Έρχεται βροχή, έρχεται... μπόρα

«Διάβαζα προχθές, νομίζω σε σας, ότι μέσα στο 2021 η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης μπαίνει σε διαδικασία μετάβασης από την λίγο πολύ επιδοματική πολιτική στα εισοδήματα, σε ένα μίγμα που θα στοχεύει στην στήριξη της υγειούς επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης. Κατάλαβα σωστά;» ρώτησε ο κ. Χ στρέφοντας το βλέμμα του προς εμένα, που μόλις είχα κάτσει κάπως πλάγια στη βεράντα.

Η παρέα είχε αποφασίσει να ξαναβρεθούμε στη βεράντα του εξοχικού του κ. Ψ αντί να συναντηθούμε στην Αθήνα. Άλλωστε η ζέστη είχε σφίξει για τα καλά στην Αθήνα και η βεράντα στον μικρό, αλλά πολύ περιποιημένο κήπο του κ. Ψ ήταν μία απόλαυση. Ήμασταν και κοντά στην Αθήνα, οπότε το βράδυ είχαμε ξεκαθαρίσει ότι δεν θα μείνουμε εκεί.

«Ναι, αν κατάλαβα καλά αυτό που λες, πράγματι έτσι είναι, άλλωστε το έχουν πει διάφορα στελέχη του οικονομικού επιτελείου αυτό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο… Λίγο πολύ η ιδέα είναι ένα σταδιακό τέλος στα επιδόματα, αναλογικό άνοιγμα της δραστηριότητας με σημείο αναφοράς τον τουρισμό μετά τον Μάϊο και ενεργοποίηση ΕΣΠΑ και Ταμείου Ανάκαμψης για επενδύσεις. Αυτό είναι το σχέδιο και νομίζω ότι δεν αφορά μόνο την Ελλάδα αυτή η «γραμμή»…», σχολίασα απαντώντας στον κ. Χ που στο μεταξύ τιμούσε δεόντως και πάλι το ροζέ ενός φίλου παραγωγού από την Παιανία.

Το μπουκάλι με το ρακί βέβαια παρέμενε στο τραπέζι.

«Ρωτάω γιατί παρακολουθώ τελευταία αυτή την συζήτηση σε κάποια γαλλικά ΜΜΕ, όπου οι απόψεις αυτές δεν φαίνεται να κερδίζουν ομοφωνία στην κυβέρνηση του κ. Μακρόν. Και το ζήτημα είναι πολύ κρίσιμο από πολιτικής άποψης εν όψη εκλογών και στην Γαλλία. Μάλιστα η ένταση είναι τόσο μεγάλη που υποχρεώθηκε ο Κεντρικός Τραπεζίτης ο κ. Ντε Γκαλώ να βγει και να υποστηρίξει ούτε λίγο ούτε πολύ ότι είναι υπερβολές όλα αυτά που λέγονται και από κυβερνητικά στελέχη, περί επερχόμενου κύματος ανεργίας από την επικείμενη στροφή αυτή στην πολιτική της κυβέρνησης. Εδώ σε μας δεν ακούω πάντως ανάλογες διαφωνίες ούτε στο εσωτερικό της κυβέρνησης ούτε από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Έτσι δεν είναι φίλε μου; Δεν έχω ακούσει κάτι από τον πάλαι ποτέ αρχηγό σου» είπε ο κ. Χ απευθυνόμενος στον κ. Ψ, ο οποίος μόλις είχε ακουμπήσει ένα φαρδύ πιάτο με μια περίεργη πολύχρωμη σαλάτα στο τραπέζι και μάλλον δεν είχε αντιληφθεί το αντικείμενο της κουβέντας.

«Τι; Δεν σε κατάλαβα με συγχωρείς», είπε ο κ. Ψ και περίμενε διευκρινίσεις από τον κ. Χ παίρνοντας την θέση στην πολυθρόνα του, πολύ κοντά στο τραπεζάκι, απλώνοντας ταυτόχρονα το χέρι να πιάσει το μπουκάλι με το ρακί. Οι προθέσεις του ήταν σαφείς, απόψε ήταν η βραδιά για το ρακί.

«Έλεγα ότι η γραμμή με την οποία ετοιμάζεται να κινηθεί η κυβέρνηση δεν φαίνεται να λαμβάνει υπ’ όψη της ότι η απόσυρση των υποστηρικτικών μέτρων επιβίωσης με τα διάφορα επιδοματικά στοιχεία, μπορεί να οδηγήσει σε νέα έκρηξη της ανεργίας. Εσείς άλλωστε» είπε και με κοίταξε, «είχατε παρουσιάσει τις μελέτες οικονομολόγων της BIS από το περασμένο φθινόπωρο που προειδοποιούσαν για τον κίνδυνο αυτό. Αλλά τελικά η γραμμή στην Ευρωζώνη απ’ ότι καταλαβαίνω είναι αυτή της ομαδικής μετάβασης από την στήριξη της… επιβίωσης, στην στήριξη της ανάκαμψης. Με εξαίρεση βέβαια την Γερμανία η οποία απ’ ότι είδα έχει δρομολογήσει νέα μέτρα στήριξης της απασχόλησης και φέτος με αύξηση δαπανών κατά 60 δις ευρώ στον προϋπολογισμό της…».

«Θες να πεις» παρατήρησα «ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη υποτιμάει αυτόν τον κίνδυνο, όταν έχει ήδη πάνω από ένα εκατομμύριο εκατό χιλιάδες ανέργους υπό τις παρούσες συνθήκες;…».

«Το πρόβλημα» με διέκοψε ο κ. Χ, «δεν είναι απλά ο όγκος της ανεργίας καθ’ εαυτός. Αν έχεις ποσοστά ανεργίας τέτοιας κλίμακας σημαίνει ότι η παραγωγική σου δραστηριότητα θα είναι σε ανάλογα επίπεδα, καθώς δεν υπάρχει βέβαια ανάκαμψη χωρίς αύξηση απασχόλησης… Το καταλαβαίνεις αυτό, δεν μπορείς να έχεις ανάκαμψη χωρίς μεγάλης έκτασης νέες δουλειές και πλήρη επανεκκίνησης του ήδη υπάρχοντος δυναμικού, πολύ περισσότερο όταν αντί αύξηση της απασχόλησης πνίγεσαι από αύξηση της ανεργίας σε ποσοστά που μπορούν να σε γυρίσουν πίσω και από το δεύτερο μνημόνιο. Αν ισχύουν οι δημοσιευμένες προβλέψεις μιλάμε για χιλιάδες επιχειρήσεις που δεν θα ξανα-ανοίξουν ή αν θα ανοίξουν δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν. Αυτό είναι το μείζον θέμα και γι’ αυτό έχει ανάψει ο καυγάς στην Γαλλία και νομίζω ότι το ίδιο ζήτημα έχει δημιουργηθεί και στο εσωτερικό της κυβέρνησης Ντράγκι. Αν και εκεί ο Ντράγκι απ’ ότι γνωρίζω, υποστηρίζει ότι η «κοιλιά» που θα δημιουργηθεί θα ξεπερασθεί από την απότομη αύξηση της εξαγωγικής δραστηριότητας της οικονομίας…».

«Αν καταλαβαίνω καλά, αυτό που λες είναι ότι μετά την πανδημία του covid 19, αν καταφέρουμε να βγούμε από αυτή, μας περιμένει πανδημία της ανεργίας;» σχολίασε ο κ. Ψ, ο οποίος φαινόταν να του αρέσει ο όρος που χρησιμοποίησε για να δείξει στον κ. Χ ότι εξοικειωνόταν με τον προβληματισμό του.

Η κουβέντα γύρω από το θέμα αυτό τράβηξε αρκετά, καθώς ο κ. Χ φαινόταν ενημερωμένος σε βάθος για την «μετάβαση» αυτή στις οικονομικές πολιτικές των χωρών της Ευρώπης.

Το ροζέ άδειασε και ήρθε άλλο μπουκάλι, αλλά ο κ. Ψ επέμενε στο ρακί.

Κάποια στιγμή ο κ. Χ μετά από μία μικρή σιωπή είπε «γι' αυτό φοβάμαι πως, παρ’ ότι είναι παράλογο να επιχειρήσει κανείς εκλογές στην Ελλάδα υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν μπορεί να αποκλείσει κανείς να έχουμε εκπλήξεις πριν κλείσει ο χρόνος…».

Μετά από αυτό κανείς δεν θέλησε να συνεχίσει την συζήτηση στο θέμα που άνοιξε ο κ. Χ και η κουβέντα γύρισε στην Γερμανία και την αποχώρηση της Μέρκελ. Την κουβέντα σχεδόν μονοπώλησε ο κ. Ψ ο οποίος ήταν ήδη ενήμερος για τα όσα ετοιμάζονται από το κόμμα των πρασίνων και την νέα πρόεδρό τους… Πριν αισθανθούμε ότι ήρθε η ώρα της αποχώρησης είχαμε αδειάσει τρία ροζέ και το μπουκάλι με το ρακί.

Γιάννης Αγγέλης