Ο κοκκύτης είναι μια ισχυρά μολυσματική ασθένεια, καθώς από 100 ανεμβολίαστα επίνοσα άτομα που έρχονται σε επαφή με 1 άτομο με κοκκύτη, νοσούν τα 80. Το 95% των βρεφών κάτω των 6 μηνών, όταν νοσήσουν με κοκκύτη, πεθαίνουν, γεγονός που καθιστά κρίσιμης σημασίας τον εμβολιασμό κατά την κύηση που προστατεύει το βρέφος μέχρι τους 6 μήνες. Το τελευταίο 12μηνο, οι χώρες EU/EEA δήλωσαν δεκαπλάσια αύξηση κρουσμάτων συγκριτικά με το 2022 και το 2021. Η αύξηση αυτή αποδίδεται σε διάφορους παράγοντες μεταξύ των οποίων η αναμενόμενη επιδημική έξαρση, το ποσοστό των ανεμβολίαστων ατόμων, η εξασθενημένη ανοσία, και η μειωμένη συμβολή της φυσικής ενίσχυσης. Στον κοκκύτη απαιτούνται αναμνηστικοί εμβολιασμοί καθώς η ανοσία έναντι της νόσου εξασθενεί μετά από νόσηση και εμβολιασμό. Μιλώντας για την ιλαρά, η ομιλήτρια ανέφερε πως είναι μια εξίσου μολυσματική ασθένεια (ένα άτομο μπορεί να τη μεταδώσει σε 12-18 άτομα) και βρίσκεται σε έξαρση στη χώρα μας. Το εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας, ερυθράς (MMR) γίνεται σε 2 δόσεις σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες στην Ελλάδα. Ο Ε.Ο.Δ.Υ. οργανώνει δράσεις για την επιδημική έξαρση του κοκκύτη και της ιλαράς, είπε η Γεωργακοπούλου καταλήγοντας την ομιλία της με το μήνυμα πως δεν πρέπει να υπάρχει εφησυχασμός, αλλά εγρήγορση για την έγκαιρη ανοσοποίηση και κάλυψη των εμβολιαστικών κενών που δημιουργήθηκαν κατά την πανδημία, τόσο στον γενικό πληθυσμό, όσο και σε ειδικές πληθυσμιακές ομάδες.
Στο επίκεντρο ο εμβολιασμός
Ο εμβολιασμός αποτελεί ένα από τα σημαντικά εργαλεία δημόσιας υγείας και το θέμα συζητήθηκε σε δυο συνεδρίες. Η πρώτη, με θέμα Εμβολιασμός του γενικού πληθυσμού και ειδικών πληθυσμιακών ομάδων, ήταν αφιερωμένη στα θέματα του εμβολιασμού των εγκύων, την έξαρση νοσημάτων που προλαμβάνονται με εμβολιασμό, το θέμα του δικαιώματος και της υποχρέωσης εμβολιασμού και τέλος στα επιδημιολογικά και οικονομικά οφέλη από την εφαρμογή του παιδιατρικού Προγράμματος Εμβολιασμών στην Ελλάδα.
Ο εμβολιασμός φέρνει σε επαφή την ιατρική επιστήμη, τη δημόσια υγεία και την πρωτογενή πρόληψη με τη βιοηθική, το δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα προκαλώντας διάλογο, στοχασμό και εφαρμοσμένη πολιτική ανέφερε κυρία Τίνα Γκαράνη-Παπαδάτου, καθηγήτρια Βιοηθικής ΠΑ.Δ.Α. Μπορεί ο εμβολιασμός να είναι υποχρεωτικός και κάτω από ποιους όρους; Η υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού εγείρει διάφορα συνταγματικά ζητήματα που σχετίζονται με την προστασία της δημόσιας υγείας, τον αυτοκαθορισμό και την αυτονομία του ατόμου, την αξία του ανθρώπου, την αρχή της ισότητας. Ο Π.Ο.Υ. προτείνει πολιτικές για συγκεκριμένες μορφές υποχρεωτικότητας, ενώ δεν θεωρεί παρέμβαση στην ατομική ελευθερία την υποχρεωτική επιβολή εμβολιασμού και θέτει ηθικά ζητήματα για την προσεκτική ανάλυση και αξιολόγηση από κυβερνήσεις. Ταυτόχρονα οι εμβολιασμοί ως κύριο εργαλείο πρόληψης προσδιορίζουν την κοινωνική διάσταση της υγείας και αντιμετωπίζονται ως δικαίωμα, ως κατάκτηση της ανθρωπότητας και ως συλλογικό αγαθό προσβάσιμο σε όλους. Τέλος, το παράδοξο της αναγκαιότητας περιορισμού των δικαιωμάτων, το δικαίωμα του ατόμου δεν πρέπει να ασκούνται με τρόπο που αποδυναμώνει την έννοια της ευθύνης.
Η κυρία Ιωάννα Παυλοπούλου, καθηγήτρια Παιδιατρικής, Γ.Ν. Παίδων «Π. & Α. Κυριακού», εξήγησε ότι η σπουδαιότητα του εμβολιασμού της εγκύου αποσκοπεί αρχικά στην προστασία της υγείας του νεογνού και στη συνέχεια της εγκύου από λοιμώδες νόσημα. Περιλαμβάνει την παθητική μεταφορά μητρικών αντισωμάτων στο νεογνό και στο βρέφος, ώστε να επιτευχθεί μειωμένη νοσηρότητα, καθώς το 40% των θανάτων στη νεογνική ηλικία έως τα 5 έτη συμβαίνουν από νοσήματα που προλαμβάνονται με τον εμβολιασμό. Η ομιλήτρια αναφέρθηκε σε εξειδικευμένα εμβόλια που γίνονται στην έγκυο και τις λεπτομέρειες χορήγησής τους. Επισήμανε, τέλος, ότι ο εμβολιασμός στην κύηση έχει πολλές προκλήσεις που καθορίζουν το εμβολιαστικό σχήμα για την έγκυο με στόχο την επίτευξη του βέλτιστου αποτελέσματος.
Υπεύθυνη ενημέρωση
Για την Υπεύθυνη ενημέρωση του πληθυσμού για την προστασία της δημόσιας υγείας ασχολήθηκε η δεύτερη σχετική με εμβόλια συνεδρία, με τη συμμετοχή των ομιλητριών Άννας-Μαρίας Λεούτση, Παρασκευής Κατσαούνου, και του Γιώργου Σακκά, υπό τον συντονισμό της κ. Δώρας Σταύρου. Η ενημέρωση του πληθυσμού για τη δημόσια υγεία θα πρέπει να ξεκινά από την παιδική ηλικία στο σπίτι και στο σχολείο, ενώ η πολιτεία θα πρέπει να εφαρμόζει μια ολιστική προσέγγιση, προάγοντας την κριτική σκέψη και την εγγραμματοσύνη. Η αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης θα πρέπει να ενσωματώνεται σε κάθε σχέδιο επικοινωνίας που σχετίζεται με τη δημόσια υγεία, προκειμένου να προφυλάσσεται, όχι μόνο η υγεία, αλλά και η κοινωνική συνοχή και σταθερότητα. Στη διάρκεια της πανδημίας πήραμε πολλά σημαντικά μαθήματα και αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο η σημασία της ορθής και υπεύθυνης ενημέρωσης. Τέλος, έχει καταδειχθεί ότι ο εμβολιασμός αποτελεί το φθηνότερο μέσο διαφύλαξης της δημόσιας υγείας.
