Οι Βιολογικοί ελαιώνες Σακελλαρόπουλου, από τη Σπάρτη, μετά από μια κυριολεκτικά ξέφρενη πορεία σε διαγωνισμούς ελαιολάδου ανά τον κόσμο, βραβεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου με το βραβείο του Καλύτερου Ευρωπαίου Ελαιοκαλλιεργητή. Από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Γαστρονομίας και Οινολογίας (CEUCO). Στους προηγούμενους 802 διαγωνισμούς που συμμετείχε, είχε αποσπάσει σε όλους βραβεία που αφορούσαν τα προϊόντα του, ενώ το τελευταίο αφορά τη δράση του ίδιου ως καλλιεργητή. Ίσως είναι αυτό που τον έκανε τόσο υπερήφανο και χαρούμενο.
Όσοι παρακολουθούν στα κοινωνικά δίκτυα τον τρόπο που καλλιεργεί, θα μπορούσαν να τον χαρακτηρίσουν από καλλιεργητικής σκοπιάς ελαφρώς ανορθόδοξο. Ακολουθώντας δικούς του τρόπους και τεχνικές σε χρόνους που δεν θα επέλεγαν άλλοι, προκαλεί ερωτηματικά. Αλλά όλα αυτά διαλύονται, μπροστά στο βάρος των 802+1 βραβείων από όλο τον πλανήτη. Προφανώς αυτή είναι και η δύναμή του, η προσωπική του σφραγίδα στην καλλιέργεια της ελιάς στον συγκεκριμένο τόπο.
Η σύντομη δήλωσή του: «Στο πρόσωπο μου σήμερα, με το μοναδικά τιμητικό αυτό βραβείο του καλύτερου Ευρωπαίου ελαιοπαραγωγού (Best European Organic Olive Producer 2023), επιβραβεύεται η χώρα μου η Ελλάδα και ο τόπος μου η Σπάρτη, επιβραβεύεται η Ελληνική Ελαιοκομία αλλά και όλοι οι Έλληνες ελαιοπαραγωγοί γενικότερα. Σήμερα επιβραβεύεται με το σπάνιο αλλά πολύ ιδιαίτερο βραβείο σας, που αποτελεί βραβείο ζωής, η πολυετής προσπάθεια των "βιολογικών ελαιώνων Σακελλαρόπουλου", που ξεκίνησε από ένα όραμα πριν από 31 χρόνια για να φτάσει στην κορυφή της γαστρονομικής Ευρώπης σήμερα».
Ο κ. Σακελλαρόπουλος από ευγένεια δεν ακριβολογεί λέγοντας ότι στο πρόσωπό του επιβραβεύεται η Ελληνική ελαιοκομία. Για την ακρίβεια, επιβραβεύεται η δυναμική της Ελληνικής ελαιοκομίας, ενός τομέα που αποτελεί μεγάλη εθνική μας προίκα και όπως πολλές άλλες δεν έχουμε, πολιτεία και ιδιώτες, επαρκώς φροντίσει να τις αξιοποιήσουμε σωστά. Μήπως όμως έχει έλθει η ώρα να αφήσουμε τις ευγένειες και να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους; Πώς είναι για παράδειγμα δυνατόν στην ίδια μικρή χώρα να συνυπάρχουν 802+1 παγκόσμια βραβεία με τον παραδοσιακό τενεκέ; Πώς ένας καλλιεργητής εφαρμόζει τεχνικές που οδηγούν σε παγκόσμια βραβεία ενώ μια μεγάλη μερίδα ελαιοπαραγωγών θυμήθηκε τις ελιές του φέτος που το λάδι έφτασε στα ουράνια και ρωτάνε τι λίπασμα να ρίξω; Γιατί κανείς Δήμος, κεντρικός ή περιφερειακός φορέας δεν έχει πάρει ζεστά το θέμα του ελαιόλαδου και δεν αναπτύσσει σχετικές πρωτοβουλίες;
Αλλά ας περιοριστούμε σήμερα στο χαρμόσυνο γεγονός. Δραστηριοποιούμενος σε ένα τόπο που είναι στη κόκκινη ζώνη των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και έχοντας προφανώς και ο ίδιος υποστεί συνέπειες φυσικών καταστροφών, ο κ. Σακελλαρόπουλος έχει προτείνει και πρωτοστατεί στην δημιουργία ενός Πανεπιστημιακού Τμήματος Αντιμετώπισης Φυσικών Καταστροφών στην ελαιοκομία. Η εικόνα των καμένων ή πνιγμένων ελαιόδενδρων που συναντάς πια συνέχεια στον Ελληνικό τύπο, προφανώς συνηγορεί στην κατεύθυνση αυτή.
Αλλά βλέπετε, στη Πλατεία Βάθης, που είναι το Υπουργείο Γεωργίας, είναι όλοι τους ευχαριστημένοι που κατόρθωσαν και πλήρωσαν με κάποιο μαγικό τρόπο τις επιδοτήσεις στην ώρα τους και δεν περισσεύει χρόνος να ασχοληθούν με θέματα που αφορούν την πραγματική αγροτική παραγωγή, άσχετα εάν την επιβραβεύει ο κόσμος όλος. Αντίστοιχα στο Υπουργείο Παιδείας η αγροτική φωνή δεν υπάρχει για να ακουστεί. Μήπως τα 802+1 βραβεία τους προβληματίσουν?
