Ροή
Σε πλήρη ισχύ παραμένουν οι κανόνες του bail – in και του burden sharing στην περίπτωση της σύστασης εθνικών Asset Management Companies, με το επαπειλούμενο «κούρεμα» μετόχων και ομολογιούχων των τραπεζών να παραμένει ο αποτρεπτικός παράγοντας για τη σύσταση bad banks.
Η χθεσινή απόφαση της Κομισιόν να παρακάμψει τους κανόνες της BRRD και να επιτρέψει την άμεση συμβολή του Δημοσίου με κρατικά χρήματα στο μετοχικό κεφάλαιο τραπεζών που θα αντιμετωπίσουν κεφαλαιακό έλλειμμα εξαιτίας των κόκκινων δανείων του κορονοϊού, ουδόλως αφορά τις εθνικές bad banks, τις οποίες δίνει ως εναλλακτική λύση (η άλλη εναλλακτική είναι οι τιτλοποιήσεις και η εμβάθυνση της δευτερογενούς αγοράς NPLs) στα κράτη – μέλη η Κομισιόν για την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων που θα δημιουργηθούν από την πανδημική κρίση.
Όπως είχε γράψει το insider.gr και επιβεβαιώνει η απόφαση της Κομισιόν, δυστυχώς, οι κανόνες για την εφαρμογή της BRRD δεν χαλαρώνουν για τη σύσταση bad bank από τα κράτη – μέλη. Και αυτό αναφέρεται ρητά στη χθεσινή απόφαση της Κομισιόν στο κεφάλαιο για τις AMC: «However, even if private capital and funding could be attracted, sizeable public funding would probably be needed in most cases, which would necessitate a State Aid assessment», γράφει χαρακτηριστικά η απόφαση της Κομισιόν.
Που σημαίνει ότι ακόμη και εάν ιδιωτικά κεφάλαια χρηματοδοτήσουν τις εθνικές bad banks (σημειώνεται ότι αμέσως πριν η Κομισιόναναφέρει ότι το εγχείρημα θα απαιτήσει εξαρχής ισχυρή δύναμη πυρός σε κεφάλαια), πιθανά θα απαιτηθούν επίσης ικανού μεγέθους κρατικά κεφάλαια στις περισσότερες των περιπτώσεων και αυτό θα ενεργοποιούσε τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων.
Για τον λόγο αυτό, και η πρόταση του επικεφαλής του SSM Αντρέα Ένρια περί δικτύου εθνικών bad banks, θέτει ως προϋπόθεση ότι η χρηματοδότησή τους, οι τυχόν εγγυήσεις που θα συνοδεύουν τα κόκκινα δάνεια, καθώς και η τιμολόγηση των τελευταίων, θα γίνεται με ευρωπαϊκά χρήματα και όρους αγοράς, προκειμένου να μην υπάρχει η ενεργοποίηση των κανονισμών περί κρατικών ενισχύσεων, ούτε και δημοσιονομικό κόστος για τα κράτη – μέλη.
Τι ισχύει και τι τονίζει η Κομισιόν
Η πλήρης ισχύς των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων και BRRD για τις εθνικές bad banks, υπονοούνται ευθύς εξαρχής από το ότι η Κομισιόν δίνει την επιλογή για τη σύστασή τους από τα κράτη – μέλη, μόνο στη βάση του προσχεδίου που έχει δώσει η ίδια από το 2018. Και θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς, γιατί έκτοτε, αλλά και μετά το 2013 (ευρωπαϊκοί κανόνες για το burden sharing που επιβάλλουν διαμοιρασμό κινδύνου σε μετόχους και ομολογιούχους) αλλά και μετά την BRRD (η οποία προσθέτει επιπλέον και τους καταθέτες στον διαμοιρασμό του βάρους εξυγίανσης τραπεζών, αλλά επιτρέπει την προληπτική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από το Δημόσιο, παραπέμποντας για την περίπτωση αυτή στους κανονισμούς του 2013 για τον διαμοιρασμό του κινδύνου), δεν έχει προχωρήσει κανένα κράτος – μέλος στη σύσταση bad bank. Είναι διότι ενεργοποιούνται οι κανόνες για το bail – in, οι οποίοι συνεχίζουν να παραμένουν σε ισχύ.
Στη χθεσινή ανακοίνωσή της, για τα θέματα των κόκκινων δανείων που θα μπορούσε να εμφανίσει το δεύτερο κύμα της πανδημίας, η Κομισιόν παρουσιάζει όλο το φάσμα των επιλογών και των εργαλείων που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει κάθε κράτος - μέλος ώστε να αντιμετωπίσει έγκαιρα το πρόβλημα.
Στο πλαίσιο αυτό:
- Η Κομισιόν προτείνει το δικό της σχέδιο, και μόνον, για τη σύσταση εθνικών bad banks, το οποίο υπάρχει από το 2018, αλλά κανείς δεν έχει επιλέξει λόγω της εφαρμογής BRRD
- Η Κομισιόν μιλάει μόνο για τα νέα κόκκινα δάνεια που συνδέονται με τον Covid και όχι για κληρονομιά NPLs του παρελθόντος (όπως δυστυχώς έχει η Ελλάδα)
- Η Κομισιόν επιβάλλει ομοιομορφία σε NPLs και διαμοιρασμό πληροφορίας, και όχι μεμονωμένες λύσεις
Καταλήγοντας, τελικά, να προτάσσει την ενίσχυση του capital buffer (προσωρινού χαρακτήρα συμμετοχή του Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο τραπεζών που θα αντιμετωπίσουν έλλειμμα κεφαλαίων λόγω των κόκκινων δανείων του κορονοϊού) ως την καλύτερη λύση λόγω της ταχύτητας των διαδικασιών για την εκκαθάριση των κόκκινων δανείων.
Σημειώνεται ότι η χθεσινή απόφαση της Κομισιόν για το «κεφαλαιακό μαξιλάρι» που μπορούν να δώσουν τα κράτη – μέλη στις τράπεζες λόγω κορονοϊού, για την Ελλάδα αναβιώνει ουσιαστικά τον νόμ Αλογοσκούφη, στην αρχή της διεθνούς κρίσης του 2008 – 2009, οπότε επετράπη η κεφαλαιακή ενίσχυση των τραπεζών από το Δημόσιο έναντι της απόκτησης προνομιούχων μετοχών τους.
