Ροή
Σχεδόν αστείο ήταν το γαϊτανάκι των δηλώσεων σχετικά με τις διαρροές στα Wiki Leaks και τη φερόμενη εμπλοκή της κυβέρνησης. Για άλλη μια φορά «άλλα είπαν» όμως «άλλα εννοούσαν» και οι δημοσιογράφοι τα ερμήνευσαν με «άλλον τρόπο» και όλα έγιναν «άλλα αντ’ άλλων»…
Ο βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, τοποθετούμενος την Πέμπτη επί του ασφαλιστικού ανέφερε ότι «Στη σελίδα 116 έχουμε ήδη δεσμευθεί γι’ αυτά που ζητάνε. Την ίδια στιγμή τα τρία σε ένα ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ - ΝΔ έχουνε μια λύσσα απίστευτη. Τι άλλο μπορούσε να κάνει η κυβέρνηση όταν έβγαλε στη φόρα το διάλογο Τhomsen - Velculescu...Το παλεύει με νύχια και με δόντια το ΔΝΤ. Πώς θα το έκαιγε διαφορετικά».
Η συνέχεια είναι γνωστή. Η ερμηνεία που λογικά έδωσε η πλειοψηφία του κόσμου ήταν ότι η κυβέρνηση με κάποιο τρόπο εμπλέκεται στην αποκάλυψη των υποκλοπών των Wiki Leaks, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης έσπευσε να βγάλει ανακοίνωση ότι «η κυβέρνηση ομολογεί ότι έβγαλε το διάλογο Τόμσεν - Βελκουλέσκου και μάλιστα επικροτεί υποκλοπές» και ο κ. Παπαχριστόπουλος έβγαλε νέα ανακοίνωση ότι παρερμηνεύτηκαν τα λεγόμενά του από ανθρώπους που θλίβονται επειδή η «αξιολόγηση τελειώνει» και ότι οι αποκαλύψεις είναι ουσιαστικά «κατόρθωμα» των Wiki Leaks και όχι της ΕΥΠ.
Τώρα τι από όλα αυτά θα μπορούσε να θεωρηθεί «μαγκιά» για Κυβέρνηση και Αντιπολίτευση είναι άλλο θέμα. Αν την αποκάλυψη την είχε κάνει η ΕΥΠ και είχε έρθει στη δημοσιότητα δεν θα ήταν ένα είδος επιτυχίας; Θα ήταν. Μάλλον η μόνη επιτυχία. Αλλά τη δουλειά την έκαναν άλλοι για εμάς.
Γιατί αν κρίνουμε από τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα πράγματα κάποιοι πολιτικοί δεν θα έλεγα ότι βρισκόμαστε στο σωστό δρόμο. Και μιλώντας για τους συγκεκριμένους, θα έλεγα ότι τουλάχιστον αυτή τη φορά τα λεγόμενά τους κινούνται στα γνωστά πρότυπα της «δημιουργικής ασάφειας».
Πρώτον, η αξιολόγηση δεν δείχνει να τελειώνει τουλάχιστον όχι όπως θα έπρεπε, όπως νομίζει ο κ. Παπαχριστόπουλος. Δεύτερον, ποιοι ακριβώς «θλίβονται» που κλείνει η αξιολόγηση; Όλοι αυτοί που ζουν σε μια χώρα που την βλέπουν να καταστρέφεται από την επαναλαμβανόμενη κωλυσιεργία της κυβέρνησης σε κάθε διαπραγμάτευση; Τρίτον, πόσο μεγάλο κατόρθωμα μπορεί να είναι «να βγάλει η κυβέρνηση στη φόρα το διάλογο Τόμσεν-Βελκουλέσκου»; Αφού τον έβγαλαν οι άλλοι αντί για εμάς και μάλιστα πριν από εμάς. Δεν θα το μαθαίναμε; Επομένως και πάλι δεν γίνεται αντιληπτό τι ήθελε να πει ο κ. Παπαχριστόπουλος ακόμη και με τη διευκρινιστική του ανακοίνωση.
Το πιο αστείο όλων όμως ήταν η ανακοίνωση της ΝΔ, ότι «η κυβέρνηση επικροτεί υποκλοπές». Ποιες υποκλοπές; Αυτές που δεν έκανε ή αυτές που έκανε; Για άλλη μια φορά η ΝΔ πιάστηκε αδιάβαστη και βιάστηκε να βγάλει συμπέρασμα (και ανακοίνωση).
Το πρόβλημα όμως δεν είναι πλέον η δήλωση Παπαχριστόπουλου. Είναι ότι ο καθένας βγαίνει και μιλάει χωρίς να σκέφτεται, τα «μαζεύει» χωρίς να σκέφτεται (και δεν μιλάω μόνο για την Κυβέρνηση αλλά και για την Αντιπολίτευση) και όλα αυτά αποδεικνύουν τελικά πόσο «ελαφρά» αντιμετωπίζουν την πολιτική.
Μια πολιτική «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» μεταξύ Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης σε ένα θέατρο παραλόγου με παιδαριώδη χαρακτηριστικά.
