Πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση της ΕΚΤ στις 21 Ιούλη, όταν και αναμένονται οι ανακοινώσεις για την αύξηση των επιτοκίων και το «νέο εργαλείο» παρέμβασης απέναντι στον κίνδυνο του περιβόητου «κατακερματισμού» της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων, υπάρχει ένα άλλο ραντεβού εξαιρετικά σημαντικό.
Πρόκειται για το ραντεβού του ετήσιου οικονομικού forum που διοργανώνει η ΕΚΤ και φιλοξενεί η Κεντρική Τράπεζα της Πορτογαλίας στην Σίντρα από την Δευτέρα 27 έως και την Τετάρτη 29 Ιούνη, δηλαδή την επόμενη εβδομάδα.
Η Τετάρτη, τελευταία ημέρα, είναι η μεγάλη ημέρα της συνάντησης καθώς στο ίδιο τραπέζι θα καθίσουν ο Τζ. Πάουελ (Fed), η Κ. Λαγκάρντ (ECB), ο Α. Μπέιλι (BoE) και ο Α. Κάρστενς (BIS). Και θα μιλήσουν για την διεθνή κρίση και τις προοπτικές της. Πρόκειται για ένα forum που πολλοί το θεωρούν, όχι άδικα, ως το ευρωπαϊκό Jackson Hole.
Το μεγάλο ερώτημα που καλείται να απαντήσει η «συνεύρεση» αυτή, πέρα από τα επί μέρους θέματα της πολύ ενδιαφέρουσας ατζέντας είναι το αν η παγκόσμια οικονομία, σαν συνέπεια της επιλογής των Κεντρικών Τραπεζών να αυξήσουν το κόστος του χρήματος μέσω των επιτοκίων, οδηγείται σε μία κατάσταση «ύφεσης ή αποπληθωριστικής κατάθλιψης» όπως εύστοχα έθεσε το ερώτημα σε κεντρικό του σχόλιο η εφημερίδα των Financial Times πρόσφατα.
Ο Τζ. Πάουελ μιλώντας πρόσφατα στο Κογκρέσο προσπάθησε να αποφύγει μία άμεση απάντηση χρησιμοποιώντας εκφράσεις του τύπου «δεν πιστεύουμε ότι θα χρειασθεί να προκαλέσουμε» ύφεση, αλλά την ίδια στιγμή παραδέχθηκε ότι αυτό είναι οπωσδήποτε «πιθανό»... Βέβαια από το τελευταίο report της Fed της Νέας Υόρκης η εκτίμηση είναι πολύ πιο σαφής : «Αυτή η πορεία αποπληθωρισμού συνοδεύεται από μια όχι και τόσο ήπια προσγείωση: το μοντέλο προβλέπει μέτρια αρνητική αύξηση του ΑΕΠ τόσο το 2022 (-0,6 τοις εκατό έναντι 0,9 τοις εκατό τον Μάρτιο) όσο και το 2023 (-0,5 τοις εκατό έναντι 1,2 τοις εκατό).
Σύμφωνα με το μοντέλο, η πιθανότητα μιας ήπιας προσγείωσης - που ορίζεται ως ανάπτυξη του ΑΕΠ τεσσάρων τριμήνων που θα παραμείνει θετική τα επόμενα δέκα τρίμηνα - είναι μόνο περίπου 10%. Αντίθετα, οι πιθανότητες μιας σκληρής προσγείωσης — που ορίζεται ότι θα περιλαμβάνει τουλάχιστον το ένα τέταρτο των επόμενων δέκα ετών, κατά το οποίο η αύξηση του ΑΕΠ κατά το τετράμηνο θα πέσει κάτω από το -1 τοις εκατό, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια της ύφεσης του 1990 — είναι περίπου 80%...».
Τι θα πει η Λαγκάρντ για την ύφεση
Η κα Λαγκάρντ και οι σύμβουλοί της – αυτοί που υποστήριζαν μέχρι πρόσφατα το αποτυχημένο ιδεολόγημα της προσωρινότητας του πληθωρισμού - παρ' όλα αυτά επιμένουν ότι ήμαστε ακόμα μακριά από τον στασιμοπληθωρισμό. Η Bundesbank βέβαια εκτιμά την κατάσταση εντελώς διαφορετικά, το ίδιο και η γερμανική κυβέρνηση.
Οι μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες των ΗΠΑ και της Ε.Ε. μιλάνε επίσης καθαρά για την προοπτική ύφεσης της οικονομίας καθώς αλλάζουν άρδην οι συνθήκες χρηματοδότησης της οικονομίας με την απόσυρση της νομισματικής χαλάρωσης και την αύξηση των επιτοκίων σαν μοναδική επιλογή απέναντι στον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό.
Θα είναι ενδιαφέρον να ακούσει κανείς το πως θα διατυπώσει τις εκτιμήσεις της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών (BIS) ο Γενικός Διευθυντής της Α. Κάρστενς, αλλά και ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Α. Μπέιλι, γνωστός για την ευθύτητα έκφρασης των απόψεών του οι οποίες είχαν διατυπωθεί έγκαιρα απέναντι στο πληθωριστικό τσουνάμι.
Το ερώτημα για την κα Λαγκάρντ είναι αφ' ενός αν θα συνεχίσει να κρύβεται η ΕΚΤ πίσω από την αβεβαιότητα και τα «λάθη» εκτίμησης των υπηρεσιών της ή θα παραδεχθεί τα «λάθη» και την πραγματική κρίση επιβράδυνσης της ευρωπαϊκής οικονομίας σε ένα περιβάλλον ανεξέλεγκτου πληθωρισμού που έχει επιδεινωθεί ιδιαίτερα μετά τις κυρώσεις στην Ρωσία. Αφ' εταίρου αν θα εξηγήσει το πως θα λειτουργήσει το ρηξικέλευθο «νέο εργαλείο» με τον οποίο δεσμεύθηκε ότι θα απαντήσει στις όποιες κερδοσκοπικές επιθέσεις από την πλευρά των αγορών.
Η πρόεδρος της ΕΚΤ θα πρέπει να εξηγήσει, είτε στο Forum της Σίντρα, είτε στις 21 Ιούλη, το πως θα παραμείνει αξιόπιστη όταν θα αποσύρει με το ένα χέρι την νομισματική χαλάρωση ως κεντρική της πολιτική και την ίδια στιγμή θα «στηρίζει» με αγορές ή άλλες παρεμβάσεις, το χρέος κάποιων χωρών που θα βρεθούν στο στόχαστρο των πιέσεων από τις αγορές, με το «νέο εργαλείο»...
Σε κάθε περίπτωση σε λιγότερο από μία εβδομάδα η κα Λαγκάρντ θα πρέπει να πείσει ότι μπορεί να διατηρήσει την αξιοπιστία της ΕΚΤ σ' αυτή την κρίσιμη στροφή της παγκόσμιας και της ευρωπαϊκής ειδικά οικονομίας, χωρίς να υποστεί το Ευρώ νέες σεισμικές δονήσεις, ίσως ισχυρότερες εκείνων της δεκαετίας που ακολούθησε το 2008. Το ραντεβού στην πανέμορφη Σίντρα της Πορτογαλίας ίσως δώσει κάποιες απαντήσεις.
