Ροή
Στο «καλάθι των αχρήστων» φαίνεται ότι έχουν πετάξει ορισμένες τράπεζες το νέο Κώδικα Δεοντολογίας για τα κόκκινα δάνεια ο οποίος ισχύει από τις αρχές Αυγούστου.
«Κάτω από τη μύτη της Τράπεζας της Ελλάδος» εκπρόσωποι των πιστωτικών ιδρυμάτων «παρακάμπτουν» το νέο κώδικα δεοντολογίας στις τελευταίες επαφές που έχουν με πελάτες κόκκινων καταναλωτικών ή στεγαστικών δάνειων. Με το πρόσχημα ότι τους προσφέρουν μία υποτιθέμενη συμφέρουσα πρόταση προκειμένου να «ξεκοκκινήσει» η οφειλή τους οι τράπεζες έχουν εξαπολύσει μίας μεγάλης κλίμακας αντεπίθεση προκειμένου να εισπράξουν όσα περισσότερα μπορούν.
Όλα αυτά λίγες ημέρες πριν εκπνεύσει η προθεσμία (τέλος Οκτωβρίου) την οποία έχει θέσει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, προκειμένου τα πιστωτικά ιδρύματα να τον ενημερώσουν αναλυτικά για τα αποτελέσματα από την εφαρμογή του νέου Κώδικα Δεοντολογίας ο οποίος υποχρεώνει τις τράπεζες να ακολουθούν συγκεκριμένες διαδικασίες για συνεργάσιμους και μη δανειολήπτες.
Η όψιμη αυτή πρακτική αυτή καταδεικνύει ότι πάντα στο τέλος κερδίζουν οι τράπεζες, αν μάλιστα ληφθεί υπόψιν ότι κυρίως στα καταναλωτικά δάνεια η εναλλακτική επιλογή των τραπεζών είναι η πώληση των δανείων αυτών στα λεγόμενα distressed funds "έναντι πινακίου φακής". Οι τιμές που προσφέρουν για την αγορά των δανείων αυτών όπως παραδέχθηκε εμμέσως πλήν σαφώς ο διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς Γ. Πουλόπουλος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Βloomberg είναι εξευτελιστικές, για το λόγο αυτό άλλωστε και η Τράπεζα του δεν ενδιαφέρεται να προχωρήσει άμεσα σε πώληση των δανείων αυτών πριν από τις αρχές του νέους έτους.
Όμως στην πράξη ορισμένες τράπεζες με το πρόσχημα της «ελκυστικής πρότασης» προς το δανειολήπτη ο οποίος αποδεδειγμένα αδυνατεί να εξυπηρετήσεις τις υποχρεώσεις του, όχι μόνο δεν ελαφρύνουν την συνολική οφειλή αλλά αντιθέτως του προσθέτουν νέα βάρη. Σύμφωνα με πληροφορίες τέτοιου είδους προτάσεις - εκτός Κώδικα Δεοντολογίας πάντα - περιλαμβάνουν ένα κούρεμα της συνολικής οφειλής δηλαδή του κεφαλαίου προσαυξημένου με τόκους και εξωλογιστικά έξοδα (τόκους υπερημερίας κλπ). Στην ουσία όμως η αρχική οφειλή μετά την αφαίρεση των εξωλογιστικών, όχι μόνο δεν κουρεύεται κατά το ποσοστό που πλασάρει η Τράπεζα, αλλά στην ουσία προσαυξάνεται.
Στον δανειολήπτη προτείνεται η χορήγηση ενός νέου δανείου ίσο προς την νέα οφειλή μετά την αφαίρεση των προσαυξήσεων, με χαμηλό επιτόκιο και διάρκεια συνήθως 5 με 7 χρόνια. Η δόση που προκύπτει για την εξυπηρέτηση του δανείου είναι όντως χαμηλή. Όμως αν υπολογιστεί το σύνολο των χρημάτων που θα πρέπει να επιστρέψει στην τράπεζα ο πελάτης για την εξόφληση του δανείου του προκύπτει ότι η Τράπεζα θα εισπράξει περισσότερα απ΄ότι οφείλει σήμερα ο δανειολήπτης με τόκους και πανωτόκια.
