Βαριές απώλειες και ισχυροί κλυδωνισμοί καταγράφονται στις διεθνείς αγορές υπό το φόβο της πρόκλησης ενός ευρύτερου ντόμινο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα από το σκηνικό κατάρρευσης της Silicon Valley Bank και της Signature Bank.
Όπως αναφέρθηκε και στο κείμενο «Silicon Valley Bank: Ένα ακόμη «δέντρο» σε ένα ομιχλώδες «δάσος»;» η βασική προβληματική της SVB συγκεντρώνονταν στη δομή της (η «αχίλλειος πτέρνα» της ήταν το μεγάλο χαρτοφυλάκιο τίτλων της και η εξαιρετικά υψηλή συγκέντρωση της βάσης πελατών της) καθώς ήταν πάντα ευάλωτη γύρω από την εκτίναξη και τη βίαιη προσγείωση των startups, κάτι που είχε αποτυπωθεί και κατά τη διάρκεια της έκρηξης της «φούσκας» του «dot - com» αλλά και κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης του 2007 - 2009, καθώς οι ασταθείς νεοφυείς επιχειρήσεις δυσκολεύονταν να πραγματοποιήσουν τις πληρωμές των δανείων τους, αποσύροντας μέρος της ρευστότητάς τους ώστε να καλύψουν τις ελλείψεις στο σκέλος των εσόδων.
Κάπως έτσι, η εμπιστοσύνη κλονίζεται και ο φόβος, η αβεβαιότητα και η μεταβλητότητα αυξάνοντας απότομα, υπό το πρίσμα ενός πλαισίου αλληλοσυνδεόμενων κινδύνων (υψηλού πληθωρισμού, συνέχειας στις «επιθετικές» αυξήσεις των επιτοκίων με μεγαλύτερο πλέον χρονικό εύρος διατήρησης, των επιπτώσεων που απορρέουν από αυτές τις κινήσεις σε εταιρείες και νοικοκυριά, μιας ενδεχόμενης ύφεσης ως «αναγκαίο κακό» και των γεωπολιτικών κινδύνων που παραμένουν στο προσκύνιο) που διαχέονται ευρέως στο σύστημα οδηγώντας σε μια άμεση υποχώρηση των carry trades που διαμόρφωσαν το πρόσφατο rotation των χαρτοφυλακίων στα τέλη του 2022 - αρχές του 2023.
Από την άλλη, οι αγορές δείχνουν να εγκλωβίζονται καθώς εάν συγκλίνουν προς την άποψη ενός σχετικά χαμηλού συστημικού ρίσκου από την πτώση των δύο αμερικανικών περιφερειακών τραπεζών που σηματοδοτούν πιθανότατα τις πρώτες από αρκετές που θα ακολουθήσουν (πέρα από τον τραπεζικό κλάδο), τότε επανέρχονται τα «tail risks» (κίνδυνοι ουράς) ως προς τη συνέχιση των «επιθετικών» χειρισμών από τις κεντρικές τράπεζες και στη βάση πλέον των ευρύτερων συνθηκών της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της ισχυρής αγοράς εργασίας.
Σε αυτή τη βάση, ο S&P 500 κατέγραψε βουτιά 3,76% την περασμένη εβδομάδα, σημειώνοντας τη χειρότερη εβδομαδιαία επίδοση από τα μέσα Σεπτεμβρίου. Τεχνικά, και στο ημερήσιο γράφημα, ο S&P 500 επιβεβαίωσε τη διάσπαση του απλό ΚΜΟ 100, καθώς και έναν πτωτικό σχηματισμό «Rising Wedge», ανοίγοντας την πόρτα για εκτεταμένες απώλειες. Η άμεση στήριξη είναι το μέσο του επιπέδου Fibonacci retracement στις 3.855 μονάδες προτού εμφανιστεί το επίπεδο 61,8% στις 3.771 προς τη ζώνη των 3.502 – 3.653. Σε περίπτωση μιας υψηλότερης στροφής, η βασική αντίσταση εντοπίζεται στο επίπεδο 23,6% στις 4.041 μονάδες.
Από την άλλη, ο Nasdaq 100 υποχώρησε 2,78% την περασμένη εβδομάδα, παρουσιάζοντας μια ελαφρώς καλύτερη εικόνα σε σύγκριση με τον S&P 500 και τον Dow Jones, κάτι που ωστόσο δεν προκαλεί έκπληξη, δεδομένου του τι θα μπορούσε να σημαίνει μια λιγότερο hawkish Fed για τον τεχνολογικό κλάδο. Από τεχνικής σκοπιάς, το πέρασμα χαμηλότερα από τη βραχυπρόθεσμη ανοδική γραμμή τάσης που διαγράφεται από τον Ιανουάριο αποτελεί μια σημαντική απειλή.
Άμεση στήριξη αποτελεί ο ΚΜΟ 50 που ακολουθείται από το μέσο επίπεδο Fibonacci στις 11.717 μονάδες. Η διάσπαση αυτού θα άνοιγε την πόρτα σε μια ολοένα και πιο «bearish» προοπτική, εκθέτοντας τα επίπεδα 61,8% και 78,6% στις 11.426 και 11.012 μονάδες, αντίστοιχα. Διαφορετικά, μια υψηλότερη κίνηση θα «ανάψει το φυτίλι για την πυροδότηση» του 23,6% επίπεδου στις 12.368 πριν από τη ζώνη των 12.846 – 12.987 μονάδων.
Τέλος, ο Dow Jones «βυθίστηκε» κατά 3,74% την περασμένη εβδομάδα, επιβεβαιώνοντας την περαιτέρω διάσπαση και κίνηση χαμηλότερα από μια «bearish» ανοδική σφήνα (με χαμηλό στις 31.738 μονάδες και υψηλό στις 34.647 μονάδες), με τον ΚΜΟ 50 να διατηρείται ως βασική αντίσταση. Πλέον, ένα άμεσο επίπεδο στήριξης εντοπίζεται στις 31.738 – 32.017 μονάδες, ενώ μια κίνηση σε χαμηλότερα επίπεδα θα θέσει σε κίνδυνο το 61,% Fibonacci retracement στις 31.153 μονάδες, «βλέποντας» πλέον και τα επίπεδα 78,6% στις 30.045 μονάδες.
