Η ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία διανύουν μία από τις πιο δύσκολες περιόδους των τελευταίων δεκαετιών, με τους επαγγελματίες του κλάδου να αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις που απειλούν τη βιωσιμότητά τους.
Παρά τις ετήσιες κινητοποιήσεις, τα γνωστά σε όλους μας «μπλόκα», η κατάσταση επιδεινώνεται συνεχώς, οδηγώντας σε μαζική έξοδο αγροτών και κτηνοτρόφων, ιδιαίτερα στη Θεσσαλία αλλά και σε άλλες περιφέρειας της χώρας που ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.
Τα κύρια προβλήματα του Αγροτικού Τομέα συζητούνται καθημερινά και είναι λίγο πολύ γνωστά αφού όπου βρεθούν και όπου σταθούν οι αγρότες τα αναφέρουν σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται στα ΜΜΕ.
Ποια είναι τα βασικότερα από αυτά;
Υψηλό Κόστος Παραγωγής: Οι αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων, της ενέργειας, των λιπασμάτων και των ζωοτροφών έχουν εκτοξεύσει το κόστος παραγωγής, καθιστώντας δύσκολη την οικονομική επιβίωση των αγροτών και κτηνοτρόφων. Οι αγρότες διαμαρτύρονται ιδιαίτερα για το υψηλό κόστος παραγωγής, εκπέμποντας σήμα κινδύνου για το μέλλον του πρωτογενούς τομέα. Το θέμα είναι πως οι «σειρήνες αυτές» περνούν μάλλον απαρατήρητες.
Φυσικές Καταστροφές και Κλιματική Αλλαγή: Τα τελευταία χρόνια, η Θεσσαλία, ο Έβρος και άλλες περιοχές μικρότερου εύρους, έχουν πληγεί από τις έντονες πλημμύρες, τις πυρκαγιές και άλλα ακραία καιρικά φαινόμενα, προκαλώντας σημαντικές ζημιές στις καλλιέργειες και το ζωικό κεφάλαιο. Αναφέρεται δε, πως εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι απώλειες σε όρους παραγωγής, μόνο για τη Θεσσαλία, ανήλθαν σε 2,9 δισ. ευρώ, αντιστοιχώντας περίπου στο 13% του ΑΕΠ της Θεσσαλίας.
Γήρανση και Μείωση του Αγροτικού Πληθυσμού: Η γήρανση του αγροτικού πληθυσμού αποτελεί σοβαρό πρόβλημα, με το ⅓ του αγροτικού πληθυσμού να είναι άνω των 65 χρόνων, ενώ οι αγρότες κάτω των 35 ετών δεν ξεπερνούν πλέον το 9%. Αυτή η δημογραφική τάση οδηγεί σε μείωση της παραγωγικότητας και απειλεί τελικά τη συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας. Η ΕΕ αλλά και το η χώρα μας προσπαθεί να τονίσει την αγροτική δραστηριότητα και να ρίξει αυτό το μέσο όρο με τα προγράμματα νέων αγροτών που προκηρύσσει αλλά φαίνεται πως αυτά τελικά δεν είναι αρκετά για να συμβεί αυτό.
Χαμηλές Τιμές Προϊόντων: Παρά το υψηλό κόστος παραγωγής, συμβαίνει το εξής παράδοξο. Οι τιμές που λαμβάνουν οι αγρότες για τα προϊόντα τους παραμένουν χαμηλές, παρά τη χαμηλή προσφορά αυτών και αυτό που συμβαίνει συχνά πλέον είναι να μη μπορούν αυτοί να καλύψουν τα έξοδα παραγωγής τους οδηγώντας τους αυτούς σε οικονομική ασφυξία και τελικά έξοδο από τον αγροτικό τομέα.
Η αποχώρηση των αγροτών και κτηνοτρόφων από το επάγγελμα, μακροπρόθεσμα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην τοπική και εθνική οικονομία. Η μείωση της αγροτικής και κτηνοτροφικής δραστηριότητας συμβάλλει στην πτώση της εμπορικής κίνησης στις αγροτικές περιοχές, όπως για παράδειγμα στις θεσσαλικές πόλεις, γεγονός που αποτελεί μόνο την αρχή μιας ευρύτερης οικονομικής ύφεσης στην περιοχή.
Επιπλέον, η μείωση του αγροτικού πληθυσμού οδηγεί σε ερήμωση της υπαίθρου, απώλεια παραδοσιακών γνώσεων και πρακτικών, καθώς και σε μείωση της εγχώριας παραγωγής τροφίμων, καθιστώντας τη χώρα τελικά πιο εξαρτημένη από τις εισαγωγές.
Αντιδράσεις και Κινητοποιήσεις
Σε απάντηση στα παραπάνω προβλήματα, οι αγρότες της Θεσσαλίας και άλλων περιοχών της Ελλάδας έχουν προχωρήσει σε κινητοποιήσεις, στήνοντας μπλόκα σε κομβικά σημεία των οδικών δικτύων.
Στις 23 Ιανουαρίου 2025, σημειώθηκε ένταση στις αγροτικές κινητοποιήσεις στον κόμβο του Ε65 στην Καρδίτσα, όταν δεν έγινε αποδεκτό το αίτημα γεωργών και κτηνοτρόφων να ανέβουν με τα τρακτέρ τους στον Ε65.
Ποια είναι τα βασικότερα αιτήματα των αγροτών στα μπλόκα;
1. Μείωση του κόστους παραγωγής μέσω αφορολόγητου πετρελαίου και επιδοτήσεων σε λιπάσματα και ζωοτροφές.
2. Αποζημιώσεις στο 100% των ζημιών σε αγροτικό κεφάλαιο και παραγωγή.
3. Εγγυημένες τιμές στα προϊόντα που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να διασφαλίζουν εισόδημα επιβίωσης.
4. Υλοποίηση έργων υποδομής για προστασία από φυσικές καταστροφές.
Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, έχει δηλώσει ανοιχτή σε διάλογο, με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να αναφέρει συνεχώς ότι «η πόρτα του» είναι πάντα ανοιχτή για διάλογο και περαιτέρω ενίσχυση όπου κρίνεται απαραίτητο. Το 2025 θα είναι μια χρονιά δύσκολη για τον αγροτικό τομέα…