Η ανάγκη κεφαλαιακής θωράκισης των ελληνικών τραπεζών επιστρέφει πλέον στο προσκήνιο με τρόπο πιο επιτακτικό από ότι ανέμενε η κυβέρνηση, όπως κατέδειξε η χθεσινή βίαιη πτώση των τραπεζικών τίτλων στο Χρηματιστήριο Αξιών.
Μπορεί πηγές του υπουργείου Οικονομικών να απέδωσαν την κατακρήμνιση των τραπεζικών τίτλων σε δημοσιεύματα τους διεθνούς Τύπου, ωστόσο ευρωπαϊκές πηγές δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την αντίληψη των επενδυτών για την κεφαλαιακή θέση των πιστωτικών ιδρυμάτων.
Άλλωστε αυτό είχε ήδη καταδειχτεί από την άσκηση προσομοίωσης ακραίων καταστάσεων που διενήργησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στις ελληνικές τράπεζες. Στο δυσμενές σενάριο ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας για 3 από τις 4 συστημικές τράπεζες κινήθηκε χαμηλότερα από το 7,5%-8%. Αυτό σημαίνει πως η άμεση κεφαλαιακή ανάγκη θα μπορούσε να διαμορφωθεί από 1,3 έως 1,9 δισ. ευρώ.
Και μπορεί τα αποτελέσματα του stress test να έδειξαν ότι απαιτείται δράση, καθώς οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι ευάλωτες σε αρνητικά σοκ και σε αποφάσεις των ρυθμιστικών αρχών, ωστόσο οι εποπτικές αρχές και ειδικά η κυβέρνηση δεν προσδιόρισαν ένα σαφή διάδρομο για τη βελτίωση της κεφαλαιακής τους δομής, μεταθέτοντας την κεφαλαιακή τους θωράκιση για αργότερα. Ωστόσο αυτή η πολυτέλεια του χρόνου δεν υπάρχει.
Αφενός διότι ο όγκος των μη εξυπηρετούμενων δανείων των τραπεζών παραμένει μεγάλος αφετέρου διότι δεν διαθέτουν την απαραίτητη ποιότητα κεφαλαίων για να απομειώσουν ταχύτατα των όγκο των κόκκινων δανείων μέσω πωλήσεων.
Οίκοι αξιολόγησης, SSM, ΕΚΤ και ΔΝΤ αναγνωρίζουν πως υπάρχει ανάγκη να μειωθεί η σχετική βαρύτητα που έχουν οι αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις στα κεφάλαια των τραπεζών, καθώς αντιστοιχεί σε πάνω από το 50% του δείκτη κεφαλαίων CET1. Αυτό το ενεργητικό προσφέρει περιορισμένη απορρόφηση ζημιών, αποθαρρύνει τους ιδιώτες επενδυτές και θέτει πιθανό δημοσιονομικό κόστος (εξαρτάται από την οικονομική δυνατότητα της κυβέρνησης, η οποία θεωρείται «σχετικά αδύναμη»).
Σε ειδική ανάλυση που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το ΔΝΤ για τα δέκα χρόνια από την Lehman Brothers, προειδοποιεί πως «η μεταρρυθμιστική ατζέντα που στοχεύει στην πρόληψη μιας άλλης χρηματοπιστωτικής κρίσης δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί πλήρως και εξακολουθούν να προκύπτουν νέοι κίνδυνοι για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα». Αυτή η προειδοποίηση έχει ειδικό βάρος για την Ελλάδα, η οποία δεν έχει αντιμετωπίσει όλες τις κληρονομιές της κρίσης και αυτό αποτυπώνεται στο ταμπλό.
