«Η Ελλάδα αντιμετωπίζει προκλήσεις στον κοινωνικό τομέα και βρίσκεται κάτω από τον μέσο όρο στους περισσότερους δείκτες που συνθέτουν τον Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», προειδοποίησε σήμερα η εκπρόσωπος της γενικής διεύθυνσης απασχόλησης της Κομισιόν, Μπάρμπαρα Κάουφμαν, μιλώντας σε συνέδριο που συνδιοργανώνουν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το ΙΟΒΕ.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αν και η κατάσταση στην αγορά εργασίας βελτιώνεται, όπως καταδεικνύεται από τη μείωση της ανεργίας και των ποσοστών μακροχρόνιας ανεργίας, εξακολουθούν να υφίστανται προκλήσεις σχετικές με τις ίσες ευκαιρίες, την πρόσβαση στην αγορά εργασίας και την κοινωνική προστασία και ένταξη.
Ειδικότερα, η συμμετοχή στην αγορά εργασίας είναι χρόνια χαμηλή, ιδίως για τους νέους, τις γυναίκες, τους εργαζομένους μεγαλύτερης ηλικίας και τα άτομα με αναπηρίες. Αυτές οι αρνητικές επιδόσεις αντικατοπτρίζουν τα κατάλοιπα της οκταετούς οικονομικής κρίσης, αλλά επίσης και διαρθρωτικά εμπόδια για τη συμμετοχή στην αγορά εργασίας.
Κατά τη Μπάρμπαρα Κάουφμαν το χάσμα απασχόλησης μεταξύ των φύλων και το μεγάλο ποσοστό των ατόμων που αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι σήμερα τα μεγαλύτερα προβλήματα.
Όπως αναφέρθηκε στην εκδήλωση, εξαιτίας χρονικών καθυστερήσεων, οι συνέπειες των πρόσφατων μεταρρυθμίσεων του ελληνικού συστήματος κοινωνικής πρόνοιας δεν αποτυπώνονται ακόμη στα στατιστικά στοιχεία.
Αν και οι επιπτώσεις των κοινωνικών μεταβιβάσεων στη μείωση της φτώχειας στην Ελλάδα είναι από τις ασθενέστερες στην ΕΕ, πρόσφατες μεταρρυθμίσεις (όπως η θέσπιση συστήματος ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, πιο γενναιόδωρων και καλύτερα στοχευμένων επιδομάτων τέκνων, καθώς και νέας επιδότησης ενοικίου) αναμένεται να επιδράσουν θετικά στη μείωση της υλικής στέρησης, της παιδικής φτώχειας, της εισοδηματικής ανισότητας και της υπερβολικής επιβάρυνσης από το κόστος στέγασης.
Κατά την Κομισιόν, η παροχή και η διαθεσιμότητα κοινωνικών υπηρεσιών παραμένει περιορισμένη και θα απαιτηθούν περαιτέρω συνεχείς επενδύσεις για τη βελτίωση της διαθεσιμότητας επίσημων υπηρεσιών παιδικής φροντίδας, της παροχής υπηρεσιών μακροχρόνιας περίθαλψης και της αντιμετώπισης των υψηλών αναγκών για ιατρική περίθαλψη, οι οποίες δεν καλύπτονται.
