Πίστωση χρόνου, ρίχνοντας το «μπαλάκι» στους υπουργούς των Οικονομικών πήραν χθες οι ηγέτες της Ευρωζώνης, φτάνοντας έστω και την ύστατη ώρα σε έναν συμβιβασμό, προκειμένου να αποφευχθεί το πλήρες ναυάγιο στη Σύνοδο Κορυφής.
Ακόμα και έτσι όμως –και κρίνοντας από την αντίδραση των αγορών- φαίνεται ότι όσα αποφασίστηκαν χθες ήταν “too little” με μεγάλο φόβο να αποδειχθούν “too late”. Και αυτό γιατί, στις πρωτόγνωρες συνθήκες που ζούμε σήμερα, το περιθώριο των δύο εβδομάδων που έλαβε το Eurogroup μπορεί να αποδειχθεί μια αιωνιότητα. Αρκεί να αναλογιστούμε που βρισκόταν πριν δύο εβδομάδες η Ισπανία και η Ιταλία και πού βρίσκονται σήμερα. Εάν μάλιστα επιβεβαιωθούν τα απαισιόδοξα σενάρια, κανείς δεν θα μπορεί να γνωρίζει αν τα όποια μέτρα προταθούν σε δύο εβδομάδες από σήμερα θα ανταποκρίνονται στις τρέχουσες συνθήκες.
Χωρισμένη στα δύο η Ευρωζώνη
Αυτό που έγινε πάντως σαφές χθες το βράδυ, κατά την επεισοδιακή Σύνοδο Κορυφής είναι πως –για ακόμη μία φορά- η Ευρωζώνη εμφανίζεται διχασμένη σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία. Από τη μία οι χώρες του νότου, με πρώτες την Ιταλία και την Ισπανία που πλήττονται ιδιαίτερα από τον κορονοϊό και από την άλλη η Γερμανία και οι χώρες του σκληρού πυρήνα. Με τις πρώτες να πιέζουν για έκδοση κορονο-ομολόγων και τη Γερμανία να παραπέμπει την όποια οικονομική ενίσχυση στον ESM.
Όπως φάνηκε και από τη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής, με τις πρώτες συντάσσεται τόσο η επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ όσο και ο τέως κορυφαίος τραπεζίτης της Ευρωζώνης, Μάριο Ντράγκιο. Εκ του αποτελέσματος όμως, τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, «πέρασε» η γερμανική γραμμή, καθώς το κορονο-ομόλογο δεν βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μια προσέγγιση που προκάλεσε την εντονότατη αντίδραση της Ιταλίας, με τον Αντόνιο Κόντε να δηλώνει ξεκάθαρα πως «Μέσα σε 10 μέρες η Ένωση πρέπει να βρει τη λύση. Αν η Ευρώπη βοηθήσει όπως έκανε στο παρελθόν, τότε θα βασιστούμε στις δυνάμεις μας».
Η επόμενη μέρα
Πλέον, το ζητούμενο είναι τι θα γίνει στο κρίσιμο μεσοδιάστημα ούτως ώστε να γεφυρωθούν οι διαφορές και να μην φτάσουμε σε τετελεσμένα που θα θέσουν σε κίνδυνο ακόμη και το μέλλον της Ευρωζώνης. Ουσιαστικά, αυτό που θέλουν να αποφύγουν οι χώρες του νότου είναι η όποια ενίσχυση να συνοδεύεται από νέα «μνημόνια», καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν και πολιτικά ολέθριο για τις κυβερνήσεις, δίνοντας τροφή στους λαϊκιστές. Από την άλλη, η Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες του «σκληρού ευρώ» δεν θέλουν να παρεκκλίνουν από τα υπάρχοντα νομισματικά εργαλεία, ρίχνοντας το «μπαλάκι» στον ESM. Σύμφωνα πάντως με διεθνείς αναλυτές, οι διαπραγματεύσεις θεωρούνται εξαιρετικά κρίσιμες, καθώς Ιταλία και Ισπανία βρίσκονται «με την πλάτη στον τοίχο» λόγω της ραγδαίας εξάπλωσης του ιού. Και έτσι, κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει υπό ποιες συνθήκες αυτές θα επαναληφθούν, είτε σε επίπεδο Eurogroup είτε σε κάποια νέα Σύνοδο Κορυφής.
