Τα ταλέντα σήμερα διεκδικούν περισσότερα και αναζητούν εργασιακά περιβάλλοντα, που δεν ανταποκρίνονται μόνο στις δεξιότητές τους, αλλά και στις αξίες, τις φιλοδοξίες και τον τρόπο ζωής τους, καθιερώνοντας μια νέα βάση με πολύπλευρες προσδοκίες και κίνητρα.
Η εργασία έχει εξελιχθεί σε μια εξατομικευμένη εμπειρία, όπου η ευελιξία, η ανάπτυξη και η συμπερίληψη αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες επιλογής και παραμονής σε έναν εργοδότη.
Σύμφωνα με την έρευνα Workmonitor της Randstad, το 51% των εργαζομένων θα αποχωρούσε εάν δεν είχε καλές σχέσεις με τον προϊστάμενό του, ενώ το 31% έχει ήδη παραιτηθεί λόγω έλλειψης εμπιστοσύνης στη διοίκηση. Παράλληλα, η κουλτούρα συνεργασίας και το αίσθημα του «ανήκειν» αναδεικνύονται ως εξίσου σημαντικά με την αμοιβή, ενισχύοντας την ανάγκη για μια πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση.
H εργασιακή κουλτούρα και η ισότητα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παραμονή ή την αποχώρηση των εργαζομένων. Το 52% δηλώνει ότι έχει αποχωρήσει από προηγούμενη εργασία του λόγω τοξικού περιβάλλοντος - με τις γυναίκες (56%) και τους Millennials (62%) να επηρεάζονται περισσότερο. Tο 56% ότι θα άλλαζε εργοδότη, εάν ένιωθε πως δεν είναι μέλος μιας ομάδας, ενώ το 31% ότι προτιμά να είναι χωρίς εργασία παρά να εργάζεται σε ένα μη υποστηρικτικό περιβάλλον.
Οι εργοδότες, που αφουγκράζονται τις ανάγκες των εργαζομένων, χτίζουν ισχυρότερους δεσμούς εμπιστοσύνης με τους εργαζόμενούς τους, με το 57% των ταλέντων να δηλώνει ότι θα εμπιστευόταν περισσότερο έναν εργοδότη που προσφέρει εξατομικευμένα οφέλη και εργασιακή ευελιξία.
Παρά τις θετικές αλλαγές στη δημιουργία ενός πιο υποστηρικτικού περιβάλλοντος, παραμένουν σημαντικά κενά, κυρίως όσον αφορά την εμπιστοσύνη στη διοίκηση και τις ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης.
Το αίσθημα του «ανήκειν»
Το αίσθημα του «ανήκειν» στον χώρο εργασίας αναδεικνύεται ως κρίσιμος παράγοντας για την απόδοση, την παραγωγικότητα και την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Όπως καταγράφεται στην έρευνα, περισσότεροι από τους μισούς εργαζόμενους θεωρούν ότι η έλλειψη του αισθήματος του «ανήκειν» θα αποτελούσε κίνητρο για να αναζητήσουν νέα εργασία, ενώ το 80% θέλει να αισθάνεται ότι ανήκει στον χώρο εργασίας.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 88% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι αποδίδει καλύτερα όταν υπάρχει η αίσθηση της κοινότητας, το 86% ότι εργάζεται πιο αποτελεσματικά όταν γνωρίζει προσωπικά τους συναδέλφους του, ενώ το 27% θα ήταν πρόθυμο να εργαστεί με μικρότερη αμοιβή αν είχε καλούς φίλους στην εργασία. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να συμφωνήσουν με την άποψη αυτή (29%) σε σχέση με τους άνδρες (25%), ενώ η Gen Ζ και οι Millennials είναι πιο πιθανόν να θυσιάσουν κάποιες παροχές (37% και 30% αντίστοιχα) σε αντίθεση με τις μεγαλύτερες γενιές.
Ευκαιρίες μάθησης και ανάπτυξης
Επιπλέον μόλις το 35% των εργαζομένων εμπιστεύεται ότι οι εργοδότες του θα επενδύσουν ουσιαστικά στη συνεχή εκπαίδευση, ιδιαίτερα στην τεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη. Επιπλέον, το 34% πιστεύει ότι η ευθύνη για την εκπαίδευση και την αναβάθμιση των δεξιοτήτων του ανήκει αποκλειστικά στον εργοδότη του.
Παρά τις προκλήσεις, το 49% των εργαζομένων αναγνωρίζει ότι ο εργοδότης του έχει ήδη προσφέρει ευκαιρίες ανάπτυξης δεξιοτήτων, που διασφαλίζουν το επαγγελματικό του μέλλον, συμπεριλαμβανομένων δεξιοτήτων σχετικών με την τεχνητή νοημοσύνη.
Συμπερασματικά λοιπόν οι Έλληνες εργαζόμενοι δηλώνουν ότι:
- επιθυμούν ο χώρος εργασίας τους να τους φαίνεται σαν μια κοινότητα (80% έναντι 83% παγκοσμίως)
- αποδίδουν καλύτερα όταν υπάρχει το αίσθημα του «ανήκειν» στην εργασία τους (88% έναντι 85% παγκοσμίως)
- θα αποχωρούσαν από τον εργοδότη τους αν δεν ένιωθαν ότι ανήκουν στο σύνολο (56% έναντι 55% παγκοσμίως)
- έχουν αποχωρήσει από μία εργασία λόγω τοξικού περιβάλλοντος (52% έναντι 44% παγκοσμίως).
