Η επερχόμενη συνάντηση του Συμβουλίου Υπουργών Ενέργειας στις Βρυξέλλες την επόμενη Παρασκευή έχει μία ατζέντα, διπλής... όψεως: στόχευση για ένα πλαφόν τιμών στο φυσικό αέριο κάπου στα 110 ευρώ και ταυτόχρονα ενεργοποίηση ευρω-χρηματοδότησης (ευρω-ομόλογα) για τους ενεργειακούς ομίλους με «αιρεσιμότητες» τύπου NGEU.
H πρόταση, με την οποία θα πρέπει να... ζυμωθούν για να βγάλουν άκρη στο Συμβούλιο Υπουργών, έχει σημείο αναφοράς μία τιμή για το φυσικό αέριο λίγο πάνω από τα 100 ευρώ.
Είναι βέβαιο ότι αν υπάρξει κάποιου είδους κατ' αρχήν συμφωνία –όσο δύσκολη και αν είναι – αυτή θα πρέπει να βασισθεί σε μία διαδικασία «τετραγωνισμού του κύκλου» μεταξύ των μεγάλων διαφορών στην παραγωγή ρεύματος από ΑΠΕ, φυσικό αέριο και άνθρακα.
Πληροφορίες του insider.gr από κύκλους της Κομισιόν στην αρμόδια Γενική Διεύθυνση, αναφέρουν ότι τεχνικά έχουν κατατεθεί εναλλακτικά σενάρια «που έχουν λάβει υπ' όψη τους τις μεγάλες ανισορροπίες που υπάρχουν μεταξύ των χωρών μελών...». Για να διευκολυνθεί η «ζύμωση» αυτή, η πρόταση συνοδεύεται με κάποιες «ιδέες», οι οποίες έχουν να κάνουν με την χρηματοδότηση των μεγάλων ενεργειακών Ομίλων της Ε.Ε., όπου δημιουργηθούν μεγάλες χρηματοοικονομικές πιέσεις.
Το ενδιαφέρον όμως γίνεται ακόμα μεγαλύτερο στο σημείο αυτό καθώς η ιδέα είναι, η χρηματοδότηση αυτή, να γίνει – κατ' αρχήν με δανειακούς πόρους – αλλά με εκδόσεις ευρωπαϊκού χρέους στα πρότυπα του NGEU, δηλαδή του Ταμείου Ανάκαμψης. Στο σημείο αυτό ολοκληρώνεται το... καρότο.
Και στο σημείο αυτό αρχίζει να μπαίνει από την πίσω πόρτα η ιδέα το... μαστίγιο.
Αιρεσιμότητες και NGEU
Όπως αναφέρεται αρμοδίως η έκδοση νέου ευρωπαϊκού χρέους και η παραχώρησή του για την χρηματοδότηση ανάκαμψης από τις ενεργειακές πιέσεις, σε γενικές γραμμές θα γίνεται με τους ίδιους όρους που έχει γίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης. Ήτοι δημοσιονομικές και θεσμικές αιρεσιμότητες με στόχο αφενός τη δημοσιονομική «πειθαρχία» και αφετέρου πακέτο μεταρρυθμίσεων σε συνάρτηση με την κατάσταση κάθε χώρας.
Το «πακέτο» με το καρότο και το μαστίγιο δεν είναι άγνωστο στους αρμόδιους υπουργούς και λίγο πολύ είναι ενήμεροι πριν από την συνάντησή τους για το τι σημαίνει και με τι συνοδεύεται η πολιτική και οικονομική πρόταση της Κομισιόν για την εισαγωγή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου και του τρόπου τιμολόγησης του ηλεκτρικού ρεύματος...
Το ζήτημα όμως που έχει τεθεί έχει αρχίσει να αποκτά εκ νέου διαστάσεις «προβληματικής» για τον τρόπο που επιχειρείται μέσα από κάθε κρίση η αναπροσαρμογή της στρατηγικής σύγκλισης της Ε.Ε.:
- Η εισαγωγή του NGEU με αφορμή την πανδημία συνοδεύθηκε από ένα σύστημα έκδοσης ευρωομολόγων, αλλά μόνο σε συνδυασμό με την αποδοχή εκ μέρους των χωρών ενός πλαισίου «όρων» δημοσιονομικών και μεταρρυθμιστικών, που καθιστά δυνατή την εκταμίευσή τους.
- Η ΕΚΤ με τη διακοπή των προγραμμάτων αγοράς χρέους (APP και PEPP) εισήγαγε ένα νέο εργαλείο παρέμβασης το TPI, του οποίου επίσης η χρήση στοχεύει στην αγορά ομολόγων για τη στήριξή τους, αλλά η χρήση του έχει ως προϋπόθεση ότι χώρα της οποίας τα ομόλογα θα στηριχθούν πρέπει να αποδεχθεί ένα πρόγραμμα δημοσιονομικής πειθαρχίας και μεταρρυθμίσεων ανάλογο εκείνων που ισχύει για το NGEU...
- H νέα πρόταση της Κομισιόν για το σύστημα αντιμετώπισης των υψηλών τιμών και της κρίσης στην ενέργεια, εισάγει επίσης ένα πλαίσιο στήριξης που προϋποθέτει την αποδοχή όρων και αιρεσιμοτήτων ανάλογων εκείνων του NGEU.
Σύμπτωση; Προφανώς όχι.
Η Κομισιόν εν γνώση και σε συνεννόηση με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ενισχύει ή προσπαθεί να ενισχύσει μέσω του συστήματος καρότου – μαστίγιου (ευρωχρέος/δημοσιονομική πειθαρχία), μία διαδικασία «σύγκλισης» από την πίσω πόρτα στην Ε.Ε.
Μέσω «αιρεσιμοτήτων» και... οικειοθελούς αποδοχής όρων, οι Βρυξέλες προωθούν τις πολιτικές σύγκλισης στα κράτη μέλη, ακόμη και σε θέματα που δεν εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της ΕΕ, διευρύνοντας τη διεισδυτικότητά της πέρα από τα όρια του προβλεπόμενου από τις Συνθήκες. Και μάλιστα χωρίς να χρειασθεί αυτές να περάσουν από τη διαδικασία χρονοβόρας αναθεώρησης...
Ουσιαστικά οι Βρυξέλες μπαίνουν ευθέως πλέον σε πολιτικές που ανήκουν αποκλειστικά στις κυβερνήσεις και τα εθνικά κοινοβούλια, μέσα από μία διαδικασία «οικειοθελούς» επιλογής τους με αντάλλαγμα το καρότο της στήριξης σε κάθε φάση κρίσης, πανδημίας, ενεργειακής κρίσης, κλπ..
