Με 13 «φίλτρα» αξιολογεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τους πολιτικούς κινδύνους, την ποιότητα της διακυβέρνησης, τα επίπεδα της διαφθοράς και την εικόνα του επιχειρηματικού κλίματος στις χώρες που δανείζει, που εποπτεύει και αξιολογεί.
Ουσιαστικά πρόκειται για ειδικούς δείκτες που δεν τους παράγει το ίδιο το ΔΝΤ, αλλά τους οποίους θεωρεί αξιόπιστους προκειμένου να τους χρησιμοποίει, χωρίς όμως να τους επικαλείται.
Σύμφωνα με ειδική έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα χθες το ΔΝΤ, αυτοί οι δείκτες προέρχονται από διεθνούς φορείς και ειδικές μονάδες ανάλυσης όπως η Διεθνής Διαφάνεια, η Παγκόσμια Τράπεζα, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, το International Country Risk Guide, το Economist Intelligence Unit, η Verisk Maplecroft, το Heritage Foundation, κ.α..
Το ΔΝΤ απαγορεύεται να επικαλείται κατατάξεις χωρών στις εκθέσεις του, αλλά μπορεί να χρησιμοποίει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των εκθέσεων των προαναφερόμενων οργανισμών.
Για παράδειγμα δεν μπορεί να αναφέρει πως η Ελλάδα είναι στην 58η θέση μεταξύ 180 χωρών στο δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς της Διεθνούς Διαφάνειας (Corruption Perceptions Index 2017), αλλά μπορεί να επικαλεστεί τα ευρήματα του οργανισμού για τις ελληνικές ελλείψεις στο μέτωπο της αντιμετώπισης της διαφθοράς.
Ομοίως δεν μπορεί να επικαλεστεί την κατάταξη του Heritage Foundation που τοποθετεί την Ελλάδα στο Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας στην 115η θέση μεταξύ 186 χωρών, αλλά μπορεί να περιγράψει που χωλαίνει η ελληνική οικονομία βάσει της ελευθερίας του εμπορίου, της ελευθερίας των επιχειρήσεων, της ελευθερίας των επενδύσεων και των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας, αξιοποιώντας τα ευρήματα του Ιδρύματος.
Έτσι μπορεί το Economist Intelligence Unit να αξιολογεί με Β τον πολιτικό κίνδυνο στην Ελλάδα, επικαλούμενο την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο το ΔΝΤ δεν επικαλείται την συγκεκριμένη τεκμηρίωση, αλλά μιλά ευρύτερα για αλλαγές στον πολιτικό κύκλο.
Σε κάθε περίπτωση τα εν λόγω «φίλτρα» δεν είναι τα μοναδικά που αξιοποιεί το ΔΝΤ. Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας του βασίζεται στην έρευνα πεδίου και στις συζητήσεις με αρμόδιους φορείς.
