Παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον το νέο πακέτο μέτρων που ανακοίνωσαν οι τρεις υπουργοί της κυβέρνησης και η πρώτη εκτίμησή μου είναι πως κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Σε μεγάλο βαθμό, το οικονομικό επιτελείο έπραξε τα αυτονόητα, τα οποία βέβαια σε αυτή τη χώρα μόνο αυτονόητα δεν είναι. Όμως ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Και εδώ θα κριθεί αν και κατά πόσο τα μέτρα θα πιάσουν τόπο.
Και εξηγούμαι: σε πολλά από τα μέτρα ο κ. Σταϊκούρας ανέφερε ότι η εξειδίκευσή τους θα γίνει με βάση συγκεκριμένες κατηγορίες επιχειρήσεων που πλήττονται από τον κορονοϊό και τις συνέπειές τους. Αντίστοιχα, ως προς το χρηματοοικονομικό κομμάτι, πέταξε το «μπαλάκι» στις τράπεζες, προκειμένου αυτές να κρίνουν ποιος και με ποια κριτήρια θα πάρει την αναγκαία ρευστότητα.
Ζήτημα ζωής ή θανάτου
Είναι προφανές ότι για μια επιχείρηση το να συμπεριληφθεί στις κατηγορίες που ενισχύονται αλλά και να λάβει χρήματα από την τράπεζα είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Το αν θα πληρώσει ή όχι ΦΠΑ και ασφαλιστικές εισφορές και αν θα συνεχίσει να έχει κεφάλαιο κίνησης τους επόμενους μήνες θα κρίνει σε τεράστιο βαθμό την επιβίωσή της.
Και εδώ κρύβεται η ουσία του θέματος. Είναι κεφαλαιώδους σημασίας να δοθεί η δέουσα προσοχή στο πού θα πάνε τα λεφτά. Γιατί το ζήτημα δεν είναι να ενισχυθούν επιτήδειοι ή ημέτεροι για να δημιουργηθούν νέα τζάκια όπως γίνεται σε κάθε κρίση. Αλλά να στηριχθεί η πραγματική ραχοκοκαλιά της οικονομίας, οι επιχειρήσεις και οι ελεύθεροι επαγγελματίες που πραγματικά το έχουν ανάγκη για να επιβιώσουν.
Η σωστή διαχείριση τον κονδυλίων, η ύπαρξη μέριμνας για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων και κυρίως η αποφυγή εκμετάλλευσης των ενισχύσεων για ίδιο όφελος οφείλει να είναι πρωταρχικό μέλημα του οικονομικού επιτελείου.
Το οποίο, με τη σειρά του πρέπει να επιδείξει στιβαρή στάση, να μην καμφθεί από τις πιέσεις συγκεκριμένων κοινωνικών, πολιτικών ή οικονομικών ομάδων και να κάνει όσο το δυνατό καλύτερη και δικαιότερη χρήση των εργαλείων.
Το πού θα πάνε τα λεφτά των ενισχύσεων θα καθορίσει και τη μελλοντική πορεία της οικονομίας μας. Ας μεριμνήσουμε –αυτή τη φορά τουλάχιστον- να γίνει σωστά.
