Νέο «αίμα» στις διοικήσεις των ΔΕΠΑ, ΕΛΠΕ και ΔΕΗ θα αναλάβει να «ξεκλειδώσει» τις δύσκολες ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις, αλλά και να διαχειριστεί κρίσιμα ζητήματα, όπως είναι οι εργασιακές σχέσεις και το «άνοιγμα» που επιχειρούν οι τρεις επιχειρήσεις σε καινούργια πεδία.
Η κυβέρνηση της ΝΔ φαίνεται να κόβει τον ομφάλιο λώρο με τις επιλογές που είχε υιοθετήσει η προηγούμενη κυβέρνηση και προωθεί νέα σχέδια για τις αποκρατικοποιήσεις, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις θα διαχειριστούν - όπως είναι φυσικό - νέα πρόσωπα.
Ήδη η αρχή έγινε με τις αλλαγές στο διοικητικό συμβούλιο των ΕΛΠΕ (νέος πρόεδρος ορίστηκε ο Γιάννης Παπαθανασίου και διευθύνων σύμβουλος ο Ανδρέας Σιάμισιης) και της ΔΕΗ (νέος πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος ορίστηκε ο Γιώργος Στάσσης), ενώ μέχρι τη Δευτέρα το αργότερο αναμένονται ανακοινώσεις και για τη σύνθεση του νέου ΔΣ της ΔΕΠΑ.
Σύμφωνα με πληροφορίες του insider.gr, δεν αποκλείεται οι αρμοδιότητες του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΠΑ να εκχωρηθούν σε ένα και μόνο πρόσωπο όπως έγινε και στην περίπτωση της ΔΕΗ. Ο νέος επικεφαλής της ΔΕΠΑ, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον μεταβατικό πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, Βελισσάριο Δότση, θα κληθεί να διαχειριστεί ένα νέο σχέδιο ιδιωτικοποίησης το οποίο θα απέχει από εκείνο που είχε προωθήσει η προηγούμενη κυβέρνηση, όπου το δημόσιο θα διατηρούσε τον έλεγχο των δικτύων διανομής και των μεγάλων έργων μέσω της ΔΕΠΑ Υποδομών ενώ θα υπήρχε και η ΔΕΠΑ Εμπορίας, με το Δημόσιο να πουλάει το 50,1% του ποσοστού του.
Παρά το γεγονός ότι το υπουργείο δεν έχει ακόμη καταλήξει σε ένα τελικό σχέδιο, στο τραπέζι βρίσκεται και το μοντέλο το οποίο βασίζεται στη μελέτη της McKinsey για την ΔΕΠΑ (από τον Μάρτιο του 2018), η οποία έκανε λόγο για μετατροπή της ΔΕΠΑ σε holding εταιρεία, με τρεις θυγατρικές στα δίκτυα, στην εμπορία και στα μεγάλα ενεργειακά έργα.
Το νέο σχήμα που θα προωθήσει η νέα κυβέρνηση, όποιο και αν είναι αυτό, θα επαναφέρει και το «καυτό» θέμα των εργασιακών σχέσεων και της τύχης των εργολαβικών (και όχι μόνο), το οποίο προκάλεσε τριγμούς στις σχέσεις της διοίκησης της επιχείρησης με τον τότε υπουργό Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη. Όπως είναι γνωστό οι εργολαβικοί υπάλληλοι της ΔΕΠΑ είχαν προχωρήσει σε απεργίες διεκδικώντας τη μονιμοποίησή τους, κάτι το οποίο είχε υποσχεθεί προεκλογικά ο κ. Σταθάκης, παρότι υπήρχαν νομικά κωλύματα . Ο νυν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, Βελισσάριος Δότσης, είχε αναλάβει από το τελευταίο δεκαήμερο του Μαΐου τη διαπραγμάτευση με τους εργαζομένους, χωρίς ωστόσο να βρεθεί μία τελική λύση καθώς η μονιμοποίηση δεν έγινε και οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να διαμηνύουν ότι θα την διεκδικήσουν μελλοντικά.
Αντ’ αυτού δόθηκαν στους εργολαβικούς κάποιες επιπλέον παροχές και bonus από την απερχόμενη διοίκηση.
Ο επί ενάμιση έτος διευθύνων σύμβουλος, Δημήτρης Τζώρτζης, κληροδοτεί στο νέο επικεφαλής σειρά από νέες «υποχρεώσεις» οι οποίες θα συμβάλουν στην ενίσχυση της εξωστρέφειας της επιχείρησης καθώς, κατά τη θητεία του, η ΔΕΠΑ κατάφερε να σπάσει το μονοπώλιο της Gazprom στη Βουλγαρία και να ανοίξει το δρόμο σε νέες αγορές των Βαλκανίων ενώ είχαν ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για την τιμή και τις ποσότητες αερίου που προμηθεύεται η ΔΕΠΑ από την Gazprom. Κατά τη συγκεκριμένη περίοδο κατάφερε επίσης να φέρει το πρώτο αμερικάνικο spot φορτίο (στα τέλη του 2018).
Μία ακόμη δύσκολη υπόθεση, αποτελεί εκείνη της ΔΕΗ όπου ο νέος επικεφαλής, Γιώργος Στάσσης, θα πρέπει να αναζητήσει λύσεις προκειμένου να κάνει «ηλεκτροσόκ» στα οικονομικά της επιχείρησης. Ο τέως διευθύνων σύμβουλος της Εnel Romania SrL και πρώην επικεφαλής της Εnel Green Power για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, σηματοδοτεί μεταξύ άλλων τη δυναμική στροφή που επιχειρεί η ΔΕΗ στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ως εναλλακτική για περαιτέρω ανάπτυξη εν μέσω του ανοίγματος της αγοράς ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης.
Όσον αφορά στην αποκρατικοποίηση, το υπουργείο απορρίπτει και σε αυτή την περίπτωση τη λύση που είχε προωθήσει η προηγούμενη κυβέρνηση (πώληση λιγνιτικών μονάδων) και αναμένει τη νεότερη έκθεση της Ernst & Young, ορκωτού ελεγκτή της ΔΕΗ, για την βιωσιμότητα της επιχείρησης. Βασικός γνώμονας θα είναι η ενίσχυση της ρευστότητας της επιχείρησης ενώ οι καθοριστικές αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν μετά την 31η Οκτωβρίου (επίτευξη συμφωνίας με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσον αφορά την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας).
Τα εργασιακά θέματα αποτελούν και στην περίπτωση της ΔΕΗ ένα πεδίο στο οποίο θα πρέπει να γίνουν συμβιβασμοί. Ο διάδοχος του Μανώλη Παναγιωτάκη θα πρέπει να διαχειριστεί τη λύση που προωθεί η κυβέρνηση για στοχευμένες εθελούσιες ενώ για όσο διάστημα παραμένει αδιευκρίνιστο το σχήμα που θα επιλεγεί για την αποκρατικοποίηση το τοπίο παραμένει "θολό" για το σύνολο των εργαζομένων.
«Αγκάθι» για τη νέα διοίκηση αποτελεί και το θέμα της τιμής του ρεύματος καθώς ο κ. Παναγιωτάκης είχε διατηρήσει ένα έντονα κοινωνικό προφίλ για την επιχείρηση με εκπτώσεις για τους συνεπείς πελάτες (παρά το γεγονός ότι μειώθηκαν στο 10%), ανοχή στις καθυστερήσεις πληρωμών ενώ καθ' υπόδειξη και με επιμονή του κ. Σταθάκη αποφεύχθηκε η αύξηση στα τιμολόγια του ρεύματος.
Μια άλλου «τύπου» ιδιωτικοποίηση φαίνεται ωστόσο να προωθείται και για τα ΕΛΠΕ. Και σε αυτή την περίπτωση εγκαταλείπεται το σχήμα που είχε προωθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ύστερα από την αποτυχημένη προσπάθεια της πώλησης του 50,1% πριν από λίγο καιρό (το Ελληνικό Δημόσιο είχε διαθέσει το 20% από το 35,48% που κατέχει και η Paneuropean είχε διαθέσει το 30,1% από το 45,47%).
Όπως είναι γνωστό, στον διαγωνισμό που είχε προκηρύξει το ΤΑΙΠΕΔ, κανένα από τα δύο σχήματα που είχαν αρχικά εκδηλώσει ενδιαφέρον («Glencore – Carlyle» και «Vitol – Sonatrach») δεν υπέβαλε δεσμευτικές προσφορές ενώ όπως αναφέρει πηγή της επιχείρησης η λύση που είχε προωθηθεί ήταν ακατάλληλη από κάθε άποψη καθώς δημιουργούσε εμπλοκή στις σχέσεις μεταξύ όλων των εταίρων. Όπως αναφέρει πηγή της αγοράς μιλώντας στο insider.gr, «αυτή τη στιγμή η πλευρά Λάτση ουσιαστικά υπερεκπροσωπείται στο ΔΣ. Η Paneuropean διαθέτει το 45,5% και μπορεί να αναζητήσει άλλο ένα ποσοστό της τάξεως του 5%-6% από την αγορά ώστε να φθάσει στο 51%, να έχει το management και να αναζητήσει στρατηγικό επενδυτή. Το δημόσιο θα μπορούσε να πουλήσει αλλά είναι σχεδόν απίθανο ότι θα έβρισκε ανταπόκριση διαθέτοντας ένα μειοψηφικό πακέτο (και χωρίς το management)».
Ένα πεδίο στο οποίο έχει στραφεί έντονα το ενδιαφέρον του ομίλου τα τελευταία χρόνια είναι εκείνο της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, το οποίο θα πρέπει επίσης να διαχειριστεί η νέα διοίκηση (ουσιαστικά ο κ. Σιάμισιης έχει ήδη την σχετική εμπειρία από την προηγούμενη θέση του στο ΔΣ). Σημειώνεται ότι τα ΕΛΠΕ έχουν υπογράψει μεταξύ άλλων συμβάσεις παραχώρησης με τις ExxonMobil και Total για τις περιοχές νότια και νοτιοδυτικά της Κρήτης και το Σεπτέμβριο αναμένεται να περάσουν προς κύρωση από το ελληνικό Κοινοβούλιο.
