Την τελευταία εβδομάδα η ΕΚΤ αγόρασε 20,37 δισ. ευρώ σε κρατικά ομόλογα μέσω του PEPP, ενα περίπου δις περισσότερα από την προηγούμενη, ανεβάζοντας το ποσό που έχει μέχρι σήμερα ξοδέψει στο 1,395 δισ. ευρώ, στο σύνολο του διαθέσιμου 1,850 τρισ. ευρώ του προγράμματος.
Από την επόμενη εβδομάδα όμως, σύμφωνα με τις τελευταίες αποφάσεις της ΕΚΤ, οι αγορές κρατικών ομολόγων μέσω του PEPP θα αρχίσουν να μειώνονται στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού tapering, αυτού που η κα Λαγκάρντ για να μη τρομάζει τις αγορές το έχει βαφτίσει «επαναρύθμιση» παρέμβασης.
Μέχρι το τέλος του έτους, τα μέχρι σήμερα 20 δισ. ευρώ ανά εβδομάδα, σύμφωνα με πληροφορίες - που δεν έχουν διασταυρωθεί – θα μειωθούν τουλάχιστον κατα 30% με 40% αν οι τρέχουσες συνθήκες δεν υποστούν στο μεταξύ κανένα αναπάντεχο σόκ.
Η διολίσθηση αυτή του ποσοστού αγορών της ΕΚΤ μέσω του PEPP αναμφίβολα θα επηρεάσει τις αποδόσεις και τα spreads των κρατικών τίτλων του ευρωπαϊκού νότου, ιδιαίτερα της Ιταλίας και της Ισπανίας.
Για τα ελληνικά ομόλογα στο τρίμηνο αυτό οι αγορές θα δείξουν τι πραγματικά πιστεύουν οτι θα συμβεί στην Ελλάδα καθώς η κα Λαγκάρντ πρόσφατα επιβεβαίωσε οτι τον Δεκέμβριο ή τον Ιανουάριο θα καταλήξει στο τι θα κάνει με τα ελληνικά ομόλογα μετά την λήξη του PEPP στου οποίου τις αγορές είναι κατ' εξαίρεση επιλέξιμα.
Το γεγονός οτι η ΕΚΤ αποφάσισε να μετακινήσει για τον Δεκέμβριο τις αποφάσεις για το PEPP και το πότε και πως της επίσημης εκκίνησης της διαδικασίας αναστροφής της νομισματικής πολιτικής, έχει «πείσει» τους αναλυτές που είναι εξοικοιμένοι με τις ισορροπίες που διατρέχουν τις αποφάσεις του Συμβουλίου της ΕΚΤ, οτι «η επέκταση της ισχύος του PEPP μέχρι και τον Ιούνιο θα πρέπει να αντιμετωπίζεται σαν πολύ πιθανή επιλογή για το Συμβούλιο της ΕΚΤ...».
Για την Ελλάδα και τον ΟΔΔΗΧ, αυτό το τρίμηνο είναι ενα παράθυρο ευκαιρίας για επιπλέον εκδόσεις χρέους με τις οποίες αφ' ενός μπορεί να χρηματοδοτήσει κινήσεις αναδιάρθρωσης του υφιστάμενου χρέους (π.χ. Προπληρωμές δόσεων του διακρατικού δανείου των 52 δισ. ευρώ – GLF) και αφ' εταίρου να δοκιμάσει τις προθέσεις της αγοράς απέναντι στην μεταβατική φάση που αναγκαστικά θα περάσει το ελληνικό χρέος μέχρι την επανάκτηση της investment grade διαβάθμισης.
Ηδη τα διαθέσιμα στο «μαξιλάρι» κινούνται στα επίπεδα των 40 δισ. ευρώ. Και από αυτά τα ήδη «διαθέσιμα» για κινήσεις αναδιάρθρωσης του χρέους ξεπερνούν τα 10 – 13 δισ. ευρώ.
Η κατάθεση ενός αιτήματος προεξόφλησης π.χ. των δόσεων των επόμενων δύο ετών
στα ευρωπαϊκά κοινοβούλια από την πλευρά του ΥΠΟΙΚ και με την συμφωνη γνώμη του ESM στις πλάτες, έχει την δυναμική να λειτουργήσει σαν καταλύτης στην συμπεριφορά των αγορών απέναντι στα ελληνικά ομόλογα στην μεταβατική φάση.
Γεγονός που επίσης μπορεί να επηρεάσει τις συζητήσεις στο ΔΣ της ΕΚΤ του Δεκεμβρίου ή του Ιανουαρίου οσο αφορά την διατήρηση της κατ' εξαίρεση επιλεξιμότητας των ελληνικών Ομολόγων στις αγορές της ΕΚΤ είτε επεκταθεί μέχρι τον Ιούνιο η λειτουργία του PEPP, η είτε η ΕΚΤ επιλέξει μία άλλη εκδοχή ελαστικής παρέμβασης.
Αλλωστε όπως φάνηκε στην χθεσινή εναρκτήρια τοποθέτηση της κας Λαγκάρντ στο ετήσιο φόρουμ της ΕΚΤ η προσοχή των κεντρικών τραπεζιτών της Ευρωζώνης είναι στραμένη στο θέμα της συνάρτησης της ανάκαμψης εν μέσω της πανδημίας με τις πληθωριστικές πιέσεις Όπως είπε «η πανδημία εισήγαγε νέες τάσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη δυναμική του πληθωρισμού τα επόμενα χρόνια. Οι τάσεις αυτές θα μπορούσαν να προκαλέσουν τόσο ανοδικές όσο και καθοδικές πιέσεις στις τιμές. Ως εκ τούτου, η νομισματική πολιτική πρέπει να παραμείνει εστιασμένη στην έξοδο της οικονομίας από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της πανδημίας και στην επίτευξη του πληθωρισμού με βιώσιμο τρόπο προς τον στόχο του 2%...».
Αύριο ο... χρησμός αυτός όσο αφορά την τύχη του PEPP αναμένεται να διευκρινισθεί περισσότερο στην διάρκεια της ανοικτής συζήτησης που θα γίνει στο στρογγυλό τραπέζι μεταξύ του κ. Πάουελ (Fed), του κ. Κουρόντα (BoJ), του κ. Μπέιλι (BoE) και της κας Λαγκάρντ. Το αξιοσημείωτο όμως είναι οτι η κα Λαγκάρντ παρ' ότι επέμεινε στην εκτίμησή της οτι οι πληθωριστικές πιέσεις παραμένουν ενα παροδικό φαινόμενο εν τούτοις οι υφιστάμενες τάσεις στην οικονομία «θα μπορούσαν να προκαλέσουν τόσο ανοδικές όσο και καθοδικές πιέσεις στις τιμές...».
Και αυτή την παραδοχή είναι η πρώτη φορά που την θέτει σε ενα τέτοιο πλαίσιο...
Με αυτά τα δεδομένα το στοίχημα των αγορών για τα ελληνικά ομόλογα μέσα στο επόμενο τρίμηνο είναι ιδιαίτερα σημαντικό όχι μόνο για το “κόστος” του ελληνικού δημόσιου χρέους όσο για την διαδικασία απομείωσης των Npls στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα μέσω του Ηρακλή Ι και ΙΙ.
Οι αγορές δεν υποτιμούν το γεγονός οτι η απομείωση των NPLs στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα στηρίζεται κατα κύριο λόγο στην κρατική παρέμβαση που παρέχει τις σχετικές εγγυήσεις, προκειμένου να προχωρήσει η τριγωνική τιτλοποίηση τους μέσω των αγορών.
Και σ΄αυτή την διαδικασία η στάση των αγορών απέναντι στα ελληνικά ομόλογα καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και την εξέλιξη του εγχειρήματος με τον Ηρακλή Ι και ΙΙ... Η οποία με την σειρά της επηρεάζει την αξιολόγηση του ελληνικού χρέους. Μοιάζει με ενα “φαύλο κύκλο” του οποίου όμως η θετική, ή αρνητική έκβαση, «χτυπάει» τόσο στο χρέος όσο και στις τράπεζες. Εξ ού και η απαίτηση για εξαιρετικά λεπτούς και ευαίσθους χειρισμούς από πλευράς διαχείρισης του χρέους μέσα στο επόμενο τρίμηνο.
