
Εμμέσως τον αποθέωσε. Παρ’ ότι του έκλεψε την μπουκιά απ’ το στόμα. «Σε συμφωνία με το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, θα είμαστε σε θέση να δώσουμε νέες σημαντικές αυξήσεις στους ένστολους μας, αυξήσεις οι οποίες σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτούνται από τις εξοικονομήσεις οι οποίες έγιναν από το ίδιο το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, στα πλαίσια της νέας δομής των δυνάμεων».
Με αυτή την φράση ο Πρωθυπουργός χθες, έκανε δύο πράγματα: α) ανακοίνωσε ότι έρχονται και νέες μισθολογικές αυξήσεις στους ένστολους (η μπουκιά), και β) τις απέδωσε στο νοικοκύρεμα, με κόστος, όχι εύκολο, που έχει πετύχει ο υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας (η αποθέωση). Η αναφορά του Πρωθυπουργού έγινε μετά την έκτακτη σύνοδο ηγετών που συγκάλεσε στο Παρίσι ο Μακρόν, παρουσία Ζελένσκι, για το Ουκρανικό κι έμοιαζε λιγάκι αταίριαστη. Ίσως ζήλεψε λιγάκι που έχασε τα αποκαλυπτήρια ενός εκπληκτικού έργου του Κώστα Βαρώτσου, γιατί λατρεύει τα έργα τέχνης.

Το νέο έργο Βαρώτσου στην πόλη έχει μνημειακό χαρακτήρα και σε κάνει να σκεφτείς πολλά. Το περιγράφει ο ίδιος ο δημιουργός ως εξής: «Το Μνημείο των Αθανάτων του Έθνους αποτελείται από κατακόρυφες γυάλινες στήλες πάνω στα οποία παρουσιάζονται τα ονόματα των πεσόντων στα πεδία των μαχών της Ελλάδας από το 1830 έως το 1974. Η κατασκευή που ξεκινάει από το έδαφος υψώνεται έως τα έξι μέτρα.

Πρόκειται για έναν μεγάλο λαβύρινθο όπου τα ονόματα των πεσόντων επιπλέουν στον χώρο και έχουν μία κίνηση ανοδική προς τον ουρανό δημιουργώντας μία αίσθηση αιώρησης σε ένα κενό που γίνεται αιώνιο. Το μνημείο αγκαλιάζει τους επισκέπτες χωρίς να κρύβει την θέα αφήνοντας τον χώρο να εκφραστεί και το φως να περάσει μέσα του. Το μνημείο θα έχει και έναν εσωτερικό φωτισμό οποίος θα περνάει μέσα από τα γυαλιά δίνοντας την δυνατότητα να έχει μία διαφορετική, επιβλητική εικόνα και το βράδυ».
Επάνω στις γυάλινες στήλες έχουν χαραχτεί αλφαβητικά ένα ένα τα ονόματα των 121.692 πεσόντων. Το έργο τοποθετημένο στον περιβάλλοντα χώρο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αναβαπτίζει τον χώρο σε ιερό. Δεν είναι πια ένα κτίριο για καραβανάδες, και δημοσίους υπαλλήλους. Είναι η άμυνα της πατρίδας για την οποία θυσιάστηκαν χιλιάδες στο παρελθόν.
Αυτοί είμαστε
Πέρα από τις μικροπολιτικές αναφορές για τους παρόντες και απόντες στην εκδήλωση -λες και είναι είδηση η παρουσία των δύο πρώην Πρωθυπουργών και Προέδρων της ΝΔ σε μια τέτοια περίσταση- ενδιαφέρον είχαν όσα είπε ο ίδιος ο Δένδιας.
«Η “Κιβωτός Εθνικής Μνήμης” συνιστά διαυγές στοιχείο της ανάτασης των ψυχών και της αλήθειας του Ελληνισμού. Γιατί αλήθεια στην ελληνική γλώσσα είναι η άρνηση της λήθης, της λησμονιάς. Δηλαδή η διατήρηση της μνήμης. Τα ταυτοτικά στοιχεία της νέας Ελλάδας είναι γνωστά: πατρίδα – γλώσσα – παραδόσεις – θρησκεία – οικογένεια. Αυτά είναι. Αυτοί είμαστε. Υπέρ αυτών η θυσία. Και δι’ αυτών η αθανασία. Η νέα Ελλάδα αναγεννήθηκε με αγώνες και η ύπαρξη του νέου Ελληνισμού σφυρηλατήθηκε με το αίμα των Ελλήνων που τιμούμε σήμερα. Κι η μνήμη τους ζει εσαεί στις καρδιές όλων των πραγματικών Ελλήνων, των θεματοφυλάκων των εθνικών παραδόσεων»
Η ερώτηση των 11
Μια μέρα μετά τα αποκαλυπτήρια της Κιβωτού Εθνικής Μνήμης, χτύπησαν οι «11». Έντεκα βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, οι περισσότεροι της Βορείου Ελλάδος, με επικεφαλής τον Ευριπίδη Στυλιανίδη,

κατέθεσαν επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή με θέμα, «Εκτίναξη επιθετικών αγορών ακινήτων και επιχειρήσεων στις ακριτικές περιοχές από τουρκικά κεφάλαια που εμφανίζονται με τη μορφή Ελληνικών ή Ευρωπαϊκών επιχειρήσεων».
Η ερώτηση προκαλεί αίσθηση καθώς οι βουλευτές επισημαίνουν ότι τα τελευταία χρόνια μας καταγγέλλεται από συμβολαιογράφους, δικηγόρους, δημόσιους λειτουργούς αλλά και απλούς πολίτες, ότι έχουν πολλαπλασιαστεί αξιοσημείωτα οι αγορές ακινήτων και επιχειρήσεων, ιδιαίτερα στις περιοχές της Αν. Μακεδονίας και Θράκης καθώς και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου που δεν είναι απλά «παραμεθόριες» αλλά και «αμυντικές».
Με την ερώτηση ζητούν από τους αρμόδιους υπουργούς να τους κατατεθούν πίνακες, από τα Υποθηκοφυλακεία, το Εθνικό Κτηματολόγιο ή τους τοπικούς Συμβολαιογραφικούς Συλλόγους, με όλες τις αγοραπωλησίες- δικαιοπραξίες που διενεργήθηκαν από το 2011 ανά νομό, από ξένα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ευρωπαϊκά ή τρίτων χωρών, σε όλους τους νομούς που ορίζονται ως παραμεθόριες και αμυντικές περιοχές σύμφωνα με το νόμο.
Από το 2019
Πέρα από το εσωκομματικό σούσουρο περί απογοητευμένων μη υπουργοποιημένων βουλευτών, υπάρχει πραγματικό θέμα. Μια μέρα πριν την κατάθεση της ερώτησης μάλιστα, στο υπουργικό συμβούλιο, ο ΥΠΕΞ Γ. Γεραπετρίτης παρουσίασε νομοσχέδιο, «για τη λήψη μέτρων εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) 2019/452 για τη θέσπιση πλαισίου για τον έλεγχο των άμεσων ξένων επενδύσεων στην Ένωση για λόγους ασφάλειας ή δημόσιας τάξης».
Γεωπολιτικό ρίσκο
Ο εν λόγω Κανονισμός, το οποίο η κυβέρνηση φέρνει προς ενσωμάτωση έξι χρόνια μετά (;) «θα ελέγχει ξένες επενδύσεις που πραγματοποιούνται σε ευαίσθητους τομείς για την ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη, όπως η ενέργεια, οι μεταφορές, οι ψηφιακές υποδομές, η άμυνα, η κυβερνοασφάλεια, η τεχνητή νοημοσύνη, οι λιμενικές, υποθαλάσσιες και τουριστικές υποδομές σε παραμεθόριες περιοχές.
Με τη θέσπιση του εθνικού μηχανισμού ελέγχου ΑΞΕ, εξασφαλίζεται η πλήρης ευθυγράμμισή μας με το ενωσιακό δίκαιο και, παράλληλα, προστατεύονται από το γεωπολιτικό ρίσκο τα κρίσιμα για την ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη περιουσιακά στοιχεία της χώρας. Τέλος, η Ελλάδα καθίσταται ακόμη πιο αξιόπιστη ως εταίρος και σύμμαχος αλλά και ως επενδυτικός προορισμός».
Προβλέπω μεγάλη κοινοβουλευτική μάχη όταν κατατεθεί στην Βουλή, καθώς από το 2019 έως σήμερα έχουν ήδη πραγματοποιηθεί χιλιάδες αγοραπωλησίες και γης, αλλά και επιχειρήσεων πχ στον χώρο της ενέργειας από ξένους επενδυτές, που ενδεχομένως να μην προστατεύτηκαν αρκετά και να έχουν γεωπολιτικό ρίσκο.
Μπάχαλο
Φυσικά από την αντιπολίτευση μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένα σχόλιο για όλ’ αυτά. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ μαλλιοτραβιούνται με αφορμή την ιδέα Φάμελλου να συνεργαστούν τα δύο κόμματα, ενώ η νούμερο 2 Ζωή, προειδοποιεί ήδη τον Αλέξη Τσίπρα να μην τολμήσει να βγει απ’ το λαγούμι του (Σκάι).
Η Ζωή έχει ένα ελάττωμα. Θυμάται τα πάντα. Εάν αισθανθεί ότι πίσω από την ιδέα Φάμελλου βρίσκεται ο Αλέξης, με στόχο την επανάκτηση του χώρου, θ’ ανοίξει το στόμα της. Υπενθυμίζω ότι βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ από το 2008-2009, (δεν έχει σημασία που το ζήτησε επιτακτικά τότε απ’ τον Αλέξη ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος), κι έκτοτε έγραψε την δική της πορεία έχοντας πάντα διακριτό και αυτόνομο ρόλο. Ξεκίνησε να αποχωρεί κάπου στο πρώτο επτάμηνο του ’15, βλέποντας ότι η ΠΦΑ αντί για ρήξη, πάει για συμβιβασμό. Τους ξέρει όλους και ξέρει πολλά. Η αποκαθήλωση του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ είναι ευκολότερη από τζένγκα γι’ αυτήν. Και θα το κάνει.
Δίνουμε το χέρι
Πολύ πιο μακριά από τις έχθρες και έριδες στον χώρο της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση βρίσκεται σε οίστρο.
Η πρωτοβουλία του νέου υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκου Πιερρακάκη, να φέρει νομοθετική ρύθμιση, κι έτσι να βάλει τέλος στις ντροπιαστικές ένδικες κινήσεις του Δημοσίου κατά των θυμάτων στο Μάτι και την Μάνδρα, που διεκδικούν αποζημιώσεις, έγραψε.

«Η κυβέρνηση έχει μία φιλοσοφία - όχι δύο φιλοσοφίες- κι αυτή είναι πάρα πολύ απλή, την κωδικοποιώ: Δεν κουνάμε το δάχτυλο. Δίνουμε το χέρι» είπε ο Πιερρακάκης κάνοντας πολλούς να ζηλέψουν το μήνυμα. Απλό, σαφές και δυνατό.
Σας φιλώ
Η Πυθία
Διαβάστε περισσότερα άρθρα της στήλης INSIDE OUT
Ακολουθήστε το insider.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.