Ροή
Ένα αίτημα το οποίο έχει τεθεί εδώ και αρκετό καιρό επανέφεραν οι ευρωβουλευτές την Πέμπτη, το οποίο διχάζει επιχειρήσεις και καταναλωτές. Πρόκειται για την υποχρεωτική επισήμανση της χώρας προέλευσης στο κρέας και το γάλα, η οποία μέχρι τώρα είναι «εθελούσια» και την απαίτηση της πλειοψηφίας των καταναλωτών να γνωρίζουν για την προέλευση βασικών ειδών διατροφής .
Η επισήμανση της χώρας ή του τόπου προέλευσης πρέπει να καταστεί υποχρεωτική για όλα τα είδη γάλακτος, γαλακτοκομικών προϊόντων και προϊόντων με βάση το κρέας, τονίζουν οι ευρωβουλευτές, προσθέτοντας ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να εξετάσουν το ενδεχόμενο επέκτασης της επισήμανσης και σε άλλα τρόφιμα που αποτελούνται από ένα μόνο συστατικό ή έχουν ένα κύριο συστατικό.
Όπως αναφέρει το μη νομοθετικό ψήφισμα που έφεραν οι ευρωβουλευτές (και το οποίο υιοθετήθηκε με 422 ψήφους υπέρ, 159 κατά και 68 αποχές), η υποχρεωτική επισήμανση θα ενισχύσει τη διαφάνεια σε όλη την αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων, ωστόσο θα έχει ένα πρόσθετο κόστος για επιχειρήσεις και καταναλωτές.
Η υποχρεωτική αναγραφή αυξάνει το κόστος για τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές
Οι νέες υποχρεωτικές απαιτήσεις επισήμανσης θα συνεπάγονταν πρόσθετο κόστος για τις επιχειρήσεις, το οποίο όπως τονίζει η σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα είναι σχετικά μικρό. Το κόστος για την επισήμανση της καταγωγής του γάλακτος κατανάλωσης εξαρτάται από τους ισχύοντες κανόνες και τα χαρακτηριστικά της κάθε μονάδας. Η αναγραφή του τόπου μεταποίησης στην επισήμανση θα είναι πολύ απλούστερη σε σχέση με την αναγραφή του τόπου άμελξης, η οποία θα αποτελέσει πρόκληση για τις επιχειρήσεις που προμηθεύονται γάλα διαφορετικών προελεύσεων και θα δημιουργήσει πρόσθετο λειτουργικό κόστος.
Για ένα δεδομένο προϊόν μεικτής καταγωγής, το κόστος μπορεί να διαφέρει όταν αναγράφονται στην επισήμανση περισσότερα του ενός κράτη μέλη/τρίτες χώρες. Εάν επιλεγεί το σενάριο αυτό, θα απαιτηθούν περαιτέρω τεχνικές εργασίες. Σε αντίθεση με το γάλα που προορίζεται για άμεση κατανάλωση, η επισήμανση της καταγωγής για το γάλα που χρησιμοποιείται ως συστατικό σε γαλακτοκομικά προϊόντα είναι πολύ πιο δύσκολη στην πράξη και, ως εκ τούτου, δαπανηρή, ιδίως για τα γαλακτοκομικά προϊόντα υψηλής επεξεργασίας και με πολλά στάδια παραγωγής, όπου τα συστατικά γάλακτος προέρχονται κατά κανόνα από μακριά.
Το κόστος μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την κατάσταση λειτουργίας της συγκεκριμένης ΕΤ, το υπό εξέταση γαλακτοκομικό προϊόν και συστατικό γάλακτος και τα εφαρμοζόμενα συστήματα ιχνηλασιμότητας.
Από την ανάλυση της σχετικής μελέτης προέκυψε ότι το πρόσθετο κόστος είναι πιθανόν να κυμαίνεται από ένα αμελητέο ποσό έως και σε 8% του κόστους παραγωγής στο επίπεδο της μεταποίησης, αλλά ορισμένες επιχειρήσεις ισχυρίζονται ότι μπορεί να φθάσει και στο 45% υπό ιδιαιτέρως δυσμενείς συνθήκες.
Για τα είδη κρέατος , το αντίστοιχο κόστος θα είναι σχετικά μικρό (λιγότερο από 3%) σε σχέση με την τιμή χονδρικής πώλησης και ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος και τη γεωγραφική θέση της επιχείρησης. Οι μεγαλύτερες εταιρείες που προμηθεύονται στην ημεδαπή ή από μία τρίτη χώρα θα είναι σε θέση να απορροφήσουν το κόστος ομαλότερα. Και σε αυτή η περίπτωση ισχύει η ίδια αρχή, δηλαδή όσο πιο πολύπλοκοι είναι οι κανόνες επισήμανσης, τόσο πιο δαπανηρή είναι η προσαρμογή των συστημάτων αναγνώρισης για τα ζώντα ζώα. Οι επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν κρέατα διαφορετικών προελεύσεων θα πρέπει να φροντίσουν να προμηθεύονται κρέατα περισσότερο ομοιογενούς καταγωγής προκειμένου να μειωθεί το λειτουργικό κόστος.
Όσον αφορά στους καταναλωτές, η υποχρεωτική παροχή πληροφοριών σχετικά με την καταγωγή σε επίπεδο κράτους μέλους αναμένεται ότι θα επιφέρει αύξηση του κόστους, το οποίο αναμένεται ότι θα μετακυλισθεί κυρίως στους καταναλωτές αλλά και στους παραγωγούς. Τα ακριβή ποσοστά ποικίλλουν ανάλογα με τον τομέα, το κράτος μέλος και τον βαθμό καθετοποίησης και συγκέντρωσης της αγοράς.
Το ψήφισμα βασίστηκε σε σχετική έκθεση του 2015.
