Στην Ιταλία επιθυμεί να ζήσει η Εύα Καϊλή, ενώ αφήνει αιχμές για τη στάση του ευρωκοινοβουλίου και της προέδρου του, Ρομπέρτα Μέτσολα, για τις διώξεις στην υπόθεση Qatargate. Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Corriere Della Sera η πρώην αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου υπογράμμισε: «Αδύνατον να θέσω ξανά υποψηφιότητα, η δικαιοσύνη μου απαγόρευσε να μιλήσω στον Τύπο».
«Υπάρχουν ακόμη εδώ εκείνοι που αντιτίθενται σε δίκες με πολιτικά κίνητρα και απαιτούν σεβασμό του τεκμηρίου αθωότητας», είπε επίσης. «Θεωρώ εξοργιστική την ομερτά ολόκληρης της Βουλής σε έναν τέτοιο αντισυνταγματικό περιορισμό του δικαιώματός μου να υπερασπιστώ τον εαυτό μου και να μιλήσω για όλα όσα έντεχνα έχουν διαρρεύσει και επινοηθεί εναντίον μου», είπε επίσης η κ. Καϊλή.
«Ελπίζοντας σε ένα πολιτικό πλεονέκτημα, η πρόεδρος Ρομπέρτα Μέτσολα και το κόμμα μου S&D, αντί να υπερασπιστούν τους θεσμούς, προσπάθησαν, πριν από τις εκλογές, να κρύψουν την ανικανότητά τους να σεβαστούν τις αρχές της Ένωσης και να διασφαλίσουν τις ελευθερίες και τα προνόμια των ευρωβουλευτών», συμπλήρωσε.
«Δημιουργήθηκε ένα επικίνδυνο προηγούμενο που επιτρέπει στη δικαστική εξουσία να παρεμβαίνει στην πολιτική, υπονομεύοντας ανεπανόρθωτα την ακεραιότητα του ευρωπαϊκού θεσμού», ανέφερε η κ. Καϊλή, συνεχίζοντας: «Και πρόσφατα, η βελγική κυβέρνηση, θεωρώντας τον εαυτό της θεματοφύλακα ποιος ξέρει τι, θεώρησε ότι είχε το δικαίωμα να διακόψει μια εκδήλωση στις Βρυξέλλες που διοργάνωσαν οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές».
«Θα επικεντρωθώ στην τεχνολογική πολιτική και αν τα πράγματα πάνε όπως τα προβλέπω, βλέπω το μέλλον μου στο να εργαστώ υπέρ των γυναικών και των παιδιών που είναι θύματα των αποτυχιών του συστήματος», ανέφερε η πρώην αντιπρόεδρος του ευρωκοινοβουλίου, λέγοντας ότι στο τέλος της θητείας της πιθανότατα θα μετακομίσει στην Ιταλία.
Εξήγησε δε για την επιλογή της: «Είναι μια χώρα που τη θεωρώ πατρίδα μου για διάφορους λόγους και επειδή στην Ιταλία υπάρχει μια όμορφη λέξη όπως "garantismo" που πρέπει να μεταφραστεί σε όλη την Ευρώπη. Στην Ιταλία υπάρχουν ορισμένα κόμματα που αντιτίθενται σε δίκες με πολιτικά κίνητρα και απαιτούν σεβασμό του τεκμηρίου της αθωότητας ανεξάρτητα από το κόμμα του κατηγορουμένου».
«Θα είμαι πάντα ευγνώμων στην αξιότιμη Deborah Bergamini της Forza Italia, τη μόνη πολιτικό από κόμμα διαφορετικό από το δικό μου που αμφισβήτησε αυτές τις μεθόδους και ήρθε να με δει στις πιο σκοτεινές μου στιγμές, και στον Riccardo Nouri της Διεθνούς Αμνηστίας Ιταλίας, ο οποίος τόλμησε να συγκρίνει το Βέλγιο με τη Λευκορωσία για τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον της κόρης μου. Κατάφερα τελικά να τη συναντήσω την επομένη της δημοσίευσης του άρθρου τους», ανέφερε η Εύα Καϊλή. Ωστόσο, κατά την ίδια ο δικαστικός δρόμος είναι ακόμη μακρύς και η ίδια έχει κάνει αρκετές προσφυγές.
