Ροή
«Εδώ και 40 χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και οι ίδιοι οι Βρετανοί πολιτικοί δεν κατάφεραν να εξηγήσουν επαρκώς γιατί η Ένωση είναι κάτι θετικό και απολύτως απαραίτητο», τονίζει ο Κρεγκ Όλιβερ, πρώην διευθυντής επικοινωνίας του Ντέιβιντ Κάμερον, πρωθυπουργού της Βρετανίας την κρίσιμη περίοδο 2010-2016, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, στο περιθώριο του International Government Communication Forum της Σάρτζα, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Ο Κρεγκ Όλιβερ πήρε τον τίτλο του «Sir» το 2016, μετά την αποχώρηση του Ντέιβιντ Κάμερον από την πρωθυπουργία, και αφότου αποχώρησε από την Downing Street, έγραψε το βιβλίο «Unleashing Demons: The Inside Story of Brexit», που αφορά την καμπάνια για το δημοψήφισμα, το οποίο τελικά έθεσε τη Βρετανία εκτός της «ευρωπαϊκής οικογένειας». Σήμερα, ο πρώην διευθυντής επικοινωνίας του Κάμερον λέει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να σταματήσει να παρουσιάζεται ως ένας «υπεροπτικός θεσμός», που θεωρεί αδαείς όλους όσοι διαφωνούν μαζί της και θεωρεί πως η καμπάνια για το Brexit ήρθε σε μια στιγμή που πολλοί Βρετανοί πίστευαν ότι δεν είχαν τον έλεγχο της ζωής τους κι επομένως, το μήνυμα ότι μπορείς να πεις «όχι» σε ό,τι αισθάνεσαι πως δεν έχεις το έλεγχο, ήταν «έξυπνο».
«Πολλοί Βρετανοί πίστευαν ότι δεν είχαν τον έλεγχο της ζωής τους με τον τρόπο που ήθελαν και όχι μόνο σε επίπεδο Ευρώπης. Ήταν ένα έξυπνο μήνυμα από την άποψη πως για ό,τι αισθάνεσαι πως δεν έχεις τον έλεγχο, για ό,τι ανησυχείς, μπορείς να πεις ότι "αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι για μένα". Αν και υπήρχε μια σειρά από πράγματα γύρω απ' αυτό», λέει και προσθέτει: «Θεωρώ, επίσης, πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να παρουσιάζεται ως ένας υπεροπτικός θεσμός, να λέει πως έτσι είναι όπως τα λέμε εμείς και δεν μπορεί να είναι αλλιώς κι όλοι όσοι μας επικρίνουν ή μας αμφισβητούν είναι αδαείς. Ορισμένοι από τους ηγέτες της Ευρώπης θα πρέπει να δουν πώς βγαίνουν προς τα εμπρός και φαίνονται ως ελιτιστές στις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να "συνδεθούν" με πολλούς, σκληρά εργαζόμενους ανθρώπους, στην Ευρώπη».
«Πάντα υπήρχε μια "μεσοτοιχία" μεταξύ Βρετανίας και ΕΕ»
«Νομίζω πως η Βρετανία πάντα ένιωθε λίγο "χωρισμένη" από την υπόλοιπη Ευρώπη. To Channel Tunnel ή σήραγγα της Μάγχης, όπως λένε οι Γάλλοι, πάντα σηματοδοτούσε ότι ήμασταν λίγο χωριστά από τους υπόλοιπους. Επίσης, η Βρετανία δεν ήταν ποτέ μέλος της ευρωζώνης, ούτε της Σένγκεν, υπήρχε πάντα ένα είδος μεσοτοιχίας, μία ημιανεξάρτητη φύση στη συμμετοχή της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση», λέει.
Εκτιμά, δε, πως «όταν οι πολίτες της Βρετανίας είχαν πειστεί για την ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αυτό που τους έπεισε ήταν η οικονομία και το εμπόριο και το να είναι μέρος μιας μεγάλης παγκόσμιας αγοράς με ελεύθερο εμπόριο», ενώ «το μεγάλο πρόβλημα για τη Βρετανία, όταν γινόταν η συζήτηση για την Ευρώπη, ήταν η ελευθερία μετακινήσεων και η μετανάστευση», ένα ζήτημα για το οποίο «ανησυχούσαν ολοένα και περισσότερο οι Βρετανοί». Όπως λέει, ωστόσο, «όχι με ρατσιστικό τρόπο, αλλά ήμασταν μαγνήτης για ανθρώπους κυρίως από την ανατολική Ευρώπη και οι πολίτες αισθάνθηκαν πως άλλαζε η κουλτούρα τους, μειώνονταν οι μισθοί τους σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας και αυτό προκάλεσε μεγάλο θυμό».
