Ο Felix Odey, Co-manager of SISF Global Sustainable Food & Water, εξηγεί πώς η βελτίωση στη χρήση νερού αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη βιωσιμότητα του συστήματος τροφίμων και νερού.
Το νερό είναι πολύτιμος πόρος. Η διασφάλιση της επάρκειας νερού για έναν αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό στην εποχή κλιματικής αλλαγής, συνιστά μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις της εποχής μας.
Σύμφωνα με το Felix Odey, ωστόσο, είναι αδύνατο να μιλάμε για το νερό χωρίς να αναφερθούμε και στα τρόφιμα. Η γεωργία χρησιμοποιεί το 65% του παγκόσμιου γλυκού νερού, αλλά σήμερα σχεδόν το μισό της ποσότητας αυτής σπαταλάται. Για να καταστούν βιώσιμα τα συστήματα τροφίμων και νερού του πλανήτη μας, απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση.
Η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού ασκεί πίεση στο σύστημα τροφίμων και η άρδευση εμφανίζεται ως ένας αποτελεσματικός τρόπος επίλυσης αυτού του προβλήματος. Οι γεωργικές αποδόσεις διπλασιάζονται όταν χρησιμοποιείται άρδευση και δεν υπάρχει εξάρτηση από τις βροχοπτώσεις. Η πρόκληση εδώ, είναι η διασφάλιση ότι η άρδευση γίνεται αποδοτικά, με τρόπο δηλαδή που δεν σπαταλάται νερό.
Καθοριστικό ρόλο, στην πρόκληση αυτή παίζει η τεχνολογία. Η αύξηση των επενδύσεων σε συστήματα άρδευσης και αποστράγγισης καθίσταται αναγκαία ενώ, απαραίτητη θεωρείται όχι μόνο η κατασκευή τέτοιων συστημάτων αλλά και η διασφάλιση της επαρκούς συντήρησής τους, η οποία είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της αποδοτικής λειτουργίας τους.
Στο μεταξύ, οι επενδύσεις σε μονάδες αφαλάτωσης είναι εξίσου σημαντικές, δεδομένης της περιορισμένης παροχής γλυκού νερού σε πολλές περιοχές παγκοσμίως.
Στη συνέχεια, υπάρχουν πιο προηγμένες τεχνολογίες. Για παράδειγμα, οι αισθητήρες υγρασίας εδάφους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να ελέγξουν ακριβώς πόσο νερό χρειάζεται και πότε για τις καλλιέργειες.
Ολόκληρο το σύστημα διαχείρισης των υδάτων είναι ένα σύστημα που αναμένεται ότι η ζήτηση θα αυξηθεί σημαντικά. Η ανακύκλωση του 45% του νερού που σπαταλιέται σήμερα, θα βοηθήσει το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων και νερού να γίνει πιο βιώσιμο.
Η δαπάνη τροφίμων, αποτελεί επίσης τεράστιο πρόβλημα, καθώς όταν σπαταλούνται τα τρόφιμα, σπαταλάται και το νερό που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή τους. Ειδικότερα, περίπου το 44% των συγκομιδών χάνεται πριν καν φτάσει στον καταναλωτή. Στην περίπτωση αυτή, η τεχνολογία είναι ένας κρίσιμος παράγοντας διευκόλυνσης για τη μείωση αυτών των αποβλήτων.
Η αποδοτικότερη χρήση του νερού αποτελεί ξεκάθαρα μέρος της απάντησης για να καταστεί το υδατικό μας σύστημα πιο βιώσιμο. Υπάρχουν επίσης τρόποι, να μειώσουμε τη χρήση νερού στη γεωργία, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί μέσω των αλλαγών στις διατροφικές μας συνήθειες. Κινητήρια δύναμη στην περίπτωση αυτή, μπορούν να αποτελέσουν οι καταναλωτές και όχι οι παραγωγοί τροφίμων.
Γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητό ότι η κτηνοτροφία – ειδικά σε ό,τι αφορά το βοδινό κρέας – είναι εξαιρετικά απαιτητική σε πόρους, ως προς την απαιτούμενη έκταση γης. Τα βοοειδή είναι επίσης υπεύθυνα για μεγάλο μέρος των επιβλαβών εκπομπών αερίων από τη βιομηχανία τροφίμων. Επιπλέον, η παραγωγή βοδινού κρέατος καταναλώνει πολύ μεγαλύτερη ποσότητα γλυκού νερού από άλλες πηγές πρωτεΐνης, όπως τα όσπρια, όπως δείχνουν οι πράσινες ράβδοι στο παρακάτω διάγραμμα.
Στην περίπτωση αυτή, φαίνεται ότι το πρόβλημα της χρήσης του νερού δεν μπορεί να προσεγγιστεί μεμονωμένα, αλλά πρέπει να αντιμετωπιστεί συνδυαστικά με αυτό των τροφίμων. Και τα δύο συστήματα χρειάζεται να γίνουν πιο βιώσιμα, καθώς η ζήτηση αυξάνεται.
