Θα μπορούσε να είναι ανέκδοτο αν δεν ήταν η θλιβερή πραγματικότητα. Τους τελευταίους μήνες η Ακαδημία Αθηνών –ένας από τους κορυφαίους θεσμούς στη χώρα- έχει χωριστεί στα δύο. Αφορμή, όπως μαθαίνω η εμμονή του Γενικού Γραμματέα της Ακαδημίας να παραμείνει στη θέση του, ανανεώνοντας τη θητεία του, παρά το γεγονός ότι διάγει το 89ο έτος της ηλικίας του. Εμμονή που, όπως μου λένε, έχει τη σύμφωνη γνώμη της προέδρου, βρίσκει όμως αντίθετη μια πολύ μεγάλη μερίδα μελών της Ακαδημίας. Τόσο έντονη είναι η κόντρα, ώστε η υπόθεση έχει φτάσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με τους ενάγοντες να κατηγορούν το Γενικό Γραμματέα για μια σειρά από παρατυπίες αλλά και πρακτικές που αγγίζουν τα όρια της παρανομίας.
Ανεξάρτητα από όλα αυτά όμως, όπως μαθαίνω, υπάρχει και γενικότερη γκρίνια λόγω της ηλικίας, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν τη νευραλγική θέση αυτή να πάρει κάποιος Ακαδημαϊκός νεαρότερης ηλικίας, με όρεξη αλλά και περισσότερες δυνάμεις. Και βέβαια, το να μάχεται για την καρέκλα του ένας 89χρονος μόνο καλό δεν κάνει στην εικόνα της Ακαδημίας Αθηνών.
