Μειωμένους φορολογικούς συντελεστές και «κλειδωμένη» φορολογία για μεγάλο χρονικό διάστημα φαίνεται διατεθειμένη να προσφέρει η κυβέρνηση προκειμένου να προσελκύσει επενδυτές.
Σύμφωνα με πληροφορίες του insider.gr, στον αναπτυξιακό νόμο, ο οποίος θα κατατεθεί στη Βουλή μέσα στις επόμενες ημέρες, αναμένεται να προβλέπονται φορολογικά κίνητρα για μεγάλες, άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα. Τα κίνητρα αυτά αφενός αφορούν μειωμένους φορολογικούς συντελεστές και αφετέρου θα εξασφαλίζουν στους επενδυτές σταθερό περιβάλλον για χρονικό διάστημα τουλάχιστον πέντε ετών. Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να διασκεδάσει την αρνητική εικόνα που έχουν οι υποψήφιοι επενδυτές για την Ελλάδα, τόσο λόγω των (συγκριτικά) υψηλών συντελεστών σε σχέση με τις γειτονικές χώρες, όσο –κυρίως- του μεταβαλλόμενου φορολογικού τοπίου.
Τις σκέψεις αυτές του οικονομικού επιτελείου επιβεβαίωσε στο insider.gr ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και Πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής κ. Μάκης Μπαλαούρας, αναφέροντας ότι στα κριτήρια θα συμπεριλαμβάνονται το ύψος της επένδυσης, οι θέσεις εργασίας που θα προκύψουν αλλά και οι κλάδοι που θα δραστηριοποιούνται οι εταιρείες.
Ουσιαστικά, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης μελετά τα μοντέλα που έφεραν επενδύσεις και θέσεις εργασίας σε χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ολλανδία, αναζητώντας φόρμουλα για την προσέλκυση επενδυτών διεθνούς βεληνεκούς. Έτσι, δεν θα πρέπει να αποκλείεται και η δυνατότητα απευθείας φορολογικών συμφωνιών ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και τις πολυεθνικές εταιρείες, στα πρότυπα των όσων γίνονται αυτή τη στιγμή στην Ιρλανδία και την Ολλανδία.
Όσο για τους κλάδους στους οποίους αναμένεται να δοθεί έμφαση, αυτοί θα σχετίζονται με την τεχνολογία, τη γεωργία, τον τουρισμό αλλά και των μεταφορών (logistics).
Το κυβερνητικό αυτό σχέδιο αναμένεται να «κλειδώσει» μέσα στα επόμενα 24ωρα, καθώς το φορολογικό περιβάλλον συγκαταλέγεται ανάμεσα στα «αγκάθια» που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση εν όψει και της κατάθεσης του αναπτυξιακού νόμου στη Βουλή.
Θετικές αντιδράσεις υπό όρους
Πάντως, η προοπτική της θέσπισης φορολογικών κινήτρων για μεγάλες επενδύσεις βρίσκει θετική ανταπόκριση στην επιχειρηματική κοινότητα, υπό συγκεκριμένες όμως προϋποθέσεις.
Όπως αναφέρει στο insider.gr ο κ. Christian Thomas, Επικεφαλής του Deal Advisory στην KPMG Ελλάδος, «εφόσον γίνει κάτι τέτοιο θα έχει θετικό αντίκτυπο», θέτοντας όμως μια σειρά από όρους. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, το νομοθετικό πλαίσιο θα πρέπει να είναι πάρα πολύ σαφές και να μην αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Αντίστοιχα, θα πρέπει να δίνει στους επενδυτές ξεκάθαρη εικόνα ότι δεν πρόκειται για μια προσωρινή νομοθετική ρύθμιση, αλλά για ένα σταθερό περιβάλλον που μπορεί να εγγυηθεί την επένδυσή τους. Επιπλέον, στο σχετικό νομοθέτημα θα πρέπει να αποφασιστεί αν οι ευνοϊκοί φορολογικοί συντελεστές θα αφορούν κάποιους συγκεκριμένους τομείς ή το σύνολο των επενδύσεων. Στην περίπτωση δε που υπάρχουν συγκεκριμένοι τομείς θα πρέπει αντίστοιχα να καταστεί σαφές με ποια κριτήρια έγινε η επιλογή. Και τέλος, απαραίτητη προϋπόθεση για την ουσιαστική προσέλκυση επενδύσεων είναι το σταθερό φορολογικό καθεστώς να συνοδευτεί από άλλα θεσμικά βήματα. Σε αυτά, σύμφωνα με τον κ. Thomas συγκαταλέγεται η απλοποίηση της γραφειοκρατίας, η ξεκάθαρη εικόνα για τη φορολόγηση ή μη των μερισμάτων και βέβαια η άρση των capital controls.
Από την πλευρά του, ο κ. Δημήτρης Θωμάκος, Καθηγητής Εφαρμοσμένης Οικονομετρίας και Πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσουτονίζει στο insider.gr πως «φυσικά και κάθε είδους κίνητρο που δίνεται για την δημιουργία νέων αναπτυξιακών δομών είναι ευπρόσδεκτο και με την κατάλληλη εφαρμογή μπορεί να προσφέρει πολύ θετικά στην Ελληνική οικονομία. Όμως, μια τέτοιου είδους διακριτική φορολογική μεταχείριση δημιουργεί και μία σειρά από ερωτήματα που είναι μάλλον κρισιμότερα από την ίδια την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου για την έξοδο της χώρας από την κρίση» Θέτει μάλιστα τέσσερα βασικά ερωτήματα προς την κυβέρνηση:
1) Γιατί ο σταθερός, και μειωμένος, συντελεστής είναι καλός για άμεσες ξένες επενδύσεις (ΑΞΕ) μόνο και όχι και για τις εγχώριες; Με βάση ποια διεθνή πρακτική, μελέτες ή οικονομική θεωρία ο σταθερός συντελεστής δεν εφαρμόζεται και στα άλλα φορολογικά τεκταινόμενα της χώρας μας;
2) Με ποιο σκεπτικό οι υπόλοιποι φόροι αυξάνονται και αυτός μειώνεται; Υπάρχει μια οικονομική λογική ή μια εκτίμηση ελαστικότητας ότι το μέτρο αυτό θα αποδώσει περισσότερο στην ανάπτυξη από ότι μια μείωση του ΦΠΑ, ή του φόρου εισοδήματος, ή του φόρους κεφαλαίου; Αν ναι, ποια είναι αυτή; Ποια είναι η αναμενόμενη ροή εσόδων από την πρόταση αυτή;
3) Γιατί δίνονται κίνητρα μόνο για μεγάλες επενδύσεις και όχι για την ενίσχυση των ΜμΕ που, κατά γενική ομολογία, αποτελούν την ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας; Τι ποσοστό απασχόλησης είχαμε στις ΜμΕ και τις ποσοστό απασχόλησης προβλέπουμε ειδικά για τις ΑΞΕ;
4) Ποια είναι η πρόβλεψη για την μείωση της ανεργίας γενικότερα και την επίπτωση στο ΑΕΠ της χώρας για τις επενδύσεις αυτές και σε ποιους κλάδους θα γίνουν; Θα γίνουν σε παραδοσιακούς κλάδους όπως ο τουρισμός ή θα ανοίξουν και άλλες αγορές; Πως θα διατεθούν τα κέρδη από την ανάπτυξη νέων ξένων επενδύσεων; Θα επαναεπενδυθούν στην Ελλάδα για να έχουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα ή θα φύγουν; Τι είδους προϊόντα θα παράγουν και θα μπορεί να τα αγοράσει ο Έλληνας καταναλωτής;
Με άλλα λόγια, καταλήγει «είναι για μένα απλά ακατανόητο πως μπορούμε να προτείνουμε ένα διακριτικό μέτρο το οποίο έρχεται σε αντίθεση με την όλη φορολογική πολιτική μέχρι τώρα, η οποία και διαλύει τις προοπτικές ανάπτυξης της χώρας, και επιπλέον, επειδή το προτεινόμενο μέτρο είναι προς την σωστή κατεύθυνση, γιατί δεν εφαρμόζεται το ίδιο σκεπτικό και στους άλλους φόρους και παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας μας; Ο φόρος σκοτώνει τον πόρο, ισχύει για όλα -- κατανάλωση και επενδύσεις -- και όχι μόνο για τις ΑΞΕ.»
