Επειδή πολλά έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα από ουκ ολίγους πολεμιστές του πληκτρολογίου (sic), ας βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους:
Σε παγκόσμια κλίμακα βιώνουμε μια πρωτόγνωρη κρίση, για την οποία δεν ήμασταν προετοιμασμένοι. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και, μέχρι να βρεθεί ιατρική λύση, η μοναδική αποδεδειγμένη λύση για τον περιορισμό του ιού είναι να μειώσουμε όσο το δυνατόν την εξάπλωσή του. Κάτι που γίνεται περιορίζοντας αντίστοιχα τις επαφές μας, ή με πιο απλά λόγια, μένοντας σπίτι.
Σε αυτά τα πλαίσια, και με δεδομένο ότι μια μερίδα των συμπολιτών μας έγραψε τα παραπάνω στα παλαιότερα των υποδημάτων της, η κυβέρνηση έλαβε μια σειρά από –προσωρινά- μέτρα, προκειμένου να τηρηθούν οι στοιχειώδεις αυτοί κανόνες.
Τα παραπάνω μέτρα σε καμία περίπτωση δεν παραβαίνουν τις κείμενες διατάξεις του Συντάγματος ούτε τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Και θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι θα αρθούν μόλις οι συνθήκες το επιτρέψουν.
Επιπλέον, αντίστοιχα, και πιο σκληρά μέτρα έχουν λάβει ήδη η Ιταλία (με καθυστέρηση), η Ισπανία και η Γερμανία, έχοντας αντίστοιχα στόχο τον περιορισμό της διασποράς του ιού.
Παράλληλα, σε κανένα από αυτά τα μέτρα δεν υπάρχει περιορισμός στην ελευθερία της έκφρασης ή άλλων βασικών δημοκρατικών ελευθεριών, όπως αυτές περιγράφονται στο Σύνταγμα.
Δεν υπάρχει Χούντα
Για να το πούμε λοιπόν πιο απλά: Δεν υπάρχει καμία Χούντα, παρά μια σειρά έκτακτων, προσωρινών μέτρων τα οποία ήταν αναγκαίο να ληφθούν σε μια αντίστοιχα έκτακτη συγκυρία.
Και μια κυβέρνηση που έφτασε στο σημείο να τα λάβει, ακριβώς γιατί κάποιοι δεν τήρησαν τα στοιχειώδη. Οπότε, αγαπημένε μου πολεμιστή του πληκτρολογίου, που κάνεις λόγο για Χούντα, πρέπει να καταλάβεις ότι είναι πιο σημαντικό να μην θάψω τον πατέρα μου, που τυχαίνει να ανήκει στις ευπαθείς ομάδες, παρά να πάει ο οποιοσδήποτε Σαββατιάτικη βόλτα στην παραλία.
Γιατί βόλτες θα πάμε όλοι μας με μεγάλη χαρά μόλις τελειώσει αυτή η ιστορία, ενώ τους ανθρώπους που θα χάσουμε, δεν θα τους ξαναδούμε. Ευτυχώς ή δυστυχώς, η Ιταλία μας δείχνει καθημερινά τι συμβαίνει αν δεν πάρουμε έγκαιρα τα απαραίτητα μέτρα. Και αν έχουμε μια ευκαιρία να μην γίνουμε σαν τους γείτονές μας, ε, δεν θα την χάσουμε επειδή κάποιοι δεν αντέχουν να θυσιάσουν τη βόλτα ή την εκδρομή τους.
Ούτε θα υποθηκεύσουμε το μέλλον της χώρας μας για χρόνια ή δεκαετίες επειδή δεν μπορούμε να κάτσουμε μέσα για 15 μέρες.
Μέχρι τότε, μπορούμε κάλλιστα να διαφωνούμε από το σπίτι μας –στα πλαίσια της δημοκρατικής κοινωνίας που ζούμε- και βέβαια όποιος διαφωνεί με τα μέτρα της κυβέρνησης μπορεί να την καταψηφίσει στις επόμενες εκλογές. Αλλά για να το κάνει, θα πρέπει να πειθαρχήσει, είτε το θέλει είτε όχι.
