Ποιος θα φανταζόταν ότι οι τελευταίες πολυπόθητες βροχές θα προσέφεραν ανακούφιση, όχι μόνο στους κουρασμένους από την ζέστη πολίτες αλλά και στις... τσέπες τους. Ενώ οι προβλέψεις για την επερχόμενη παραγωγή ελαιολάδου είχαν αρχίσει να μειώνονται εξαιτίας της παρατεταμένης ξηρασίας, τώρα πια πολλοί ελπίζουν σε μια σχετικά κανονική ελαιοκομική χρονιά.
Και λέμε πολλοί και όχι όλοι, διότι σε κρίσιμες περιοχές, όπως η Πελοπόννησος και η Κρήτη, οι πρόσφατες βροχοπτώσεις δεν έφτασαν, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Μέσα στην εβδομάδα, είχαμε νέο κύμα κακοκαιρίας με αρκετές βροχές. Αλλά, με δεδομένο ότι η καλλιέργεια της ελιάς έχει επεκταθεί σε ολόκληρη τη χώρα, είναι βέβαιο πως οι πρόσφατες βροχές θα είχαν μια θετική ανταπόκριση σε τοπικό, αλλά και γενικό επίπεδο. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί τη στιγμή αυτή να εκτιμήσει το όφελος, αλλά εδώ που φτάσαμε, όποιο και να είναι, είναι καλοδεχούμενο.
Θεωρείται βέβαιο ότι θα υπάρξει και μια ακόμη βοήθεια στην ποσότητα ελαιολάδου που θα παραχθεί: λόγω ανομβρίας, πολλές ελιές που προορίζονταν για επιτραπέζιες, δεν πρόλαβαν να φτάσουν το επιθυμητό μέγεθος και θα οδηγηθούν στο ελαιοτριβείο. Υπάρχουν δύο ομάδες πολιτών και... μια κυβέρνηση που ενδιαφέρονται για μια καλή λαδοχρονιά.
Προφανώς, οι παραγωγοί, για να έχουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, οι καταναλωτές για να ξαναβουτήξουν στις σαλάτες τους χωρίς τύψεις και φυσικά η Κυβέρνηση που θα δει τον πληθωρισμό να μειώνεται και μάλιστα σημαντικά. Ολόκληρο το 2024 ο τιμάριθμος «ταλαιπωρείται» από τις τιμές του ελαιολάδου, συγκρινόμενες με τις αντίστοιχες του 2023. Τώρα, ήλθε η ώρα για την αντίστροφη πορεία.
Οι εκτιμήσεις της παγκόσμιας παραγωγής ελαιολάδου, παραμένουν σταθερές σε ικανοποιητικά επίπεδα. Περιφερειακές μόνο αλλαγές υπάρχουν, αλλά το γενικό σύνολο δεν επηρεάζεται. Στη χώρα μας εκτιμάται ότι υπάρχουν πολύ μικρά αποθέματα, το δε, εμπόριο γίνεται μέρα με την ημέρα. Οι τιμές παραγωγού στις λιγοστές πράξεις που γίνονται έχουν προσγειωθεί σε πιο βατά επίπεδα. Όλοι πια είναι σίγουροι πως σε 2 μήνες, οι τιμές θα είναι διαφορετικές.
Η βεβαιότητα αυτή αντλείται από την προϊστορία του προϊόντος: στο παρελθόν κάθε φορά που η τιμή παραγωγού έπεφτε, διόρθωνε και η τιμή στο ράφι. Το κρίσιμο θέμα (πόσο πολύ και με τι ταχύτητα θα διόρθωνε η τιμή) είναι προς εξέταση, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι πως ενώ στα περισσότερα είδη διατροφής ό,τι ανεβαίνει δεν κατεβαίνει, εδώ στο ελαιόλαδο, τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Η εξέλιξη αυτή είναι ιδιαίτερης αξίας, διότι οι καταναλωτές είχαν αρχίσει να δοκιμάζουν άλλα λάδια, σε αντικατάσταση του πανάκριβου ελαιολάδου. Παρατεταμένη παραμονή των τιμών σε πολύ υψηλά επίπεδα, είναι προφανές ότι εγκυμονούσε κινδύνους εκτοπισμού του ελαιολάδου από άλλα φθηνότερα σπορέλαια.
Για την Ισπανία που υπάρχουν στοιχεία, το ηλιέλαιο που αντιπροσώπευε το 2022 το 34% της αγοράς ελαίων, κατόρθωσε το πρώτο εξάμηνο του 2023 να αυξήσει το μερίδιό τους κατά 25%, ποσοστό καθόλου ευκαταφρόνητο! Να σημειωθεί πως η ισπανική κυβέρνηση υιοθέτησε το μέτρο που ζητούν και οι εδώ συντελεστές της αγοράς, δηλαδή μείωσε το ΦΠΑ στο ράφι. Τα αποτελέσματα, δεν φαίνεται ότι ήταν τα αναμενόμενα. Ο κυβερνητικό εκπρόσωπος, κ. Παύλος Μαρινάκης, απέκλεισε με δηλώσεις του προχθές ένα τέτοιο ενδεχόμενο για την ελληνική αγορά.
