Ροή
Μετά την ολοκλήρωση και του τρίτου προγράμματος προσαρμογής, η αναβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας καθίσταται προτεραιότητα για τη χώρα, υποστηρίζει η Alpha Bank.
Το αξιόχρεο βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το κόστος δανεισμού από τις κεφαλαιαγορές από όπου καλείται πλέον η Ελλάδα να καλύπτει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το περιβάλλον αβεβαιότητας που ορίζεται από την κρίση του τουρκικού νομίσματος και κυρίως την ανησυχία για ενδεχόμενη χαλάρωση της δημοσιονομικης πολιτικής στην Ιταλία καθιστά επιτακτική ανάγκη την υλοποίηση όσων έχουν συμφωνηθεί με τους εταίρους.
Ζωτικής σημασίας είναι στο πλαίσιο αυτό η επιτάχυνση του μεταρρυθμιστικού έργου, ώστε να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη, οι επενδύσεις και οι θέσεις εργασίας, ενώ η διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας συνιστά πλέον εθνικό στόχο, αναφέρει το Εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων.
H Ελλάδα στα χρόνια των τριών διαδοχικών προγραμμάτων προσαρμογής επέτυχε να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της με αποτέλεσμα τη σημαντική βελτίωση στις εξωτερικές της συναλλαγές. Ειδικότερα, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών περιορίσθηκε σημαντικά, στο 0,8% του ΑΕΠ το 2017, από 15,2% του ΑΕΠ το 2007. Με βάση τις προβλέψεις του ΔΝΤ, το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών αναμένεται να μειωθεί ελαφρά το 2018 (-0,7% του ΑΕΠ) και να ισοσκελισθεί το 2023.
Ωστόσο, στο πρώτο εξάμηνο του 2018, το έλλειμμα του ισοζυγίου των τρεχουσών συναλλαγών διευρύνθηκε κατά 555 εκατ. ευρώ και αυτό οφείλεται κυρίως στην επιδείνωση του εμπορικού ελλείμματος και ειδικότερα του ελλείμματος στο ισοζύγιο καυσίμων και συνδέεται με την αύξηση της τιμής του πετρελαίου κατά 35% σε ετήσια βάση στο πρώτο εξάμηνο του 2018. Αντιθέτως, το πλεόνασμα στο ισοζύγιο υπηρεσιών βελτιώθηκε, κυρίως ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης ανοδικής πορείας της τουριστικής κίνησης.
Η επιτευχθείσα προσαρμογή είναι μεγάλη, σημειώνουν οι οικονομικοί αναλυτές της Alpha Bank. Τονίζουν, όμως, ότι η βελτίωση του δείκτη ανταγωνιστικότητας προήλθε αποκλειστικά από τη μείωση των μισθολογικών αμοιβών και όχι από τη βελτίωση στο μέτωπο της παραγωγικότητας. Στο σημείο αυτό, ωστόσο, διατυπώνονται δύο επιφυλάξεις. Πρώτον, η βελτίωση του δείκτη προήλθε αποκλειστικά από τη μείωση των μισθολογικών αμοιβών και όχι από τη βελτίωση στο μέτωπο της παραγωγικότητας. Δεύτερον, οι αυξημένες εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων οδηγούν σε αύξηση του κόστους εργασίας, προκαλώντας σταδιακά δυσχέρειες στην ανταγωνιστικότητα της χώρας.
Στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, ωστόσο, όσες έχουν εφαρμοσθεί και αφορούν στην απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και προιόντων, και κυρίως το άνοιγμα πολλών λεγόμενων κλειστών επαγγελμάτων, καθώς και την απλοποίηση και διευκόλυνση της ενάρξεως επιχειρηματικής δραστηριότητας, η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε χαμηλή θέση σε όρους παραγωγικότητας σε σχέση με τις λοιπές χώρες της Ευρωζώνης.
Σημαντικοί περιορισμοί παρατηρούνται στο επιχειρηματικό περιβάλλον, καθώς και εμπόδια που αποτρέπουν την επιτάχυνση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, όπως αυτό έχει σχεδιασθεί, καταλήγει η έκθεση.
