Ροή
Μια εικόνα από την κατάσταση που επικρατεί στους δρόμους στο Καράτσι - τη μεγαλύτερη πόλη στο Πακιστάν και την τρίτη μεγαλύτερη στον κόσμο - αρκεί για να καταλάβει κανείς τι συμβαίνει όταν μια μεγαλούπολη γίνεται έρμαιο πολιτικών αντιπαραθέσεων.
Ο δρόμος Muhammad Ali Jinnah είχε πάντα αρκετή κίνηση, αλλά πρόσφατα ο κύριος δρόμος που συνδέει το κεντρικό Καράτσι με το μεγάλο λιμάνι του βρίσκεται σε κατάσταση ... μόνιμου αποκλεισμού.
Ένας υπερυψωμένος δρόμος «τρώει» δύο από τις τρεις λωρίδες του δρόμου, αλλά είναι άδειος καθώς το έργο το οποίο στόχευε στη δημιουργία λωρίδων εξπρές για δημόσια λεωφορεία, παραμένει «παγωμένο» εδώ και τρία χρόνια. Πρόκειται για μια από τις πολλές πανύψηλες δομές που είναι διάσπαρτες σε ολόκληρη την πόλη του Πακιστάν και εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο εκσυγχρονισμού των μεταφορών στο Καράτσι, μία πόλη η οποία είναι μια από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες του κόσμου και η τρίτη μεγαλύτερη από άποψη πληθυσμού.
Το Καράτσι θεωρείται ότι έχει το χειρότερο σύστημα δημόσιων μεταφορών παγκοσμίως, σύμφωνα με μελέτη της Mister Auto το 2010, η οποία εξέτασε 100 μεγάλες πόλεις. Εξυπηρετεί περίπου το 42% των μεταφορών στο Καράτσι, βασίζεται σε παμπάλαια λεωφορεία τα οποία, συχνά, χρησιμοποιούν την οροφή ως δεύτερο επίπεδο για τους επιβάτες. Οι δρόμοι είναι γεμάτοι λακκούβες, η σήμανση δεν είναι πάντα αυτοματοποιημένη και αποτελεί συνηθισμένη εικόνα το να προσπερνούν τα κόκκινα φανάρια οι οδηγοί. Ωστόσο, η πρώην πρωτεύουσα φιλοξενεί τα κύρια λιμάνια του Πακιστάν και τα περιφερειακά κεντρικά γραφεία για εταιρείες όπως η Standard Chartered Plc και η Unilever Plc, συνεισφέροντας το ήμισυ των φορολογικών εσόδων του κράτους.
Αυτά τα χρήματα, ωστόσο, διανέμονται σε άλλα μέρη της χώρας. Ο απερχόμενος δήμαρχος της πόλης, Waseem Akhtar, δήλωσε πέρυσι ότι είχε μόνο το 12% του διοικητικού ελέγχου της πόλης και έλλειψη πόρων. Ο στρατός ελέγχει τις πλουσιότερες περιοχές του Καράτσι, ενώ οι υπόλοιποι πόροι κατανέμονται μεταξύ των επαρχιακών και ομοσπονδιακών κυβερνήσεων.
«Το Καράτσι, παρά τη σημασία του, είναι ένα πολιτικό έρμαιο», δήλωσε ο Arsalan Ali Faheem, σύμβουλος της DAI, μιας εταιρείας που εδρεύει στο Bethesda, Maryland και συμβουλεύει για αναπτυξιακά έργα. «Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν έχει πλήρη ελευθερία κινήσεων και ελέγχει λιγότερο από το ένα τέταρτο της πόλης. Αυτό σημαίνει ότι τα προβλήματα του Καράτσι ανήκουν ταυτόχρονα σε όλους και σε κανέναν », συμπληρώνει.
Το Καράτσι ήταν κάποτε καλά συνδεδεμένο με έναν κυκλικό σιδηρόδρομο, αλλά η διαφθορά και η κακοδιαχείριση στον τομέα των μεταφορών έδωσαν τέλος σε όλα αυτά ήδη από τη δεκαετία του 1990, σύμφωνα με τον Adam Weinstein, ερευνητή στο Quincy Institute for Responsible Statecraft που εδρεύει στην Ουάσινγκτον. Πολλές από τις σιδηροδρομικές γραμμές έχουν γίνει παράνομες παραγκουπόλεις με ανθρώπους που μετακινούνται από μικρότερες πόλεις για να κερδίσουν περισσότερα.
«Το Καράτσι δεν έχει βρει ακόμη έναν ανθρώπινο τρόπο για να αντιμετωπίσει την καταπάτηση της γης που εμποδίζει την ανάπτυξη και μετεγκαθιστά τους ανθρώπους χωρίς να υποστεί τεράστιο πολιτικό πλήγμα», δήλωσε ο Weinstein.
Οι καθυστερήσεις δεν είναι κάτι το πρωτότυπο. Η κυκλική αναβίωση των σιδηροδρόμων συζητιόταν για τουλάχιστον 15 χρόνια, ενώ ένα έργο ύδρευσης [παραμένει επί 18 χρόνια σε φάση κατασκευής.
