαν σχεδόν στην αυθεντική τους μορφή 4-5 κολώνες, πολλά οπωροφόρα είχαν ξεραθεί ενώ είχε «θεριέψει» η κληματαριά γύρω από τη στέρνα. Φωτογραφίες της εποχής αυτής υπάρχουν στο χώρο της «Βιβλιοθήκης» του Kinsterna Hotel.
Όταν το 2002 αγοράσθηκε από την οικογένεια Σγαρδέλη, η φύση είχε αρχίσει να κυριαρχεί και να καταστρέφει το κτήριο. Ανακαινίστηκε όμως με την δέουσα φροντίδα και προσοχή διατηρώντας την υπάρχουσα ταυτότητά του και βάζοντας τις βάσεις για ένα σύγχρονο αποτύπωμα στο παρόν και το μέλλον.
Στο σημερινό του design κρατήθηκαν λιτές γραμμές, σε μια διάθεση απόλυτης υποταγής στο μεσαιωνικό κτίριο. Σε τμήμα του κτήματος ξαναδημιουργήθηκε το παλιό λιοτρίβι, ο φούρνος με το ζυμωτήριο, ο λινός για το πάτημα σταφυλιών, η εγκατάσταση παλαιού καζανιού για την παραγωγή τσίπουρου, όπως επίσης και το καζάνι για την παρασκευή σαπουνιού.
