Ροή
Η αποβιομηχανοποίηση δεν αποτελεί απειλή μόνο για τις ευρωπαϊκές οικονομίες αλλά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου με έναν διόλου διακριτικό τρόπο επιδιώκεται η επιβολή περιορισμών, δασμών και υιοθετείται μια νέα μορφή κρατικού παρεμβατισμού όχι τόσο για κοινωνικούς λόγους όσο για πολιτικά συμφέροντα.
Το μοντέλο μιας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, όπου η επιχείρηση εκμεταλλεύεται το ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς σε μια χώρα για να τοποθετήσει την έδρα της, τα φθηνά εργατικά χέρια και τις φθηνές πρώτες ύλες σε μια (τρίτη συνήθως) χώρα για να μειώσει το κόστος παραγωγής τίθεται πλέον υπό αμφισβήτηση. Μια νέα αμφισβήτηση, η οποία έρχεται να αντικαταστήσει μια παλιά. Τι αντιπροσωπεύει αυτό το “made in” στις ταμπέλες των προϊόντων. Αυτή την ασάφεια, οι νέες οικονομικές πολιτικές έστω και ακούσια μπορεί να την διαλευκάνουν. Και έτσι, υπάρχουν κάποιες πιθανότητες το «made in Italy» να είναι ένα πραγματικό ιταλικό προϊόν, το ίδιο και το «made in Usa».
Donald Trump: Να φέρουμε πίσω τις θέσεις εργασίας στη βιομηχανία
Ο μεγιστάνας και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump έχει συμπεριλάβει στην προεκλογική του καμπάνια ένα ακόμη σλόγκαν: «Να φέρουμε πίσω στις ΗΠΑ τις βιομηχανικές θέσεις εργασίας». Η πολιτική που προτείνει είναι η φορολογία των εισαγωγών αλλά και των επιχειρήσεων που επιλέγουν «τη φυγή στο εξωτερικό». Όπως αναφέρει πρέπει να «ανακτήσουμε τις θέσεις εργασίας που μας έκλεψε η Κίνα».
Όποιος και αν είναι ο μελλοντικός πρόεδρος των ΗΠΑ , μια πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης είναι «βούτυρο στο ψωμί» όσων υπεραμύνονται του κρατικού παρεμβατισμού για τέτοια ζητήματα. Όπως κατέδειξε η έρευνα, το μοναδιαίο κόστος εργασίας στις ΗΠΑ είναι περίπου ίσο με αυτό στην Κίνα και όπως αναφέρουν οι συγγραφείς «παρά το γεγονός ότι o αμερικανικός μεταποιητικός τομέας χαρακτηρίζεται από συγκρουόμενα συμφέροντα και αντιφατικά στοιχεία, τα οποία δημιουργούν διάφορες δυσμένειες (όπως είναι π.χ οι τιμές του πετρελαίου, η ισοτιμία του δολαρίου), εξακολουθούν να παραμένει ο πιο ισχυρός στον κόσμο.
Αυτή η «διόρθωση» που επιχειρείται σε παγκόσμιο επίπεδο και «βλέπει» βελτίωση της παραγωγικότητας στις αναπτυγμένες χώρες σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες, οδηγεί σε αυτό που οι οικονομολόγοι ονομάζουν «διάσπαση της αλυσίδας αξιών» και βρίσκεται στον αντίποδα της παγκόσμιας τάσης κατακερματισμού της αγοράς εργασίας. Το φαινόμενο αυτό θα μειώσει την αναζήτηση ξένης «πατρίδας» για τις επιχειρήσεις, οι οποίες θα αποθαρρυνθούν να φύγουν στο εξωτερικό εξαιτίας ενός ακόμη παράγοντα: του κόστους των μεταφορικών, το οποίο βαίνει αυξανόμενο.
Με πληροφορίες από τη Le Monde
