Κυκλοφορούσε σαν... φήμη στους διαδρόμους του μεγάρου Μπερλεμόν, αλλά τώρα είναι πραγματική «είδηση»: Η Κομισιόν μελετάει μηχανισμούς που θα επιτρέπουν να λαμβάνονται αποφάσεις κατά πλειοψηφία σε θέματα φορολογικής πολιτικής, που μέχρι τώρα απαιτούσαν ομοφωνία των χωρών μελών, καθώς η αρμοδιότητα σε θέματα φορολογικής πολιτικής παρέμενε «εθνική» και όχι κοινοτική.
Η δυνατότητα παράκαμψης αυτής της «ομοφωνίας» υπήρχε ανέκαθεν στα «ψιλά γράμματα» του Συμφώνου της Ε.Ε., αλλά αποτελούσε το «Άγιο Δισκοπότηρο» της «εθνικής» οικονομικής πολιτικής. Η «παράκαμψή» του περνάει μέσα από τις αναφορές που έχουν κάνουν με περιπτώσεις που το φορολογικό καθεστώς που πρέπει να «αλλάξει» με ευθύνη της ΕΕ και όχι «εθνική», έχει επιπτώσεις στρέβλωσης στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά.
Με άλλα λόγια, η Κομισιόν ανοίγει το παράθυρο για αποφάσεις που θα υπερβαίνουν την εθνική αρμοδιότητα όσον αφορά την φορολογία εφόσον το θέμα επηρεάζει την ομαλή λειτουργία της Ενιαίας Ευρωπαϊκής Αγοράς, η οποία είναι ο θεμέλιος λίθος της ΕΕ και του Ευρώ.
Η Κομισιόν, σύμφωνα με τοποθέτηση σε Επιτροπή του ιταλικού Κοινοβουλίου, του αρμόδιου Επιτρόπου Πάολο Τζεντιλόνι, «μελετάει» για πρώτη φορά στο πλαίσιο του Άρθρου 116 του Συμφώνου την ενεργοποίηση της δυνατότητας αυτής, η οποία δεν είχε χρησιμοποιηθεί ποτέ μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με τον κ. Τζεντιλόνι, «το κάνουμε με την αναγκαία προσοχή καθώς είναι για πρώτη φορά που ενεργοποιείτε αυτό το Αρθρο και αν η ενεγοποίησή του γίνει χωρίς επιτυχία δεν θα είναι ένα καλό αποτέλεσμα...».
Η αιτία (ή για κάποιους η αφορμή) για τη δραστική αυτή αλλαγή στη λειτουργία της ΕΕ, ήτοι τη λήψη αποφάσεων για θέματα φορολογίας ακόμα και αν υπάρχουν μειοψηφικές διαφωνίες μεταξύ των εταίρων, είναι η φορολόγηση των κολοσσών του Web με βάση τα κέρδη τους στον τόπο που αυτά πραγματοποιούνται και όχι μόνο στην έδρα τους.
Η αλλαγή αυτή από τη στιγμή που έχει γίνει περίπου δεκτή και από την κυβέρνηση Μπάιντεν ανοίγει τον δρόμο κανονικής φορολόγησής τους και στην ΕΕ. Βέβαια η κίνηση αυτή παρ’ ότι αφορά ένα θέμα για το οποίο όλες ή σχεδόν όλες οι χώρες της ΕΕ, φαίνεται να συμφωνούν, εντούτοις ανοίγει την πόρτα για σύγκλιση της φορολογικής πολιτικής στην ΕΕ, με αποφάσεις «πλειοψηφικές», οι οποίες αλλάζουν άρδην την μέχρι στιγμής πλατφόρμα της οικονομικής πολιτικής στην ΕΕ...
Η κίνηση αυτή, όσο και αν επιχειρείται να δρομολογηθεί σε χαμηλούς τόνους, είναι «σεισμός» για τις διαδικασίες λειτουργίας και σύγκλισης της ΕΕ αλλά και για τα όρια «εθνικών» δημοσιονομικών πολιτικών από τις χώρες μέλη.
Πολύ περισσότερο μάλιστα που η ενεργοποίηση του NGEU (Ταμείο Ανάκαμψης) προβλέπει έτσι κι αλλιώς την δημιουργία μηχανισμών για την συλλογή κοινών φορολογικών πόρων μέσω των οποίων θα καλύπτεται για πολλά χρόνια.
Με άλλα λόγια η εξυπηρέτηση του κοινού ευρωπαϊκού χρέους που θα δημιουργηθεί για την χρηματοδότηση του NGEU, προϋποθέτει αποφάσεις ευρωπαϊκής φορολογικής πολιτικής οι οποίες θα υπερβαίνουν τα όρια της «εθνικής» αρμοδιότητας.
Πόσο μακριά από το σημείο αυτό είναι η δρομολόγηση ενός ευρείας κλίμακας ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, πολύ πέραν του ήδη υπάρχοντος επταετούς, είναι πλέον ζήτημα χρόνου να το δούμε...
