Ροή
Του κ. Νίκου Γκούντα
Θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε μέσα από τις καλές πρακτικές που υιοθετούν στην πράξη οι επιχειρήσεις που εφαρμόζουν πρόγραμμα εταιρικής κοινωνικής ευθύνης τις τυχόν φοροαπαλλαγές η φόρο ελαφρύνσεις που μπορεί να έχουν με βάση τους ισχύοντες νόμους φορολογίας και τι πρέπει να προσέξουν. Η αλήθεια είναι ότι το τοπίο παραμένει πολύ θολό καθώς ο Κώδικας Φορολογίας Εισοδήματος (Ν.4172/2013) επιδέχεται ακόμα πολλών διερμηνειών και διευκρινήσεων καθώς θα δούμε ότι ενώ σε κάποια άρθρα του αναφέρετε σε αναγνώριση (έκπτωση) των επιχειρηματικών δαπανών αναφέροντας κάποιες γενικές κατηγορίες, από την άλλη θα πρέπει να εξετάζονται συστηματικά αυτές οι δαπάνες με συγκεκριμένα κριτήρια και σε συνδυασμό με τις κατηγορίες που δεν εκπίπτουν.
Με τον νέο Κώδικα Φορολογίας εισοδήματος με ισχύ από 1/1/2014 τίθενται νέοι κανόνες για την έκπτωση των επιχειρηματικών δαπανών. Το άρθρο του νόμου που αναφέρει για το ποιες δαπάνες αναγνωρίζονται αναφέρει ότι τίθεται ένας γενικός κανόνας για την έκπτωση των επιχειρηματικών δαπανών με την έννοια ότι κατ’ αρχήν εκπίπτουν όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης και επιπροσθέτως πληρούν τα λοιπά κριτήρια που τίθενται από το άρθρο αυτό.
Στο πρώτο κριτήριο το οποίο λέει ότι οι δαπάνες αυτές πρέπει όπως αναφέραμε να πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης βλέπουμε μέσα στη διευκρινιστική εγκύκλιο του υπουργείου να αναφέρετε μεταξύ των άλλων ότι: στις δαπάνες της περίπτωσης αυτής εμπίπτει κάθε δαπάνη, που κρίνεται απαραίτητη από τον επιχειρηματία ή τη διοίκηση της επιχείρησης, ανεξάρτητα εάν αυτή πραγματοποιείται δυνάμει νόμιμης ή συμβατικής υποχρέωσης, για την επίτευξη του επιχειρηματικού σκοπού, την ανάπτυξη των εργασιών, τη βελτίωση της θέσης της στην αγορά, εφόσον αυτή ενεργείται στα πλαίσια της οικονομικής αποστολής της ή κατά τις συνήθεις εμπορικές συναλλαγές της και μπορεί να συμβάλλει στη δημιουργία εισοδήματος ή άλλως αποβλέπει στη διεύρυνση των εργασιών της και στην αύξηση του εισοδήματός της (ΣτΕ 2033/2012) ή στην υλοποίηση δράσεων στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Δεν επιτρέπεται, δε, στη φορολογική αρχή να ελέγχει τη σκοπιμότητα και το προσήκον μέτρο των δαπανών αυτών (ΣτΕ 2963/2013, 1729/2013, 1604/2011, κ.ά.), εκτός αν τούτο ορίζεται ρητά και ειδικά στο νόμο (π.χ. ενδοομιλικές συναλλαγές).
Πριν προχωρήσουμε να αναφέρουμε ότι τα υπόλοιπα κριτήρια αναγνώρισης των δαπανών είναι να αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και να εγγράφονται στα τηρούμενα βιβλία απεικόνισης των συναλλαγών της περιόδου κατά την οποία πραγματοποιούνται και να αποδεικνύονται με κατάλληλα δικαιολογητικά.
Εδώ πολύ εύκολα κάποιος βλέποντας μεμονωμένα μόνο αυτό το άρθρο και την ξεκάθαρη αναφορά ότι η υλοποίηση δράσεων (άρα δαπανών) στα πλαίσια της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης αναγνωρίζονται για έκπτωση από το φόρο, μπορεί να αποβεί στο μέλλον επικίνδυνο. Δυστυχώς μέχρι τώρα δεν έχουν δοθεί σαφείς οδηγίες, ούτε έχουν τεθεί προϋποθέσεις και περιορισμοί για τέτοιου είδους δαπάνες. Για αυτό το λόγο θα πρέπει η κάθε επιχείρηση να εξετάζει αυτού του είδους τις δαπάνες πάντα συνδυαστικά του άρθρου που ορίζει για το ποιες δαπάνες εκπίπτουν μαζί με το άρθρο του νόμου που ορίζει τις μη εκπιπτόμενες δαπάνες.
Μια πρώτη προσέγγιση η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι περιοριστική που θα κάνουμε είναι από τις επίσημες αρχές κατάρτισης και προτύπων εφαρμογής της ΕΤΕ και των κυριότερων μερών της να διακρίνουμε ποιες δαπάνες μπορεί να κάνουν, εάν αναγνωρίζονται, σε ποιο βαθμό και με ποια κριτήρια.
Οι κυριότερες δράσεις που πραγματοποιούνται καλύπτουν τομείς όπως :
α) το ανθρώπινο δυναμικό (απασχόληση, ίσες ευκαιρίες, εκπαίδευση, υγιεινή και ασφάλεια) με δαπάνες όπως πρόσθετη ασφάλιση για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη εργαζομένων και των οικογενειών τους, πρόσθετη ασφάλιση ατυχήματος, πρόσθετα συνταξιοδοτικά προγράμματα, συμμετοχή στα κέρδη της επιχείρησης, ποικίλες κοινωνικές παροχές και υπηρεσίες (εκδηλώσεις για τους εργαζομένους, δώρα γάμου, δωρεάν μετακίνηση με εταιρικά οχήματα), επιδότηση σίτισης κλπ.
β) το περιβάλλον της αγοράς και σε πολιτικές για τους πελάτες, τους συνεργάτες και τους προμηθευτές, με δαπάνες όπως για τη διασφάλιση ποιότητας των προσφερόμενων υπηρεσιών και προϊόντων (δημιουργία θέσεων εργασίας για ενημέρωση πελατών μέσω customer service τμήματος), σωστή τιμολόγηση, εφαρμογή σύγχρονου μάρκετινγκ (θέσεις εργασίας σε ανάλογο τμήμα), εφαρμογή αξιολόγησης προμηθευτών μέσω σύγχρονων μεθόδων.
γ) τη περιβαλλοντική μέριμνα και προστασία μέσω δράσεων όπως αποκατάσταση τοπίων, ανακύκλωσης, αποκατάστασης βιομηχανικών τοπίων στα πλαίσια ακόμα και συμβατικών υποχρεώσεων.
δ) την κοινωνική μέριμνα με δαπάνες όπως χορηγίες και δωρεές για την παιδεία (χρηματικά βραβεία σε αριστούχους) , την υγεία (δωρεά ασθενοφόρου και νοσοκομειακών εξοπλισμών) , τη συμμετοχή σε πολιτισμικές εκδηλώσεις των εργαζομένων, για φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και ενίσχυση οργανισμών για κοινωνικά ευαίσθητα άτομα.
Με βάση τη συνοπτική εικόνα των παραπάνω δράσεων θα δούμε παρακάτω πώς θα πρέπει οι αντίστοιχες δαπάνες να εξετάζονται και σε τι βαθμό εκπίπτουν.
1. Καταρχήν παρέχονται κίνητρα σε επιχειρήσεις που πραγματοποιούν δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας. Οι δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα των επιχειρήσεων κατά το χρόνο πραγματοποίησής τους προσαυξημένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%). Ειδικά οι δαπάνες που αφορούν πάγιο εξοπλισμό, προκειμένου να προσαυξηθούν σύμφωνα με το προηγούμενο εδάφιο, κατανέμονται ισόποσα στα επόμενα τρία (3) έτη. Για παράδειγμα, ανώνυμη εταιρεία προβαίνει, εντός του φορολογικού έτους 2016, στην αγορά πάγιου εξοπλισμού, ο οποίος χρησιμοποιείται για σκοπούς της επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, αξίας 900.000 ευρώ. Το ποσό αυτό θα κατανεμηθεί ισόποσα στα επόμενα τρία έτη, δηλαδή ποσό 300.000 ευρώ θα εκπεσθεί από τα ακαθάριστα έσοδα των φορολογικών ετών 2017, 2018 και 2019, αντίστοιχα και επιπλέον, το ποσό των 300.000 ευρώ θα προσαυξηθεί σε κάθε έτος κατά 30%, ήτοι κατά 90.000 ευρώ. Επομένως, η επιχείρηση σε κάθε ένα από τα φορολογικά έτη 2017, 2018 και 2019, θα εκπέσει από τα ακαθάριστα έσοδά της το ποσό των 300.000 ευρώ και επιπλέον από τα καθαρά της κέρδη για κάθε ένα από τα πιο πάνω φορολογικά έτη θα εκπέσει εξωλογιστικά το ποσό των 90.000 ευρώ.
Τα κριτήρια χαρακτηρισμού των πιο πάνω δαπανών καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα μετά από πρόταση των Υπουργών Οικονομικών, Παιδείας και Θρησκευμάτων και Πολιτισμού και Αθλητισμού (νυν Υπουργός Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων), το οποίο μέχρι τώρα δεν έχει βγει. Ως δαπάνες επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας νοούνται τα ποσά που πράγματι επιβαρύνθηκε η επιχείρηση, δηλαδή η δαπάνη που προκύπτει μετά την αφαίρεση των επιδοτήσεων ή επιχορηγήσεων που έχει λάβει η επιχείρηση με σκοπό την εκτέλεση - υλοποίηση ερευνητικών προγραμμάτων.
Επειδή όπως αναφέραμε, μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί το σχετικό προεδρικό διάταγμα, προκειμένου για τον καθορισμό των κριτηρίων για τον χαρακτηρισμό των δαπανών ως δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, με την παρούσα γίνεται δεκτό ότι, μέχρι την έκδοσή του και προκειμένου για την αναγνώριση των δαπανών επιστημονικής και τεχνολογικής έρευνας, θα λαμβάνονται υπόψη τα οριζόμενα στην αριθ. 12962 (ΠΟΛ) 2029/3.11.1987 (ΦΕΚ 743Β’) Απόφαση του Υπουργού Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, η οποία δεν έχει καταργηθεί. Συγχρόνως με την υποβολή της φορολογικής της δήλωσης, η επιχείρηση υποβάλλει στη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τις δαπάνες έρευνας και τεχνολογίας που πραγματοποίησε. Ο έλεγχος και η πιστοποίηση των δαπανών αυτών διενεργούνται εντός χρονικού διαστήματος έξι (6) μηνών. Μετά την άπρακτη παρέλευση της εν λόγω προθεσμίας θεωρείται ότι οι σχετικές δαπάνες έχουν εγκριθεί.
Από τα ανωτέρω προκύπτει, ότι οι υπόψη δαπάνες καταρχήν εκπίπτουν φορολογικά κατά την υποβολή της φορολογικής δήλωσης (μη αναμορφούμενες δαπάνες). Ωστόσο, σε περίπτωση ρητής μη έγκρισης του συνόλου ή μέρους των υπόψη δαπανών από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων εντός εξαμήνου από την υποβολή των σχετικών δικαιολογητικών, η επιχείρηση οφείλει να υποβάλει τροποποιητική δήλωση φορολογίας εισοδήματος εντός μηνός από την επίδοση της απορριπτικής απόφασης χωρίς την επιβολή τόκων και προσαυξήσεων ή προστίμων.
2. Δεν αναγνωρίζονται οι δαπάνες για την οργάνωση και διεξαγωγή ενημερωτικών ημερίδων και συναντήσεων που αφορούν στη σίτιση και διαμονή πελατών ή εργαζομένων της επιχείρησης, για την ενημέρωσή τους σε θέματα στρατηγικής των επιχειρήσεων, οριοθέτησης μελλοντικών στόχων, εισαγωγής νέων προϊόντων στην αγορά, προώθησης των προϊόντων, ενημέρωσης σε νέες τεχνικές, κ.λπ., είτε οργανώνονται από την ίδια την επιχείρηση είτε από τρίτο, κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των 300 ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το 0,5% επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης.
Στις δαπάνες για τη σίτιση και διαμονή πελατών ή εργαζομένων της επιχείρησης δεν περιλαμβάνονται οι δαπάνες που γίνονται για την αίθουσα των εκδηλώσεων, τη μεταφορά των επισκεπτών, τυχόν αμοιβές ομιλητών, ενώ περιλαμβάνονται τα τέλη που σχετίζονται με τη διαμονή (π.χ. δημοτικοί φόροι ημεδαπής ή αλλοδαπής - «city tax»).
Το ποσό των 300 ευρώ ανά συμμετέχοντα εφαρμόζεται ανά ενημερωτική ημερίδα - συνάντηση. Εφόσον το συνολικό ετήσιο ποσό της εν λόγω δαπάνης υπερβαίνει το 0,5% των ακαθάριστων εσόδων της επιχείρησης, τότε η συνολική δαπάνη εκπίπτει μόνο μέχρι του ποσού που δεν υπερβαίνει το εν λόγω ποσοστό. Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση η εκπιπτόμενη δαπάνη δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,5% των ακαθάριστων εσόδων.
3. Δεν αναγνωρίζονται οι δαπάνες για τη διεξαγωγή εορταστικών εκδηλώσεων και οι δαπάνες σίτισης και διαμονής φιλοξενούμενων προσώπων, κατά το μέτρο που υπερβαίνουν το ποσό των 300 ευρώ ανά συμμετέχοντα και κατά το μέτρο που η συνολική ετήσια δαπάνη υπερβαίνει το 0,5% επί του ετήσιου ακαθάριστου εισοδήματος της επιχείρησης.
Στις δαπάνες για τη διαμονή φιλοξενούμενων προσώπων περιλαμβάνονται και τα τέλη που σχετίζονται με τη διαμονή (π.χ. δημοτικοί φόροι ημεδαπής ή αλλοδαπής -« city tax» ).
Το ανωτέρω όριο των 300 ευρώ ανά συμμετέχοντα εφαρμόζεται ανά εορταστική εκδήλωση. Εφόσον το συνολικό ετήσιο ποσό της εν λόγω δαπάνης υπερβαίνει το 0,5% των ακαθάριστων εσόδων της επιχείρησης, τότε η συνολική δαπάνη εκπίπτει μόνο μέχρι του ποσού που δεν υπερβαίνει το εν λόγω ποσοστό. Δηλαδή, σε κάθε περίπτωση η εκπιπτόμενη δαπάνη δεν μπορεί να υπερβαίνει το 0,5% των ακαθάριστων εσόδων.
4. Δεν αναγνωρίζονται οι δαπάνες ψυχαγωγίας. Εξαιρούνται δαπάνες ψυχαγωγίας που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο της επιχειρηματικής δραστηριότητας των επιχειρήσεων που έχουν ως κύριο αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών ψυχαγωγίας, οι οποίες δικαιούνται να εκπέσουν το σύνολο των υπόψη δαπανών.
5. Δεν αναγνωρίζονται οι προσωπικές καταναλωτικές δαπάνες. Διευκρινίζεται ότι όποια δαπάνη έχει χαρακτηρισθεί ως παροχή σε είδος με βάση το άρθρο 13 του ν. 4172/2013 (ΠΟΛ. 1219/2014 εγκύκλιός) και φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία, θεωρείται ότι πραγματοποιείται προς το συμφέρον της επιχείρησης (άρθρο 22 περ. α') και εκπίπτει ως έξοδο μισθοδοσίας, εφόσον πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις των περ. β' και γ' του άρθρου 22. Λοιπές δαπάνες που δεν εμπίπτουν στην έννοια των παροχών σε είδος (π.χ. διατακτικές μέχρι 6 ευρώ, παροχές μέχρι 300 ευρώ, χρήση κινητών τηλεφώνων, παραχώρηση εταιρικών οχημάτων για το 70% του κόστους των αναφερομένων στις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 13 δαπανών, καύσιμα και διόδια εταιρικών οχημάτων, κ.λπ.) εκπίπτουν υπό το πρίσμα των διατάξεων του άρθρου 22.
Προσοχή, το ακαθάριστο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις περιλαμβάνει τα πάσης φύσεως εισοδήματα σε χρήμα ή σε είδος που αποκτώνται στο πλαίσιο υφιστάμενης, παρελθούσας ή μελλοντικής εργασιακής σχέσης. Με τις διατάξεις του άρθρου 13 ν. 4172/2013 προσδιορίζονται οι παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό του πρόσωπο ή κατά περίπτωση όπου ρητά προβλέπεται στο νόμο ένας εταίρος ή μέτοχος και οι οποίες συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις (άρα παροχές που ναι μεν εκπίπτουν από την επιχείρηση , αλλά φορολογούνται στο πρόσωπο που τις λαμβάνει). ΔΕΝ φορολογούνται παροχές σε είδος, οι οποίες δίνονται σε όλο το εργατοϋπαλληλικό προσωπικό μίας επιχείρησης σύμφωνα με επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας, δεδομένου ότι οι συμφωνημένες αυτές παροχές καλύπτουν τις εργασιακές ανάγκες των εργαζομένων της επιχείρησης.
ΕΙΔΙΚΑ σε όλες τις περιπτώσεις συμβάσεων εργασίας (ατομικές, συλλογικές κλπ) δεν έχουν την έννοια της παροχής και άρα:
ΔΕΝ φορολογούνται οι κάθε είδους παροχές προς τους εργαζόμενους για την ασφάλεια και υγιεινή στο χώρο εργασίας
ΔΕΝ φορολογείται η παροχή τροφής στο χώρο εργασίας
ΔΕΝ φορολογείται η χορήγηση γάλακτος
ΔΕΝ φορολογείται η φύλαξη των παιδιών στο χώρο εργασίας
ΔΕΝ φορολογείται η μεταφορά των εργαζομένων στο χώρο εργασίας τους με μεταφορικά μέσα (λεωφορεία, mini-bus) με δαπάνες της επιχείρησης
ΔΕΝ φορολογείται η παροχή στολής εργασίας στους εργαζόμενους
ΔΕΝ θεωρείται εισόδημα και δεν φορολογείται η αξία των διατακτικών μέχρι έξι ευρώ καθημερινά (οι διατακτικές εξαργυρώνονται σε σουπερμάρκετ κλπ καταστήματα)
ΔΕΝ φορολογούνται ΓΕΝΙΚΩΣ οι ΠΑΡΟΧΕΣ που δίνονται για την εκτέλεση της εργασίας
ΔΕΝ φορολογείται η χορήγηση θέσης στάθμευσης
ΔΕΝ φορολογούνται οι παροχές που δίνονται για την κάλυψη δαπανών ή την αποκατάσταση ζημιών του εργαζόμενου στο πλαίσιο της εργασιακής του σχέσης
ΔΕΝ φορολογείται η συμμετοχή σε επιστημονικά συνέδρια ή σεμινάρια ή κάθε είδους εκπαιδευτικά προγράμματα που συνδέονται με την απόκτηση γνώσης ή εμπειρίας σχετικής με την εργασία του υπαλλήλου
ΔΕΝ φορολογούνται οι συνδρομές σε επαγγελματικά περιοδικά και επιμελητήρια για τους υπαλλήλους της επιχείρησης
ΔΕΝ φορολογούνται οι υποτροφίες που δίνονται από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια για τη φοίτηση σε αυτά, ακόμα και αν υπότροφοι είναι τα τέκνα των υπαλλήλων των εκπαιδευτηρίων.
ΔΕΝ φορολογείται η χρήση εταιρικών πιστωτικών καρτών για τις ανάγκες της επιχείρησης, όπως για παράδειγμα την κάλυψη δαπανών σε επαγγελματικό ταξίδι
ΔΕΝ φορολογείται η παροχή οικίας σε υπηρετούντες στο Δημόσιο και τους φορείς του Δημοσίου, δεδομένου ότι μετακίνησή τους είναι εκ του νόμου υποχρεωτική
ΔΕΝ φορολογείται η παροχή οικίας στους εργαζόμενους σε περίπτωση πρόσκαιρης εκτός έδρας μετακίνησής τους σε υποκατάστημα, εργοτάξιο ή άλλη εγκατάσταση του εργοδότη
ΔΕΝ φορολογούνται ανεξάρτητα από την αξία της παροχής, ακόμα και αν αυτή υπερβαίνει τα 300 ευρώ
ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Φορολογούνται μόνον αυτοκίνητα που παρέχονται στα υψηλόβαθμα στελέχη (status cars) και αφορά τη φορολόγηση του 80% της απόσβεσης ή του μισθώματος.
ΔΕΝ φορολογούνται τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούν οι πωλητές, τεχνικοί κλπ εργαζόμενοι των οποίων η εργασία απαιτεί συχνή μετακίνηση
ΔΕΝ φορολογούνται τα αυτοκίνητα δοκιμών (test-drive)
ΔΕΝ φορολογούνται τα αυτοκίνητα των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων για τη μετακίνηση των πελατών τους
ΔΕΝ φορολογούνται τα αυτοκίνητα μεταφοράς προσωπικού (mini-bus)
ΔΕΝ φορολογούνται τα αυτοκίνητα πίστας των αεροδρομίων
ΔΕΝ φορολογούνται τα αυτοκίνητα μεταφοράς προσωπικού ή υψηλών προσώπων των επιχειρήσεων διαχείρισης των αεροδρομίων
Σε καμία περίπτωση ΔΕΝ θεωρείται παροχή η δαπάνη των καυσίμων και συντήρησης των αυτοκινήτων (π.χ. διόδια, βενζίνη, ΚΤΕΟ, service, parking, αλλαγή ελαστικών κλπ)
ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ
ΔΕΝ φορολογείται το ποσό του παγίου σύνδεσης κινητής τηλεφωνίας ανεξάρτητα από τον αριθμό συνδέσεων που έχει δοθεί σε κάθε έναν εργαζόμενο.
ΔΕΝ φορολογείται ούτε το υπερβάλλον ποσό του παγίου, εφόσον αφορά επαγγελματικούς σκοπούς με μία απλή βεβαίωση του εργοδότη
ΔΕΝ φορολογείται η παροχή συσκευών Η/Υ, tablets, κινητών και λοιπού εξοπλισμού για ένα τέτοιο εργαλείο ανά είδος. Δηλαδή, αν η επιχείρηση χορηγεί σε εργαζόμενό της έναν φορητό υπολογιστή, μία συσκευή τηλεφωνάς και ένα tablet, η παροχή των τριών αυτών εργαλείων εργασίας δεν αποτελεί εισόδημα.
ΔΕΝ φορολογείται η δαπάνη πρόσβασης στο διαδίκτυο μέσω των πιο πάνω συσκευών.
Όλα τα ανωτέρω ΔΕΝ φορολογούνται γιατί ΔΕΝ θεωρούνται παροχές.
-Σε ό,τι αφορά τις παροχές, ΔΕΝ φορολογούνται παροχές ως 300 ευρώ ετησίως ανά εργαζόμενο, ακόμα και αν η συνολική αξία της παροχής υπερβαίνει τα 300 ευρώ. Δηλαδή, ακόμα και σε όσα στελέχη εταιριών η αξία της παροχής υπερβαίνει τα 300 ευρώ, το όριο των 300 ευρώ λειτουργεί ως αφορολόγητο όριο και θα φορολογηθεί μόνο για το υπερβάλλον.
-ΕΞΑΙΡΕΣΗ: φορολογούνται μόνον τα αυτοκίνητα σε υψηλόβαθμα στελέχη, με 80% της απόσβεσης ή του μισθώματος (και όχι αυτά που παραχωρούνται για επαγγελματική χρήση), η διαφορά επιτοκίου των δανείων, τα stock options και η παραχώρηση κατοικίας ακόμα και αν είναι κάτω από 300 ευρώ ετησίως.
Προσοχή, δεν αναγνωρίζεται κάθε είδους δαπάνη που αφορά σε αγορά αγαθών ή λήψη υπηρεσιών αξίας άνω των 500 ευρώ, από την ημεδαπή ή την αλλοδαπή, εφόσον η τμηματική ή ολική εξόφληση δεν έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής.
Στην ερμηνευτική εγκύκλιο περί αναγνώρισης επιχειρηματικών δαπανών, δεν δόθηκαν πρόσθετες οδηγίες, ούτε τέθηκαν προϋποθέσεις και περιορισμοί για την έκπτωση των δωρεών προς το Δημόσιο, τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, τα ημεδαπά ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τα λοιπά πρόσωπα που αναφέρονταν στον προηγούμενο νόμο με ισχύ μέχρι 31/12/2013 και αφορούσαν δαπάνες που γινόταν στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης.
Κατά την άποψη μου θα πρέπει να μη στηριζόμαστε σε νόμους που δεν έχουν ισχύ, να ακολουθούμε τις υπάρχουσες διατάξεις συνδυαστικά μέχρι την επίσημη θέση του υπουργείου πάνω στο θέμα αυτό, για το οποίο ήδη έχει αρκετά ερωτήματα και σύντομα θα βγάλει ερμηνευτικές εγκυκλίους.
Ο κ. Νίκος Γκούντας, Msc IFRS & Finance είναι Λογιστικός - Φοροτεχνικός σύμβουλος και καθηγητής Λογιστικής στο Κέντρο Λογιστικών Εφαρμογών (ΚΕΛΕ).
