Ροή
Μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα τρέξει η διαδικασία για την επιλογή του διαδόχου της Κριστίν Λαγκάρντ στο τιμόνι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Επί της διαδικασίας, τον διοικητή του ΔΝΤ τον εκλέγουν οι 24 διευθυντές του, αλλά στην πραγματικότητα είναι οι κυβερνήσεις οι οποίες επιβάλλουν τη θέλησή τους, υποδεικνύοντας τον εκλεκτό τους στους διευθυντές και βεβαίως οι κυβερνήσεις των μεγάλων και ισχυρών χωρών κυριαρχούν.
Η επιλογή του διαδόχου της Κριστίν Λαγκάρντ δεν θα είναι εύκολη, καθώς αναμένεται να εκδηλωθεί ενδιαφέρον από Ευρωπαίους, Ασιάτες, αλλά και Αμερικανούς. Παραδοσιακά η θέση τους επικεφαλής του ΔΝΤ καλύπτεται από Ευρωπαίο, ενώ η θέση του επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας από Αμερικανό. Αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει.
Επί σχεδόν μισό αιώνα ο εκτελεστικός διοικητής του ΔΝΤ ήταν Ευρωπαίος, με αντιπρόεδρο Αμερικανό. Η κατανομή αυτή στις υψηλές διοικητικές θέσεις εξέφραζε τον οικονομικό χάρτη του λεγόμενου παλαιού κόσμου. Κάποιες απόπειρες που είχαν γίνει τα τελευταία χρόνια για να αλλάξει αυτή η ισορροπία δεν είχαν καμία επιτυχία. Έτσι, από το 1978 ως σήμερα, δηλαδή στα τελευταία 41 χρόνια, το ύψιστο διοικητικό πόστο του ΔΝΤ κατείχε Ευρωπαίος- και μάλιστα πρόσωπο που υποδείκνυε η Γαλλία. Αυτό ίσως δεν θα ισχύσει για την εκλογή τού διαδόχου της Κριστίν Λαγκάρντ.
Τα τελευταία χρόνια οι χώρες της Ασίας, οι λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες έχουν δείξει πως ενδιαφέρονται για τη θέση. Η Κίνα έχει ήδη δηλώσει πως η εκλογή της νέας ηγεσίας του ΔΝΤ πρέπει να εκφράζει τη σημερινή πραγματικότητα, να αφορά πρόσωπο σοβαρό και αξιόλογο και η εκλογή να έχει πλήρη διαφάνεια.
Αυτή τη φορά το ενδιαφέρον τους να αλλάξουν οι ισορροπίες στην ηγεσία του ΔΝΤ δεν στηρίζεται μόνο στο γεγονός ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες έχουν μεγάλη οικονομική ισχύ στο παγκόσμιο οικονομικό και τραπεζικό σύστημα. Στηρίζεται και στην αιφνιδιαστική αποχώρηση της Κριστίν Λαγκάρντ από την ηγεσία του ΔΝΤ και ενώ είχε ανανεωθεί για δεύτερη συνεχόμενη πενταετή θητεία.
Σε κάθε περίπτωση, η διαδοχή της Κριστίν Λαγκάρντ μπορεί να αναδειχθεί σε «μάχη» μεταξύ του παλαιού και του νέου κόσμου, κάτι που εν πολλοίς θα δείξει το εάν οι παραδοσιακές συμμαχίες της Δύσης εξακολουθούν να ισχύουν ή η αναθεωρητική πολιτική του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ τις έχει επηρεάσει προς όφελος των Ασιατών.
