Η απόφαση της Ευρώπης να επισπεύσει την δραστική μείωση της τροφοδοσίας της οικονομίας της με ρωσικό φυσικό αέριο, έχει μετατρέψει τις ευρωπαϊκές αγορές LNG (υγροποιημένο φυσικό αέριο) στην «κότα με τα χρυσά αυγά» για όποιον διαθέτει φορτία LNG.
Πέραν των αμερικανικών εταιρειών οι οποίες με κρατικές συμφωνίες πλέον αυξάνουν στα όρια των δυνατοτήτων τους, τις μεταφορές υγροποιημένου φυσικού αερίου σε τιμές πολλαπλάσιες εκείνων του ρωσικού, οι κάτοχοι φορτίων σ’ ολόκληρο τον πλανήτη στρέφουν τις πωλήσεις τους στην Ευρώπη σε τιμές που ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
Σε πρόσφατη μελέτη της Schroeder’s διαπιστώνεται παρ’ όλα αυτά ότι είναι αδύνατη η άμεση αντικατάσταση του ρωσικού φυσικού αερίου που καταλήγει στην Ευρώπη μέσω των αγωγών, με υγροποιημένο φυσικό αέριο από άλλες πηγές τροφοδοσίας.
Ακόμα και οι αμερικανικές εξαγωγές στο maximum της παραγωγής τους δεν είναι σε θέση να καλύψουν τις ευρωπαϊκές ανάγκες περισσότερο από το 8 – 9% εκείνου που προέρχεται από τους ρωσικούς αγωγούς.
Το μέγεθος αυτής της εν δυνάμει ζήτησης οδηγεί σε στρατοσφαιρικές τιμές, το κόστος αγοράς LNG από κάθε κατεύθυνση, με κέρδη που υπολογίζονται σε τρέχουσες τιμές σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Η πρόκληση είναι τόσο μεγάλη που ακόμα και η Κίνα εκμεταλλεύεται την «ζήτηση» αυτή από την Ευρώπη, πουλώντας φορτία που προορίζονταν για την δική της κατανάλωση στην ευρωπαϊκή αγορά σε πολλαπλάσιες τιμές με πρωτοφανή κέρδη.
Πόσο θα διαρκέσει αυτό; Όσο ισχύει η απόφαση της Ε.Ε. να μειώσει τις αγορές από την Ρωσία και να αναζητήσει εναλλακτικά φορτία σε LNG σε οποιαδήποτε – αυτό ισχύει προς το παρόν – τιμή…
Προφανώς η τρομακτική αυτή διαφορά στις τιμές αγοράς μετακυλίεται τόσο στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος όσο και στις τιμές παραγωγού στην βιομηχανία και στην συνέχεια στην κατανάλωση, τροφοδοτώντας τις πληθωριστικές πιέσεις στο διηνεκές.
Προς το παρόν οι μεγάλοι πελάτες της Ρωσίας, όπως η Ιταλία και η Γερμανία, αναζητούν όσο - όσο πηγές τροφοδοσίας ιδιαίτερα στην Β. Αφρική, αλλά το πρόβλημα που συναντούν, όπως διαπίστωσε πρόσφατα και ο Ιταλός πρωθυπουργός στο Μαρόκο, είναι αφ’ ενός η έλλειψη επενδύσεων για αύξηση της παραγωγής στις περιοχές αυτές λόγω της προηγηθείσας στροφής στην πράσινη ενέργεια από την Ε.Ε και αφ’ εταίρου η αδυναμία εξασφάλισης επάρκειας πλοίων μεταφοράς LNG.
