Ραγδαίες φαίνεται να είναι οι εξελίξεις στον κατασκευαστικό κλάδο τόσο σε επίπεδο μετοχικών/διοικητικών διεργασιών όσο και σε σχέση με το «χτίσιμο» συμμαχιών, είτε στρατηγικών είτε ανά περίσταση.
Μετά τις αλλαγές στον όμιλο Ελλάκτωρ τον περασμένο Ιανουάριο με την επικράτηση των Ολλανδών της Reggeborgh, φαίνεται ότι βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για την είσοδο της κ. Μαριάννας Λάτση στο μετοχικό κεφάλαιο του ομίλου ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, μέσω της αγοράς ποσοστού από τους Ολλανδούς (με μερίδιο 30,2%), οι οποίοι εμφανίζονται να είναι σε διαδικασία μείωσης της μετοχικής θέσης τους στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (χτες υπήρχαν πληροφορίες για μερική, αυξημένη ή και ισχυρή μείωση). Παράλληλα, ο κ. Γ. Περιστέρης, επικεφαλής της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, πάντα κατά τις ίδιες πληροφορίες που κυκλοφόρησαν έντονα χτες, φέρεται να ενισχύει το ποσοστό του (από περίπου 16%) αγοράζοντας και αυτός μερίδιο των Ολλανδών. Βέβαια, εκκρεμεί η επιβεβαίωση των πληροφοριών αυτών και οι επίσημες ανακοινώσεις για να αποκαλυφτούν οι νέες μετοχικές θέσεις και ισορροπίες. Ωστόσο, φαίνεται ότι ο κλάδος είναι σε φάση αναδιάταξης.
Το «φόντο» πίσω από όσα εκτυλίσσονται το τελευταίο χρονικό διάστημα στον κλάδο, που μάλιστα έχουν χαρακτήρα δυναμικό καθώς το «σενάριο ξαναγράφεται μέρα με τη μέρα», σχετίζονται με την διεκδίκηση διαγωνισμών δεκάδων δις ευρώ μέσα στα επόμενα χρόνια. Αλλά οι επιδιώξεις των ισχυρών κατασκευαστικών, και όχι μόνο, ομίλων δεν περιορίζονται μόνο στο πακέτο έργων 13 δις ευρώ που συχνά αναφέρει ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Κ. Καραμανλής.
Η «πίτα» είναι πολύ μεγαλύτερη, καθώς σε αυτήν εντάσσονται τα projects του Ταμείου Ανάκαμψης, οι μπίζνες στην Ενέργεια, τα έργα ΣΔΙΤ, η διαχείριση απορριμμάτων, οι ψηφιακοί διαγωνισμοί, οι ιδιωτικοποιήσεις του ΤΑΙΠΕΔ, προγράμματα όπως το ΠΔΕ και το ΕΣΠΑ και πλήθος ακόμα έργων. Κατά συνέπεια, μέσα στα επόμενα έτη ο «λογαριασμός» γράφει πολλά δισεκατομμύρια ευρώ σε διαγωνισμούς και δεν μπορεί να… διακυβεύεται η συμμετοχή σε αυτούς, μέσω πολλαπλών μετοχικών ποσοστών που μπορούν να επιφέρουν νομικές κινήσεις από τον ανταγωνισμό. Να προστεθεί ότι προσεχώς «βγαίνουν» ή προχωρούν μπίζνες δισεκατομμυρίων ευρώ και σε ιδιωτικούς διαγωνισμούς ή αναπτύξεις, όπου βέβαια μπορεί να μην υπάρχουν οι περιορισμοί των δημοσίων, πλην όμως, ουδείς επιθυμεί δικαστικές εμπλοκές και καθυστερήσεις.
Κατά συνέπεια, τα… deals, οι συμμαχίες και η κινητικότητα στον χώρο των κατασκευαστικών ομίλων, κατά κύριο λόγο σε Ελλάκτωρ, ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ΑΒΑΞ, Μυτιληναίος, Intrakat, εν όψει των μεγάλων διαγωνισμών, έμοιαζαν ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία (ειδικά εφόσον επιβεβαιωθούν τα χτεσινά σενάρια).
Ιδίως από τη στιγμή που η «διπλή» συμμετοχή των Ολλανδών σε Ελλάκτωρ και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ άφηνε ανοιχτό το ενδεχόμενο άλλα σχήματα να εγείρουν νομικά θέματα και ζητήματα ανταγωνισμού για συμμετοχή των δύο γκρουπ στον ίδιο διαγωνισμό.
Προφανώς, ενδεχόμενη πώληση μεριδίου των Ολλανδών, όπως αυτή που κυοφορείται προς το family office της κ. Λάτση, πέρα από μια επενδυτική κίνηση που θα απέφερε υπεραξίες στη Reggeborgh και σε έναν βαθμό έκλεινε τον κύκλο της, θα αποτελούσε και μια κίνηση απεμπλοκής από πιθανά ζητήματα ανταγωνισμού, δείχνοντας ότι πρόκειται για μια καθαρά επενδυτική θέση.
Προφανώς, όλα αυτά «ζυγίστηκαν στο μυαλό» των Ολλανδών οι οποίοι μιλούσαν για παθητική-επενδυτική συμμετοχή στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, όταν στην Ελλάκτωρ απέκτησαν ισχυρότερο ρόλο σε διοικητικό επίπεδο μέσω της επικράτησής τους στην Γ.Σ. και την τοποθέτηση δικών τους ανθρώπων (με την έννοια ότι προτάθηκαν από αυτούς) στα Δ.Σ. ομίλου και θυγατρικών.
Αποχώρηση, μερική ή ολική, των Ολλανδών βγάζει από πιθανό θεωρητικά αδιέξοδο τόσο την Ελλάκτωρ, όσο όμως και τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, όπου ο Γ. Περιστέρης δεν έχει να ανησυχεί για εμπλοκές, έχοντας και έναν νέο ισχυρό μετοχικό πόλο στην εισηγμένες (και) ως ένδειξη εμπιστοσύνης προς της προοπτικές της. Εξάλλου, ο κ. Περιστέρης «κρατούσε γερά το τιμόνι στα χέρια του» από πριν. Σε κάθε περίπτωση βέβαια, ο όμιλος ασφαλώς και θα ακτινογραφήσει τα νέα δεδομένα.
Ωστόσο, το ίδιο διάστημα αφενός κυοφορούνται διεργασίες και συμμαχίες στα κατασκευαστικά γκρουπ, αφετέρου υπάρχουν σημαντικές εκκρεμότητες και μέσα στους «κόλπους» της ίδιας της Ελλάκτωρ.
Στο ευρύτερο πεδίο, δεν αποτελεί πλέον «μυστικό» ότι οι όμιλοι ΑΒΑΞ και Μυτιληναίου έχουν έρθει πιο κοντά. Μπορεί να μη μιλάμε για κάποια συγκεκριμένη στρατηγική συμμαχία για την ώρα, πλην όμως, τα δύο γκρουπ «κούμπωσαν» στην ίδια κοινοπραξία για την διεκδίκηση της Εγνατίας Οδού (παραχώρηση οδικού άξονα), ακούγεται να είναι σε προκαταρκτικές επαφές για να δοθεί υπεργολαβία στο Μετρό της Αθήνας, αν και είναι αλήθεια ότι σε άλλους διαγωνισμούς έχουν βρεθεί «απέναντι» (π.χ. σιδηροδρομικά κ.α.).
Παράλληλα, ο όμιλος Μυτιληναίου φέρεται να βρίσκεται σε «ανοιχτή γραμμή» επικοινωνίας και με το γκρουπ του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για το μέλλον. Αλλωστε, υπάρχει μπροστά ευρύ πεδίο δράσης και συνεργασιών γενικότερα. Με το ίδιο γκρουπ βέβαια, δηλαδή του κ. Σαββίδη, ακούγεται ότι είναι σε επικοινωνία και η Intrakat, που «χτίζει» σχέσεις με Θεσσαλονίκη μεριά, ενώ παράλληλα προφανώς και επιθυμεί να αξιοποιήσει το ειδικό βάρος «ονομάτων» όπως η πλευρά Κόκκαλη ή ο Δ. Κούτρας (παλιότερα εκ των ισχυρών ανθρώπων της ΑΚΤΩΡ) τόσο για τα έργα υποδομών όσο και για άλλους τομείς (π.χ. απορρίμματα, τουρισμό, ψηφιακά κ.α.), με τον κ. Σουρέτη να έχει ενεργό ρόλο σε όλα αυτά.
Ωστόσο, οι επόμενες κινήσεις των Ολλανδών της Reggeborgh στην Ελλάκτωρ αποκτούν μεγαλύτερη σημασία για την ίδια την εισηγμένη αλλά και για τον κλάδο. Τα όσα έχουν προηγηθεί φαίνεται να συνδέονται με την προσπάθεια των Ολλανδών να δείξουν την αποφασιστικότητά τους να επενδύσουν στην Ελλάκτωρ, στην οποία επισήμως ελέγχουν 14,1%. Πλην όμως, εκκρεμούν μια σειρά από ζητήματα στο εσωτερικό όπου έχει φουντώσει η προσπάθεια των εφοπλιστών Γ. Καϋμενάκη και Δ. Μπάκου να δημιουργήσουν παρενέργειές και να προκαλέσουν προσκόμματα στην ομαλή ροή των διεργασιών μέσα στο γκρουπ. Με τελευταία τους κίνηση να ζητήσουν νέα γ.σ. και διαχειριστικό έλεγχο αλλά και την… αλλαγή της διοίκησης που πρόσφατα τοποθετήθηκε με στήριξη της Reggeborgh. Και εύλογο είναι να εγείρονται ερωτηματικά για το τι τελικά επιδιώκουν.
Επιθυμούν απλά να διαδραματίσουν πιο ενεργό ρόλο στην εισηγμένη, ως μέτοχοι σημαντικού ποσοστού (αν συνυπολογίσουμε και τις δικές τους option με την πλευρά Καλλιτσάντση ελέγχουν συνολικά πάνω από 26%); Θέλουν να φέρουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων τους Ολλανδούς για να αγοράσουν οι τελευταίου τα μερίδια των εφοπλιστών σε καλύτερες τιμές; Μήπως επιθυμούν κάποιο από τα «ασημικά» του γκρουπ, όπως τις ΑΠΕ, που μόνο «φτηνές» δεν είναι σε αξία; Θέλουν να… εκδιώξουν τους Ολλανδούς που πέτυχαν ευρεία νίκη στην τελευταία Γ.Σ. και να αναλάβουν την εταιρεία αυτοί, μαζί με τον κ. Εξάρχου και το παλιό team;
Αυτά και άλλα ερωτήματα κυκλοφορούν στην κατασκευαστική αγορά, ίσως δε κάποια να είχαν ήδη… απαντηθεί, επιβεβαιωθεί ή απορριφθεί ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αν δεν άλλαζαν ξαφνικά με τέτοια δυναμική τα πράγματα στον κλάδο από βδομάδα σε βδομάδα.
Από την άλλη πλευρά βέβαια, και από τη Reggeborgh αναμένονται κινήσεις που θα αποσαφηνίσουν τι θα κάνουν οι Ολλανδοί με την option 12,5% του Λ. Μπόμπολα της οποίας ακόμα εκκρεμεί η μεταβίβαση, σε ποιο ύψος θα φτάσει η ΑΜΚ προκειμένου να καλυφθούν τα οικονομικά ανοίγματα στην Άκτωρ, αν θα ξεπεράσει τα 100 εκατ. ευρώ, αν καλύψουν τυχόν αδιάθετα κ.α.
Οι επόμενες ημέρες, εν όψει και της νέας Γ.Σ. στην Ελλάκτωρ, θα δώσουν απαντήσεις. Και μαζί θα φανεί αν οι Ολλανδοί κρατήσουν κάποιες ισορροπίες, προχωρήσουν σε κάποιες κινήσεις με αφορμή την ΑΜΚ, αν χρησιμοποιήσουν τα κεφάλαια από την πώληση μετοχών στη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ προς αυτή την κατεύθυνση, αν κινηθούν στο όριο των ποσοστών που εγείρουν ζήτημα υποβολής δημόσιας πρότασης κ.λπ.
Σε κάθε περίπτωση, οι εκκρεμότητες στον κατασκευαστικό κλάδο υπό μία έννοια μπορεί να φαίνεται ότι «κλείνουν ή ολοκληρώνονται», μπορεί όμως και να υπάρχουν ακόμα κάμποσα επεισόδια που θα αποκαλυφθούν στη συνέχεια.
