Οι παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας κατά τους θερινούς μήνες των τελευταίων δύο ετών έχουν πυροδοτήσει αυξήσεις στους λογαριασμούς νερού σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Με το επιχείρημα ότι απαιτούνται επενδύσεις για τον εκσυγχρονισμό των δικτύων ύδρευσης και τη μείωση των διαρροών αλλά και με στόχο να εκπαιδεύσουν τους πολίτες να χρησιμοποιούν το νερό με σύνεση, τοπικές αρχές και κυβερνήσεις προχώρησαν σε αυξήσεις στους λογαριασμούς νερού, μια τάση η οποία εκτιμάται ότι θα βαίνει αυξανόμενη όσο οδεύουμε προς το 2030.
Ήδη από φέτος την άνοιξη, μεγάλες εταιρείες ύδρευσης στη Γαλλία όπως η Suez και Veolia άρχισαν να προετοιμάζουν τους καταναλωτές για αυξήσεις. Και αυτό, παρ’ όλο που οι Γάλλοι έχουν μειώσει τη χρήση νερού από 3% έως 10%, κάτι που αποτελεί καλό νέο για το περιβάλλον αλλά όχι για τις εταιρείες ύδρευσης, οι οποίες αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα κόστη για υποδομές και επενδύσεις. Όπως έχει προειδοποιήσει η αγορά, οι επενδύσεις στα δίκτυα ύδρευσης και τις λοιπές υποδομές θα μπορούσαν να εκτοξεύσουν το κόστος από 30% έως 50% τα επόμενα πέντε έως 10 χρόνια. «Οι αυξήσεις των τιμών είναι αναπόφευκτες», είχε δηλώσει πριν από λίγο καιρό ο Ερβέ Πολ, αντιπρόεδρος της εθνικής ομοσπονδίας FNCCR.
Ομοίως, στην Πορτογαλία, η τιμή του νερού αναμένεται να αυξηθεί κατά 25,7% έως το 2030 για να διατηρηθεί η αστική κατανάλωση στα επίπεδα του 2022. Μάλιστα, η χώρα αντιμετωπίζει και μία ακόμη πρόκληση, εκείνη της εξομάλυνσης των τιμολογίων καθώς οι διαφορές τιμών στις υπηρεσίες νερού, αποχέτευσης και απορριμμάτων μεταξύ των 308 δήμων της Πορτογαλίας, στην περίπτωση μιας οικογένειας 10 ατόμων, ανέρχονται σε 1.500 ευρώ ετησίως για την ίδια κατανάλωση.
Στη Μεγάλη Βρετανία, οι λογαριασμοί νερού θα αυξηθούν και μάλιστα περισσότερο από ό,τι αρχικά αναμενόταν τα επόμενα πέντε χρόνια για να χρηματοδοτηθούν υψηλότερα κόστη και περισσότερες επενδύσεις. Η ρυθμιστική αρχή, Ofwat, εξετάζει αυτή τη στιγμή το ποσό της επιτρεπόμενης αύξησης στους λογαριασμούς των καταναλωτών. Τον Ιούλιο είχε συμφωνήσει προσωρινά να επιτρέψει την αύξηση των λογαριασμών κατά 19 λίρες ετησίως κατά μέσο όρο μεταξύ 2025 και 2030, δηλαδή μια αύξηση 21% κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Η Ισπανία βρίσκεται στη μέση μιας περιόδου μακροχρόνιας ξηρασίας, η οποία σε ορισμένες περιοχές έχει διαρκέσει συνολικά τρία χρόνια ήδη. Επηρεάζει ιδιαίτερα ορισμένους δήμους στην Καταλονία και την Ανδαλουσία, ορισμένοι από τους οποίους βλέπουν τις δεξαμενές να πέφτουν στα χαμηλότερα επίπεδα από τότε που άρχισαν τα αρχεία.
Για να καταπολεμηθεί αυτό και για να αναγκάσουν τους πολίτες να καταναλώνουν λιγότερο, ορισμένοι δήμοι προχωρούν σε αυξήσεις στα τιμολόγια κατά 11%-16% ενώ κάποιοι δήμοι θα αυξήσουν τις τιμές παροχής νερού για άλλους λόγους όπως το δημόσιο χρέος.
Νερό: Δυσοίωνες προβλέψεις για την κάλυψη της ζήτησης
Μέχρι στιγμής 2,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, μία τάση η οποία αναμένεται να κορυφωθεί και να επεκταθεί και σε μέρη στα οποία σήμερα θεωρείται δεδομένη η αφθονία και η διαθεσιμότητα του νερού.
Μια νέα έκθεση – καμπανάκι της Παγκόσμιας Επιτροπής για την Οικονομία του Νερού επισημαίνει ότι η ζήτηση θα μπορούσε να ξεπεράσει την προσφορά κατά 40% μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Αυτό οφείλεται στην διαταραχή του κύκλου του νερού, της ζωτικής διαδικασίας της Γης που μετακινεί το γλυκό νερό και την υγρασία σε όλο τον πλανήτη. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, το σύστημα καταρρέει λόγω της κλιματικής αλλαγής και της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Η έκθεση αναφέρει ότι οι κυβερνήσεις επί του παρόντος υποεκτιμούν τις ποσότητες νερού που χρειάζεται ένας άνθρωπος για να ζήσει μια «αξιοπρεπή ζωή». Σύμφωνα με την έκθεση, ενώ για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες υγείας και υγιεινής απαιτούνται 50 έως 100 λίτρα, ο αριθμός αυτός φτάνει τα 4.000 λίτρα εάν εξεταστούν παράμετροι που δεν αφορούν μόνο στην απλή επιβίωση.
Κάθε ένας βαθμός Κελσίου αυξάνει την υγρασία στην ατμόσφαιρα, η οποία ενεργοποιεί τον υδρολογικό κύκλο ενώ οι τυφώνες και άλλες τροπικές καταιγίδες εκδηλώνονται όλο και πιο συχνά. Η καταστροφή των δασών ανακόπτει επίσης το κομμάτι του κύκλου του νερού που βασίζεται στη βλάστηση για την αποθήκευση νερού και την απελευθέρωση υγρασίας μέσω της διαπνοής. Επίσης, ανασταλτικά στην εξοικονόμηση υδάτινων πόρων λειτουργεί και το γεγονός ότι το 80% των λυμάτων σε όλο τον κόσμο δεν ανακυκλώνεται.
Οι περιοχές που θα επηρεαστούν περισσότερο από την έλλειψη νερού, σύμφωνα με αυτήν την έκθεση, θα είναι η βορειοδυτική Ινδία, η βορειοανατολική Κίνα και η νότια και ανατολική Ευρώπη. «Η κινεζική οικονομία εξαρτάται από τη βιώσιμη διαχείριση των δασών στην Ουκρανία, το Καζακστάν και την περιοχή της Βαλτικής», δήλωσε στον Guardian ο Johan Rockström, διευθυντής του Ινστιτούτου Πότσνταμ για την Έρευνα Κλιματικών Επιπτώσεων. Το ίδιο ισχύει και για τη Βραζιλία που παρέχει γλυκό νερό στην Αργεντινή. Αυτή η διασύνδεση δείχνει απλώς ότι πρέπει να τοποθετήσουμε το γλυκό νερό στην παγκόσμια οικονομία ως παγκόσμιο κοινό αγαθό».
Η έκθεση υπογραμμίζει ότι για την αποκατάσταση του δυσλειτουργικού κύκλου του νερού στον κόσμο απαιτείται παγκόσμια συνεργασία και προτείνει να «ανακατανεμηθούν τα 600 δισεκατομμύρια δολάρια για τις ετήσιες γεωργικές επιδοτήσεις».
