Την αντίθεση του για την εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Εμβολιασμών ώστε να ξεκινήσει η χορήγηση της 4ης δόσης των εμβολίων κατά του κορονοϊού (ή της 2η αναμνηστικής δόσης) σε πολίτες 30 έως 59 ετών εξέφρασε ο καθηγητής Πολιτικής της Υγείας της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών (LSE) του Λονδίνου, Ηλίας Μόσιαλος.
Σε ανάρτηση του στο Facebook, ο κ. Μόσιαλος τονίζει πως «εφόσον δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα, τότε δεν θα έπρεπε να γίνει και η σχετική εισήγηση αυτή τη χρονική περίοδο».
Αναλυτικά, η ανάρτηση του καθηγητή:
Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών έχει επιτελέσει σημαντικό έργο στη διάρκεια της πανδημίας. Όμως η σημερινή της εισήγηση για την χορήγηση της δεύτερης αναμνηστικής δόσης σε άτομα ηλικίας 30-59 ετών που δεν ανήκουν στις ευάλωτες κατηγορίες δεν συνοδεύεται από την αναγκαία τεκμηρίωση.
Συγκεκριμένα, η ίδια η επιτροπή επισημαίνει ‘ότι δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή επαρκή επιστημονικά δεδομένα για το πρόσθετο όφελος που θα προσφέρει μια δεύτερη αναμνηστική δόση με τα υπάρχοντα εμβόλια.’
Εφόσον δεν υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα τότε δεν θα έπρεπε να γίνει και η σχετική εισήγηση αυτή τη χρονική περίοδο.
Ορισμένοι επισήμαναν ότι θα μπορούν να κάνουν την τέταρτη δόση όσοι φοβούνται. Αυτός βέβαια δεν είναι επαρκής λόγος για να δικαιολογηθεί μια πολιτική, ειδικά όταν δεν υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση.
Οι αποφάσεις δημόσιας υγείας και οι ιατρικές αποφάσεις πρέπει να βασίζονται στην τεκμηρίωση και στη συστηματική ανάλυση των δεδομένων. Στη χώρα μας χρειάζεται να έχουμε επαρκή στοιχεία για το ποσοστό των συμπατριωτών μας που έχουν επαρκή ανοσοπροστασία. Αυτό μπορεί να γίνει με τυχαίες δειγματοληψίες στο γενικό πληθυσμό. Έτσι θα μπορούμε να βγάλουμε ασφαλέστερα συμπεράσματα για τις πιθανές επιπτώσεις της πανδημίας τους επόμενους μήνες αλλά και για την αναγκαιότητα των αναμνηστικών δόσεων.
Τέλος να επισημάνω ότι τα υπάρχοντα εμβόλια εξακολουθούν να είναι πολύ αποτελεσματικά όσον αφορά στην αποτροπή της σοβαρής νόσησης. Δεν είναι πολύ αποτελεσματικά πλέον όσον αφορά στην αποτροπή της ήπιας λοίμωξης και των επαναλοιμώξεων. Και αυτό ισχύει κυρίως για τις υποπαραλλαγές Β4 και Β5 της Όμικρον.
